Γιατί ο ρωσικός στρατός εξακολουθεί να χρησιμοποιεί τον κώδικα Μορς

Οι σύγχρονες μέθοδοι πολέμου χρησιμοποιούν σε μεγάλο βαθμό τεχνολογία αιχμής, από τεχνητή νοημοσύνη (AI) μέχρι drones και υπερηχητικούς πυραύλους. Ωστόσο, μια εφεύρεση ηλικίας σχεδόν δύο αιώνων, φαίνεται πως εξακολουθεί να αποδεικνύει την αξία της: ο κώδικας Μορς.

Σήμερα, αποστέλλονται μηνύματα Μορς από ρωσικά βομβαρδιστικά στα κέντρα ελέγχου τους, ή από ρωσικά πλοία του Στόλου της Βαλτικής στα κεντρικά γραφεία τους στην ακτή.

Δημοσίευμα του Conversation, εξηγεί τους λόγους για τους οποίους η μέθοδος αυτή, που αρχικά δημιουργήθηκε για τον ηλεκτρικό τηλέγραφο του Σάμιουελ Μορς στα μέσα της δεκαετίας του 1830 και χρησιμοποιήθηκε εκτενώς στην πρώιμη ραδιοεπικοινωνία από τις αρχές του 1890, συνεχίζει να είναι ελκυστική για έναν κατά τα άλλα τεχνολογικά σύγχρονο στρατό.

Όπως αναφέρει το διεθνές μέσο, πρόκειται για μια από τις πιο ασφαλείς μορφές κρυπτογράφησης, η οποία δεν απαιτεί τίποτα περισσότερο από στυλό και χαρτί.

Ο αποστολέας χρησιμοποιεί το σημειωματάριό του για να κρυπτογραφήσει, ενώ ο παραλήπτης χρησιμοποιεί ένα αντίγραφο των ίδιων σημειώσεων για να αποκωδικοποιήσει το μήνυμα. Θα πρέπει να υπάρχουν μόνο δύο αντίγραφα και το καθένα θα πρέπει να καταστραφεί αμέσως μετά τη χρήση.

Ενώ σήμερα υπάρχουν πολύ πιο αποτελεσματικοί ψηφιακοί τρόποι επικοινωνίας, τίποτα δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τον αξεπέραστο συνδυασμό απλότητας και αποτελεσματικότητας που επέτρεψε στον κώδικα Μορς να επιβιώσει για περισσότερα από 180 χρόνια.Το αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό του κώδικα Μορς, είναι ότι σε ηχητική μορφή, παράγει ρυθμό. Έτσι, μοιράζεται κοινό έδαφος με τη μουσική. Μάλιστα, έχει αναφερθεί ότι τα άτομα που έχουν έφεση στη μουσική, μπορούν να αρχίσουν να μαθαίνουν Μορς πιο γρήγορα από άλλους.

Μέσω του ρυθμού, τα σήματα Μορς ενεργοποιούν την αίσθηση της αναγνώρισης προτύπων. Αυτή είναι μια δεξιότητα βαθιά ενσωματωμένη στον εγκέφαλο, η οποία έχει μεγάλες δυνατότητες να αποκρυπτογραφήσει μηνύματα, ακόμη και αν δεν την έχει εξασκήσει κανείς.Ένας έμπειρος χειριστής του κώδικα Μορς μπορεί να συμπληρώσει τα τυχόν κενά που προκαλούνται από παρεμβολές, κακή λήψη, θόρυβο ή δυσλειτουργία του εξοπλισμού. Κατά μία έννοια, τα σήματα Μορς έχουν μια πολύ περίεργη ιδιότητα: περιγράφονται ως «διάβασμα με τα αυτιά» και ως μηνύματα των οποίων η μετάδοση και η λήψη μοιάζει περισσότερο με την πράξη της ομιλίας, παρά της γραφής.

Μια άλλη αξιοσημείωτη πτυχή του κώδικα Μορς είναι η τεχνολογική του απλότητα. Οποιοσδήποτε με βασικές τεχνολογικές δεξιότητες μπορεί να κατασκευάσει τον δικό του πομπό, χρησιμοποιώντας τυπικά εξαρτήματα.

🇷🇺Russian Navy Baltic Fleet HQ Kaliningrad [RMP] sending Morse code weather conditions to REO. REO is a collective callsign meaning “To all Russian ships in Baltic Sea”. Received in 🇮🇹Milan Italy 8417KHz April 15 2024 at 1801z pic.twitter.com/HloKlrZRKr

— Shortwave78 (@shortwave78) April 15, 2024

Επιπλέον, το σήμα που παράγεται από έναν πομπό Μορς χρησιμοποιεί ένα εξαιρετικά στενό εύρος ζώνης 100-150 hertz (οι τυπικές τηλεφωνικές επικοινωνίες χρησιμοποιούν 2.500-3.000 hertz). Αυτό σημαίνει ότι οι δέκτες μπορούν να χρησιμοποιήσουν συγκεκριμένα φίλτρα και έτσι να αφαιρέσουν μεγάλο μέρος του θορύβου που δημιουργείται από διάφορες μορφές παρεμβολών.

Παράλληλα, το σύστημα Μορς χρειάζεται μόνο μια ελάχιστη ισχύ για να διανύσει σημαντικές αποστάσεις. Οι ερασιτέχνες λάτρεις του ραδιοφώνου απέδειξαν το 1956 ότι μόλις 78 milliwatts (το milliwatt ισούται με ένα χιλιοστό του watt) αρκούσαν για μετάδοση από τη Μασαχουσέτη στη Δανία, λιγότερο από το 1/10 της ενέργειας που χρησιμοποιεί ένας λαμπτήρας LED. Μια τυπική καφετιέρα καταναλώνει περισσότερο από χίλιες φορές περισσότερη ισχύ.

Ο κώδικας Μορς, παρόλο που δεν είναι κατανοητός από το μη εκπαιδευμένο αυτί, δεν προσφέρει ασφάλεια από μόνος του, εξηγεί το δημοσίευμα του Conversation. Σήμερα, ακόμη και όσοι δεν έχουν εκπαιδευτεί, μπορούν να χρησιμοποιήσουν λογισμικό για να αποκρυπτογραφήσουν τα περιεχόμενα ενός μηνύματος που αποστέλλεται με χρήση του κώδικα Μορς.

Ωστόσο, οποιοδήποτε μήνυμα μπορεί να γίνει ασφαλές κρυπτογραφώντας το πριν από την αποστολή του, όπως προτάθηκε από τον εφευρέτη Άλφρεντ Βέιλ το 1845, που θεωρείται από πολλούς ως ο πραγματικός εφευρέτης του κώδικα Μορς. Αν και η συνεισφορά του στο έργο ήταν εξαιρετικά σημαντική, το όνομα του Μορς ήταν εκείνο που τελικά έμεινε στην ιστορία.