Nemo: Ο μη δυαδικός καλλιτέχνης στην Ευρώπη των δικαιωμάτων
ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ 16 '
Πηγή Φωτογραφίας: Το Nemo με το τρόπαιο της Eurovision 2024 μετά τη μεγάλη νίκη για την Ελβετία © EPA / JESSICA GOW
Το Nemo Mettler κατέκτησε την πρωτιά στην 68η Eurovision του 2024 με το τραγούδι «The Code» και είναι είναι το πρώτο non binary άτομο που αναδείχθηκε στην κορυφή του μουσικοχορευτικού διαγωνισμού. Αναφερόμενο στο κομμάτι που ερμήνευσε και μάγεψε την Ευρώπη, στέφοντας την Ελβετία ως μεγάλη νικήτρια τονίζει πως αφορά το ταξίδι που ξεκίνησε με την συνειδητοποίηση πως δεν είναι ούτε άνδρας, ούτε γυναίκα.
«Το να βρω τον εαυτό μου ήταν μια μακρά και συχνά δύσκολη διαδικασία για εμένα. Αλλά τίποτα δεν με κάνει να αισθάνομαι καλύτερα από την ελευθερία που κέρδισα, αντιλαμβανόμενο πως είμαι non – binary» είχε υπογραμμίσει χαρακτηριστικά τον Νοέμβριο του 2023 όταν έκανε το coming out. Χαρούμενο ήταν και το (πρώην «η») Bambie Thug εκπρόσωπος της Ιρλανδίας στον διαγωνισμό. Δήλωσε ότι «ο κόσμος μίλησε, τα non binary (μη δυαδικά άτομα) κερδίζουν»!
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Eurovision Song Contest (@eurovision)
Δεν γράφουμε αυτό το κείμενο για να αναφερθούμε στην αξία των τραγουδιών ή στην εξεζητημένη αισθητική των εμφανίσεων των καλλιτεχνών. Άλλωστε επί αυτών τα κριτήρια είναι άκρως υποκειμενικά. Ειδικά σε μία χώρα που η πολυδιαφημισμένη έννοια της «συμπεριληπτικότητας» διάγει ακόμη εν ατροφία. Εδώ υπάρχουν ψηφοφόροι που θα καταψηφίσουν, λέει, την κυβέρνηση γατί καθιέρωσε την ισότητα στον γάμο ανεξαρτήτως φύλου.
Τους διαφεύγει ότι τα άτομα αυτά είναι άκακα. Ζουν τη ζωή τους με τους δικούς τους όρους χωρίς να ενοχλούν κανέναν, και χωρίς να επιβάλλουν τον δικό τους τρόπο ζωής στους άλλους.
Με τη νίκη του Nemo και την υψηλή θέση του Bambie Thug, η Ευρώπη αναγνωρίζεται και συμβολικά ως ο τόπος που ανθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα της ιδιαιτερότητας (όπως και οι ΗΠΑ). Πρωτίστως αναγνωρίζεται το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού και της αυτοέκφρασης ατόμων που πριν λίγα χρόνια βρίσκονταν στο περιθώριο, στοχοποιούνταν, συγκέντρωναν την κοινωνική απαξία.
Ναι δεν είναι όλα τέλεια, ναι υπάρχουν ακόμη διακρίσεις. Όμως η αξία των κατακτήσεων που έχουν συντελεστεί επί αυτού, αναδεικνύεται δια τωνσυγκρίσεων. Και παρόλη την επίγνωσή μας ότι προβάλλονται και «πουσάρονται» οι «συμπεριληπτικές» συμπεριφορές, αναγνωρίζουμε ότι η Δύση είναι το βασίλειο της ελευθερίας στον τομέα των ατομικών δικαιωμάτων.
