Απουσία της Ευρώπης από τις ευρωεκλογές

Εάν κάτι απουσιάζει σε αυτές τις ευρωεκλογές, τουλάχιστον στο εσωτερικό της χώρας, είναι η συζήτηση για την Ευρώπη, και αυτό παρότι όλοι αναγνωρίζουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι σε σταυροδρόμι και ότι τα επόμενα χρόνια θα ληφθούν πιθανώς σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον της.

Οι ελληνικές πολιτικές δυνάμεις φαίνεται να μην ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τη συζήτηση σχετικά με τις ευρωεκλογές και συνεχίζουν τις προεκλογικές τους εκστρατείες με εσωτερικές πολιτικές αντιπαραθέσεις. Λίγο πριν από την κάλπη στις 9 Ιουνίου, οι ευρωεκλογές έχουν γίνει σαν δημοψήφισμα για την επιβεβαίωση ή αμφισβήτηση της πολιτικής κυριαρχίας της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Ο πρωθυπουργός προωθεί την πολιτική σταθερότητα, υποστηρίζοντας ότι “δεν είναι καιρός για περιπέτειες”. Οι επιδόσεις της κυβέρνησής του σε όλους τους τομείς – οικονομία, κρατικός μηχανισμός, ασφάλεια, κοινωνικό κράτος, εξωτερική πολιτική – δεν είναι τέλειες και ιδανικές, αλλά καμία πολιτική δύναμη δεν μπορεί να δείξει πειστικά ότι μπορεί να τα κάνει καλύτερα.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει βάλει τον πήχη στο 33%, των περασμένων ευρωεκλογών, περίπου οκτώ μονάδες κάτω από τις προηγούμενες εκλογές και οι δημοσκοπήσεις του δίνουν ότι μπορεί να το πετύχει (με αρκετές αναγωγές και μπόλικη εκτίμηση εκλογικού αποτελέσματος). Προς το παρόν προσπαθεί να μαζέψει τις διαρροές από τα δεξιά του. Έκλεισε το μέτωπο με την Εκκλησία και περιοδεύει στην Βόρειο Ελλάδα, προβάλλοντας ότι “δεν ψήφισε τα πρωτόκολλα με τα Σκόπια γιατί είχε διαβλέψει το 2019 ότι πέντε χρόνια αργότερα θα επικρατούσαν οι εθνικιστές στις εκλογές”.

Ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της ΝΔ ξεπέρασε γρήγορα από τη συνάντηση με τον Ερντογάν, όπου συζητήθηκαν θέματα κυριαρχίας στο Αιγαίο. Κατηγορεί την Ελληνική Λύση και τη Νίκη για πατριδοκαπηλεία και εργαλειοποίηση της ορθοδοξίας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα παραμένει η ακρίβεια, αλλά έστειλε επιστολή στην Φον Ντερ Λάιεν για αυτό.

Εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν πετύχει τον στόχο του 30% – 33% στις επόμενες εκλογές, ίσως αμφισβητηθεί για πρώτη φορά από το εσωτερικό του κόμματος. Θα πραγματοποιήσει ανασχηματισμό και θα αποφασίσει εάν θα προτείνει την Κατερίνα Σακελλαροπούλου για δεύτερη θητεία, καθώς και εάν θα είναι ο ίδιος υποψήφιος για τρίτη θητεία για τη Νέα Δημοκρατία. Εάν πετύχει τον στόχο του, θα έχει τον κύριο λόγο στις εξελίξεις.

Από την πλευρά του, ο Στέφανος Κασσελάκης τρέχει, έχει γυρίσει τα νησιά την Δυτική και Βόρειο Ελλάδα και μάλλον θα το ξανακάνει. Είναι αεικίνητος, αναφέρεται επί παντός, καταγγέλλει τον Μητσοτάκη για όλες τις πτυχές της τρέχουσας πολιτικής, αξιοποιεί το επικοινωνιακό του χάρισμα και βομβαρδίζει τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με προσεγμένα βιντεάκια. Εστιάζει στον εαυτό του και προσπαθεί να πείσει ότι είναι ο πολιτικός που μπορεί να νικήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη.

Οι αντίπαλοί του τον κατηγορούν ότι λέει τα πάντα, ότι υπόσχεται τα πάντα, πέφτει σε αντιφάσεις και κάνει λάθη που στη συνέχεια προσπαθεί να διορθώσει. Αυτά δεν τον βλάπτουν απαραιτήτως, αλλά ούτε και βοηθούν στην αξιοπιστία του. Μέχρι στιγμής, οι επιδόσεις του δεν είναι εντυπωσιακές. Παρόλο που κατάφερε να καταλάβει τη δεύτερη θέση, ξεπερνώντας τον κίνδυνο του ΠΑΣΟΚ, εξακολουθεί να απέχει από το 20% που θα μπορούσε να σηματοδοτήσει μια αλλαγή στην πολιτική δυναμική και μια ανατροπή.

Είναι προφανές ότι λείπει ένα στιβαρό πολιτικό μήνυμα, η αίσθηση ενός συγκεκριμένου προγράμματος και η αξιοπιστία ότι θα το εφαρμόσει.  Πάντως δεν θέλουν όλοι την επιτυχία, βλέποντας την επόμενη μέρα, άλλοι είναι αποστασιοποιημένοι και άλλοι κινητοποιούνται με όρους εσωκομματικών αντιπαραθέσεων και συμπαθειών. Αν ο Κασσελάκης δεν επιτύχει τον στόχο του, θα αμφισβητηθεί από την ίδια νύχτα. Αν τον επιτύχει, θα ολοκληρώσει την οργανωτική ανασυγκρότηση του κόμματος, δημιουργώντας το δικό του κόμμα. Σε κάθε περίπτωση, η επόμενη ημέρα δεν θα είναι εύκολη.