Ευρωεκλογές χωρίς Ευρώπη

Μέχρι στιγμής από τον δημόσιο διάλογο για τις ευρωεκλογές λείπει η Ευρώπη. Τα κόμματα στην Ελλάδα συμπεριφέρονται λες και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει προβλήματα ή λες και στις ευρωεκλογές να κρίνεται η εξουσία στην Ελλάδα. Βέβαια, σχεδόν πάντα αυτό συνέβαινε. Οι ευρωεκλογές έχουν αποκτήσει τα χαρακτηριστικά των εθνικών εκλογών, χωρίς να είναι. Και αν κατά το παρελθόν, όταν οι εσωτερικές πολιτικές διακυβεύσεις ήταν έντονες, αυτό μέχρις ενός βαθμού γινόταν κατανοητό. Σήμερα, με δεδομένη τη διαφορά που καταγράφεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ, δεν υπάρχει καμιά διακύβευση.

Από την άλλη πλευρά είναι οι πρώτες ευρωεκλογές που διεξάγονται εν μέσω της εισβολής των ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία, ένα τοπίο που θέτει πλέον άλλες προτεραιότητες. Μέχρι στιγμής, τρείς εβδομάδες πριν από τις ευρωεκλογές, τα ελληνικά κόμματα ατάραχα ζουν στον μικρόκοσμό τους, μοιράζοντας λεφτά και υποσχέσεις, σα να επρόκειτο την επόμενη μέρα να κυβερνήσουν.

Υποτίθεται ότι η στιγμή είναι η πρέπουσα. Με την έννοια ότι βρισκόμαστε στην κατεξοχήν κατάλληλη περίοδο, λόγω των εκλογών -περίοδο με αυξημένη σημασία για τους πολίτες της Ε.Ε. και των χωρών μελών της- ώστε να ενημερωθούν, να συμμετάσχουν και να επιλέξουν. Και η “στιγμή των πολιτών”, όμως, είναι ένας κούφιος λόγος –όπως κούφιο είναι και το σύνθημα “συμμετοχή των πολιτών”-, αφού τίποτε ουσιαστικό, σημαντικό και περιεκτικό ως ατζέντα, ως πολιτική, εν όψει των κρίσιμων και σοβαρών, δεν παρουσιάζεται, δεν τους απευθύνεται, δεν τους (παρα)κινεί!

Καθώς πλησιάζουν οι εκλογές, φαίνεται ότι βρισκόμαστε σε μια κατάσταση πολιτικής απονεύρωσης, με πολλούς να εκδηλώνουν διανοητική παραίτηση και αποδοχή του “μοιραίου”. Οι λίγοι δρώντες, κυρίως υποψήφιοι ευρωβουλευτές, φαίνεται να κινούνται με σκοπό μόνο την ατομική καριέρα τους σε αβέβαιους ρόλους, σαν να είναι σε αγγαρεία. Ταυτόχρονα, φωνές και παρουσίες με δυνατότητες και ποιότητα φαίνεται να μένουν στην περιφέρεια των γεγονότων.

Ποιοι μεγάλοι στόχοι και προτάσεις καλούνται οι πολίτες που αντιμετωπίζουν εγκατάλειψη, ανέχεια και φτώχεια να αντιμετωπίσουν; Ποια είναι τα προβλήματα και ποιες οι λύσεις για τα ζητήματα που είναι φανερά, ωμά και επιδεινωμένα (πόλεμοι, ακρίβεια, κοινωνικά-δημόσια αγαθά και υπηρεσίες, ανασφάλεια, παραγωγική κατάρρευση, δημοκρατικό έλλειμα, εθνικοί κίνδυνοι);

Υπάρχουν πολλά ζητήματα που απειλούν τη συνοχή και την επιβίωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρατηρείται μια σταδιακή απώλεια της ευρωπαϊκής ταυτότητας, της δημοκρατικής δομής και της κοινωνικής πραγμάτωσης. Η ΕΕ φαίνεται να υποτάσσεται στον άπληστο καπιταλισμό και στις ΗΠΑ, ενώ ο γραφειοκρατικός μηχανισμός της μοιάζει με ένα χταπόδι που ελέγχει τις χώρες-μέλη από τις Βρυξέλλες.

Τρεις εβδομάδες πριν από τις εκλογές, δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο ή δεσμευτικό σχετικά με την πολιτική κατεύθυνση. Η ατζέντα που προωθείται από τους κυρίαρχους των Βρυξελλών και την Ουάσιγκτον δεν απαντά στα σημαντικά ζητήματα της Ευρώπης και των κοινωνιών της. Αυτό οδηγεί μεγάλα τμήματα της κοινωνίας προς την ακροδεξιά, καθώς η κεντροαριστερά δεν προσφέρει απαντήσεις στα πραγματικά προβλήματα.

Κι ακόμη, πρέπει να γνωρίζουμε πώς αντιμετωπίζουν τη Ρωσία του Πούτιν ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ; Η Νέα Δημοκρατία, η Ελληνική Λύση και το ΚΚΕ έχουν ξεκάθαρες θέσεις. Σε τρείς εβδομάδες δεν ψηφίζουμε για κυβέρνηση, οπότε ας εστιάσουμε στην αποστολή πολιτικών με άποψη για τα κεντρικά ζητήματα της Ε.Ε. Αλλά για να το επιτύχουμε, πρέπει να γνωρίζουμε τις θέσεις τους και των κομμάτων τους.

Και έως αυτή τη στιγμή ελάχιστα γνωρίζουμε.