Εν αντιθέσει βεβαίως με τις μουσουλμανικές χώρες, τις αγαπημένες των κάθε είδους αλληλέγγυων. Εκεί που οι γυναίκες ακόμη λιθοβολούνται έως θανάτου, στην υποψία της μοιχείας. Σε άλλες δολοφονούνται γιατί ξέφυγε η μαντήλα και φάνηκε μια τούφα από τα μαλλιά τους. Και σε κάποιες απαγορεύεται να κυκλοφορήσουν μόνες ακόμη και για να πάνε στο χωράφι.
Όσο για τα ομόφυλα άτομα, η ζωή τους είναι κόλαση. Σε κάποιες φυλακίζονται, ενώ στο ισλαμικό χαλιφάτο που θέλει να δημιουργήσει και η Χαμάς, αντίστοιχου αυτού που γνωρίσαμε, πετιούνται από τις ταράτσες. Πόσο μάλλον να συμμετάσχουν σε διαγωνισμό τραγουδιού.
Ακόμη και στην Ευρώπη, στα γκέτο των δυτικών μεγαλουπόλεων, οι «πολιτοφυλακές» που έχουν συγκροτηθεί, ελέγχουν αν η συμπεριφορά των νεαρών μουσουλμάνων εναρμονίζονται με το Κοράνι. Και φυσικά ακόμη και οι απλές ερωτικές ετερόφυλες σχέσεις είναι απαγορευμένες και τιμωρούνται.
Και όμως! Οι δυτικοί αλληλέγγυοι, ενώ είναι άτεγκτοι και ξιφήρεις για κάθε αστοχία της Δύσης (επί του κοινωνικού πεδίου αναφερόμαστε) είναι απόλυτα δεκτικοί στις μεσαιωνικές συμπεριφορές των μουσουλμανικών κοινωνιών. Τις δικαιολογούν ως «σεβαστές πολιτισμικές ιδιαιτερότητες»!
Το να πεταχτεί κάποιος non binary από την ταράτσα είναι πολιτισμική ιδιαιτερότητα, απόρροια τοπικής, εθνικής, φυλετικής, κουλτούρας. Το να υποστεί το αντίστοιχο άτομο, μια μικρή διάκριση στη δουλειά του σε ευρωπαϊκή χώρα (κακώς βέβαια) είναι απόδειξη της φασιστικής υπόστασης της Δύσης.
Ίσως, η τόση μονομέρεια να οδήγησε τους Ευρωπαίους θεατές της Γιουρoβίζιον να δώσουν τη δεύτερη θέση στο Ισραήλ. Αν ξεπεράσουμε τις αντισημιτικές θεωρίες συνωμοσίας («πίσω από κάθε τι είναι οι Εβραίοι») υπάρχουν λόγοι που οι θεατές 15 χωρών του έδωσαν την πρώτη θέση:
Ένας, η πολιτισμική ώσμωση και η αίσθηση ότι είναι η μόνη λειτουργική δημοκρατία σε ένα θρησκόληπτο αντιδημοκρατικό πέλαγος . Άλλος, η παραδοχή ότι για τη φονική συμπεριφορά του Νετανιάχου δεν φταίει ένα κοριτσάκι 20 χρόνων που ήρθε για να τραγουδήσει. Τρίτος, η αγανάκτηση για τη μονομερή ευαισθησία των αλληλέγγυων.
Τα ανθρωπιστικά τους αισθήματα αναδύθηκαν φλογερά μετά την επέμβαση του Ισραήλ, ενώ τελούσαν σε χειμέρια νάρκη για το μακελειό της Χαμάς εναντίον νέων ανθρώπων, σε μια μουσική εκδήλωση που ήταν υπέρ της ειρήνης και συναδέλφωσης των δύο λαών!
Όπερ, η μάζα των διαμαρτυρόμενων με καταλήψεις, συνθήματα, πορείες και φωνασκίες, ενδεχομένως να είναι μια μειοψηφία μπρος στη «σιωπηρή πλειοψηφία» των ευρωπαϊκών λαών.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας