Βορίδης: Ψήφος στη ΝΔ για 4+1 λόγους

Ο υπουργός Επικρατείας Μάκης Βορίδης ζητά από τους πολίτες να μην δώσουν τη δυνατότητα στην αντιπολίτευση να ισχυρισθεί ότι έχουν αλλάξει οι συσχετισμοί και ότι πρέπει να γίνουν εκλογές ξανά μέσω συνέντευξής του στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων,

Παραθέτοντας 4+1 επιχειρήματα αναλύει γιατί πρέπει να υπερψηφισθεί η Νέα Δημοκρατία και το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα ενώ εστιάζοντας στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία Στέφανο Κασσελάκη λέει ότι δείχνει «να μην έχει μοιρασθεί τη σκληρή εμπειρία της πτώχευσης», που πέρασε ο ελληνικός λαός. Άλλωστε, συμπληρώνει, «όσο έκανε την περιουσία του στις ΗΠΑ – και ας μας πει κάποια στιγμή πώς την έκανε – εδώ δοκιμαζόμασταν από τις συνέπειες της πτώχευσης».

Ερ.: Κύριε υπουργέ, ψηφοφόρος της Νέας Δημοκρατίας πιέζεται από την ακρίβεια, δεν είναι ικανοποιημένος από επιμέρους κυβερνητικές δράσεις στην εσωτερική και την εξωτερική πολιτική, και είναι βέβαιος για την πρωτοκαθεδρία του κόμματός σας, του κόμματός του, στις ευρωεκλογές. Γιατί να πάει να ψηφίσει;

Απ.: Έχουμε ευρωεκλογές και η αλήθεια είναι ότι μπορεί να ακουσθεί αυτή, αν θέλετε, η επιχειρηματολογία. Οι ευρωεκλογές, ούτως ή άλλως, πάντοτε έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Φαίνεται από τη διαχρονική συμπεριφορά των ψηφοφόρων. Τούτες οι ευρωεκλογές πράγματι έχουν το επιπρόσθετο, ότι δεν ακολουθούνται από πολιτικό γεγονός. Και, φαίνεται δημοσκοπικά ότι υπάρχει μια πολύ μεγάλη διαφορά της Νέας Δημοκρατίας με τα άλλα κόμματα. Κάτι το οποίο απεδείχθη, όχι πια από δημοσκοπικά ευρήματα, αλλά από τις εκλογές προ έτους. ‘Αρα, ναι, το ερώτημά σας έχει βάση. Ποιο είναι τελικά το πολύ μεγάλο θέμα, για ποιο λόγο να πάει κάποιος να ψηφίσει και, πάντως, να ψηφίσει Νέα Δημοκρατία. Ειδικά γιατί μπορεί να έχει και κάποιο παράπονο από την άσκηση μιας κυβερνητικής πολιτικής. Λογικό είναι, στην πενταετία και κάποιες αστοχίες θα έχουν γίνει και κάποια προβλήματα θα υπάρχουν και θα περίμενε ίσως κάποιος περισσότερα. ‘Αρα, ναι, υπάρχει αυτή η επιχειρηματολογία. Θέλω να σας πω πολύ γρήγορα, σχεδόν τηλεγραφικά, 4+1 επιχειρήματα.

Μιλάμε πολύ για την Ευρώπη και λέμε καμιά φορά ότι η Ευρώπη είναι μακριά, δεν είναι κοντά στους πολίτες, δεν τους ακούει, κάνει πράγματα χωρίς να μας λαμβάνει υπ’ όψιν. Τώρα είναι η ώρα που η Ευρώπη ακούει. Και ακούει γιατί με την ψήφο των πολιτών διαμορφώνονται οι συσχετισμοί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Και τι πρόκειται να αποφασίσει αυτό το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το επόμενο διάστημα;

Τέσσερα πολύ μεγάλα πράγματα. Θα αποφασίσει για το εάν θα έχουμε ενιαία αμυντική πολιτική και, άρα, αν θα προχωρήσουμε στο στρατό και πώς θα χρηματοδοτηθεί αυτό. Δεν είμαστε όλοι σύμφωνοι σε αυτό. Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και ο πρωθυπουργός υποστηρίζουν ότι πρέπει να προχωρήσουμε και μάλιστα με ένα ευρωομόλογο για την άμυνα. Δεν είμαστε όλοι σύμφωνοι σε αυτό. Τα κόμματα της Αριστεράς, οι Πράσινοι, οι Κομμουνιστές, οι Σοσιαλιστές δεν συμφωνούν να προχωρήσουμε. Πρέπει όμως. Για την Ελλάδα είναι εξαιρετικά συμφέρον γιατί τα ελληνικά σύνορα είναι και σύνορα ευρωπαϊκά και θα φυλάσσονται, θα προστατεύονται από την ενιαία αμυντική πολιτική. ‘Αρα για μας είναι εξαιρετικά κρίσιμο αυτό.

Δεύτερον, Κοινή Αγροτική Πολιτική. Θέλουμε να διασφαλίσουμε το εισόδημα των αγροτών μας, που συνδέεται και με τη διατροφική ασφάλεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Αυτό σημαίνει μια ομαλότερη και προσεκτικότερη μετάβαση προς την πράσινη γεωργία. ‘Αρα, εδώ, υπάρχουν αντικείμενα που πρέπει να τα διαπραγματευθεί και να δοθεί εντολή για να γίνει η διαπραγμάτευση σε μια συγκεκριμένη κατεύθυνση από την Ελλάδα και τους ευρωβουλευτές μας. Είμαστε σε αυτό σύμφωνοι; Όχι. Γιατί οι Κομμουνιστές, οι Σοσιαλιστές, οι Αριστεροί, οι Πράσινοι θέλουν άμεση μετάβαση στην πράσινη γεωργία. Σε αντίθεση με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και τη Νέα Δημοκρατία που θέλει να προστατεύσει τα εισοδήματα των αγροτών.

Τρίτο ζήτημα: το ζήτημα της μεταναστευτικής πολιτικής, Σύμφωνο Μετανάστευσης. Και, ταυτόχρονα, αυτό το οποίο λέει η φον ντερ Λάιεν, το λέει ο Έλληνας πρωθυπουργός, το λέει το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα: εμείς θα αποφασίζουμε για το ποιοι θα έρθουν στην Ευρώπη, και όχι οι παράνομοι διακινητές. ‘Αρα, λοιπόν, αυτό ενδιαφέρει άμεσα την Ελλάδα, που είναι χώρα υποδοχής και δέχεται τις πιέσεις των μεταναστευτικών ρευμάτων. Σύνθετο και περίπλοκο θέμα. Διαπραγματεύσεις με την Τουρκία αλλά αποτελεσματική φύλαξη των συνόρων, φράχτης και θαλάσσια σύνορα, είναι βασικές πολιτικές επιλογές και πρέπει να ενταχθούν και εντάσσονται μέσα σε όλο το πλέγμα της ευρωπαϊκής πολιτικής για τη μετανάστευση. Είμαστε σύμφωνοι όλοι σε αυτό; Όχι. Γιατί υπάρχουν σήμερα δυνάμεις στην Ευρώπη που λένε, “Όχι στην Ευρώπη – φρούριο”. Επομένως, ανοιχτά σύνορα και άλλες πολιτικές υποδοχής των μεταναστευτικών ροών. ‘Αρα, στην πραγματικότητα εδώ είναι το τρίτο μεγάλο ζήτημα για το οποίο αποφασίζουμε και πρέπει να δώσουμε εντολή.

Τέταρτο ζήτημα, η προστασία της ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών προϊόντων. Τα δικά μας προϊόντα, ειδικά τα αγροτικά, θα τα αφήσουμε απροστάτευτα σε ένα διεθνή ανταγωνισμό, την ώρα που βάζουμε πρόσθετες καλλιεργητικές φροντίδες στους παραγωγούς μας; ‘Αρα, οι δικοί μας παραγωγοί θα πρέπει να κάνουν μια σειρά από πράγματα. Σωστά, θα πω εγώ, φτιάχνουν ποιοτικότερα προϊόντα μεν, αλλά προφανώς ακριβότερα. Αλλά, την ίδια ώρα θα ανοίγουμε π.χ. τα σύνορά μας σε προϊόντα που δεν έχουν καμία από αυτές τις προδιαγραφές; Αυτό δημιουργεί ουσιαστικά ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στα τρίτα προϊόντα. ‘Αρα, πώς θα το προστατέψουμε αποτελεσματικά αυτό; Με πολιτικές που θα πρέπει να αποφασισθούν από το επόμενο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Και το ένα, το πρόσθετο. Θα στείλουμε ευρωβουλευτές, οι οποίοι – δεν είναι ευρωβουλευτές αυτοί που πηγαίνουν εκεί, είναι Έλληνες βουλευτές στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο – θα ψηφίζουν εναντίον της Ελλάδος; Θα ψηφίζουν την περικοπή της χρηματοδότησής της; Θα ψηφίζουν να περικοπούν οι πόροι του Ταμείου Ανάκαμψης, να περικοπεί το ΕΣΠΑ, δηλαδή τα χρήματα τα οποία χρησιμοποιούμε για να χρηματοδοτούμε τις βασικές υποδομές μας προς όφελος των πολιτών; Και αυτό έχει συμβεί με τους ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Θα στείλουμε αυτούς να μας εκπροσωπήσουν; Αυτούς που ζητούν με ψηφίσματα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ζητούν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να περικόψει τη χρηματοδότηση;

Αυτά είναι ευρωπαϊκά θέματα για τα οποία εμείς λέμε ότι, ανεξαρτήτως του τι σκέπτεται ή δεν σκέπτεται ο καθένας, είναι κρίσιμο να πάνε οι πολίτες και να ψηφίσουν για αυτά. Και να δώσουν κατεύθυνση και ταυτότητα στους ευρωβουλευτές μας που θα μας εκπροσωπήσουν στο Κοινοβούλιο για το πώς πρόκειται να χειρισθούν τα ζητήματα αυτά, φυσικά μαζί με την κυβέρνησή μας, μαζί με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.

Κλείνω, λέγοντας ένα ακόμη: πολιτικά συμπεράσματα θα βγάλουμε το βράδυ της Κυριακής ή θα πούμε ότι αυτή είναι μια αδιάφορη πολιτικά, διαδικασία; Η απάντηση είναι ότι, κακά τα ψέματα, θα βγάλουμε πολιτικά συμπεράσματα. Και το πολιτικό συμπέρασμα, όταν εμείς μιλάμε για σταθερότητα, δεν λέμε ότι την επόμενη ημέρα, – αν δεν είναι καλό το αποτέλεσμα για τη Νέα Δημοκρατία – η κυβέρνηση θα πέσει. Δεν θα πέσει. Έχει 158 βουλευτές, θα εξαντλήσουμε την τετραετία, επομένως δεν είναι εκεί το θέμα. Αλλά έχει μεγάλη σημασία να αναλογισθεί κανείς πού βρισκόμασταν, πού ήταν η ανεργία τέσσερα χρόνια πριν, στο 18%, και πού είναι σήμερα, στο 10%. Να αναλογισθεί ποιους ρυθμούς ανάπτυξης πετύχαμε αυτή την τελευταία πενταετία. Να αναλογισθεί πού ήταν ο κατώτατος μισθός το 2019 και πού είναι σήμερα, μετά από τρεις αυξήσεις. Να αναλογισθεί πού ήταν το μέσο εισόδημα το 2019, στα 900 ευρώ, και πού είναι σήμερα, στα 1.250. Και σε αυτή την προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση, να στηρίξει την οικονομία – και δεν είναι μόνο η οικονομία – Να αναλογισθεί πού ήμασταν στο μεταναστευτικό το 2019 με τις Ειδομένες, τα νησιά να βουλιάζουν από παράνομους μετανάστες, με τον Έβρο αφύλαχτο, με δηλώσεις του τύπου, “δεν υπάρχουν σύνορα στη θάλασσα”. Αυτά όλα σήμερα τα έχουμε ξεχάσει, γιατί απλώς δεν υπάρχει το μεταναστευτικό, γιατί απλώς επιλύθηκε. Ή, τα ζητήματα της αμυντικής θωράκισης της χώρας: πού ήμασταν πέντε χρόνια πριν, πού είμαστε τώρα. Αυτά, λοιπόν, πρέπει να επικυρωθούν και σε αυτές τις εκλογές.

Αυτά είναι που πρέπει να διασφαλίσουμε και να μην επιτρέψουμε, εκείνο το βράδυ των εκλογών, να βγει η αντιπολίτευση, η οποία θα μας λέει ότι υπάρχει λαϊκή αναντιστοιχία, ότι έχουν αλλάξει οι συσχετισμοί, ότι πρέπει να γίνουν εκλογές ξανά. Επομένως, να θέσει προσκόμματα στην ομαλή ροή και εκτέλεση του κυβερνητικού έργου. Και αυτή η κατεύθυνση πρέπει να επαναβεβαιωθεί, να εγκριθεί για να προχωρήσουμε.

Ερ.: Στις δημοσκοπήσεις η διαφορά πρώτου και δεύτερου κόμματος είναι δυσθεώρητη. Γιατί, τότε, η κυβέρνηση δείχνει τόση επιμονή στο να απαντά στο οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ; Φοβάται ότι η χώρα θα ξαναζήσει μέρες του 2015;

Απ.: Η αλήθεια είναι ότι δεν πρέπει ποτέ να ξεχάσουμε το τι μας οδήγησε στην πτώχευση. Στην πτώχευση μας οδήγησε μια ολόκληρη αντίληψη, η οποία έλεγε ότι πρέπει να φερόμαστε στις κοινωνικές ομάδες και στα αιτήματά τους λέγοντας πάντα “ναι”. Χωρίς να εξετάζουμε ούτε το εύλογο, ούτε το δίκαιο, ούτε καν το κύριο που είναι το αν μπορούσαν να ικανοποιηθούν αυτά τα αιτήματα χωρίς να επέλθει δημοσιονομικός εκτροχιασμός, και έτσι και επήλθε. Ο δημοσιονομικός εκτροχιασμός είναι αποτέλεσμα μιας πολιτικής δημοσιονομικών ελλειμμάτων επί σειρά ετών. Έτσι οδηγήθηκε η χώρα στην πτώχευση. Η βασική κριτική που πρέπει σήμερα να ασκηθεί στον κ. Κασσελάκη είναι ότι είναι ένας πολιτικός, ο οποίος δείχνει ανεπίγνωτος. Δείχνει να μην έχει συνείδηση του τι έχει περάσει αυτός ο λαός. Να μην έχει παρακολουθήσει – και δεν έχει παρακολουθήσει, είναι αλήθεια – τη διαδρομή του. Να μην έχει μοιρασθεί τη σκληρή εμπειρία της πτώχευσης.

Δεν ξεχνάμε ότι οι συζητήσεις μας, πέντε χρόνια πίσω, ήταν πόσο θα μειώσουμε τους μισθούς και τις συντάξεις. Ήταν αν η μείωση θα είναι 10, 20 ή και 40%. Γιατί; Γιατί το Δημόσιο δεν μπορούσε να τα πληρώσει. Έρχεται κάποιος χωρίς την πείρα αυτή και έρχεται ελαφρά τη καρδία και λέει, “εγώ θα δώσω 40 δισεκ.”. Και μετά όταν ακούμε πώς θα πάρει τα 40 δισεκ., ακούμε κάτι ιστορίες που δεν έχουν την παραμικρή βάση. Και ξέρουμε ότι αν ενεκρίνετο ένα τέτοιο πρόγραμμα από τον ελληνικό λαό, την επόμενη ημέρα θα βρισκόμασταν σε καθεστώς χρεοκοπίας και επιτήρησης ξανά. Αυτά οφείλουμε να τα πούμε. Γιατί το μεγάλο πρόβλημα, ειδικά με τον κύριο Κασσελάκη είναι ότι δεν μοιράζεται τις ίδιες εμπειρίες με εμάς. Όσο έκανε την περιουσία του στις ΗΠΑ – και ας μας πει κάποια στιγμή πώς την έκανε – εδώ δοκιμαζόμασταν από τις συνέπειες της πτώχευσης. Στις τελευταίες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίσθηκε με ένα πρόγραμμα, το οποίο ήταν περισσότερο επεκτατικό από το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας. Έδιναν λεφτά αλλά καταψηφίσθηκαν. Αυτό συνέβη γιατί ο ελληνικός λαός έχει πια εμπειρία, όταν δεν τον πείθει κάποιος από πού θα βρεθούν τα χρήματα αυτά, δεν τον πείθει ότι μπορεί να τηρήσει τα δημοσιονομικά πλεονάσματα που χρειαζόμαστε αυτή τη στιγμή, ότι μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος, ότι μπορεί να πείσει τις αγορές, ότι βελτιώνεται η κατάσταση της οικονομίας ώστε να μη διαταραχθεί η χρηματοδότηση και να μην αρχίσουν να αυξάνονται τα επιτόκια. Όλα αυτά που έχουμε περάσει δηλαδή. Προφανώς η Ελλάδα δεν βρίσκεται αυτή τη στιγμή ούτε σε δημοσιονομική επιτήρηση ούτε υπάρχει αγωνία για το δημοσιονομικό μέλλον της – και δεν υπάρχει αγωνία γιατί τηρούμε ένα πρόγραμμα. Αν αύριο το πρωί διαλύσουμε το πρόγραμμα, φυσικά θα υπάρχει αγωνία. Προφανώς πρέπει να συνεχίσουμε αυτό το δρόμο της δημοσιονομικής αρετής και δημοσιονομικής πειθαρχίας. Ο δρόμος αυτός διασφαλίζει τη μείωση των φορολογικών συντελεστών που έχουμε κάνει και τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών που έχουμε κάνει και την αύξηση των εισοδημάτων που έχουμε κάνει.

Ερ.: Ακρίβεια. Στον αντίποδα των κυβερνητικών πρωτοβουλιών, διατυπώνεται η ανησυχία για περαιτέρω επιδείνωση του προβλήματος και μάλιστα άμεσα. Το μέτρο της μόνιμης μείωσης τιμής τελειώνει, ο ΦΠΑ θα ανεβεί σε κάποια προϊόντα. Τι θα γίνει με το πρόβλημα αυτό, κύριε υπουργέ;

Απ.: Τα μέτρα της κυβέρνησης σε ένα ορισμένο βαθμό έχουν περιορίσει την έκταση του προβλήματος, θα μπορούσε να είναι πολύ πιο δύσκολο αυτό το οποίο αντιμετωπίζουμε. Ο αποτελεσματικός τρόπος για την αντιμετώπιση της ακρίβειας είναι η αύξηση των εισοδημάτων. Η λύση είναι ότι πρέπει να συνεχίσουμε να επιμένουμε στην αύξηση των εισοδημάτων, τα μέτρα για την αντιμετώπιση της αισχροκέρδειας να είναι εκεί, οι έλεγχοι στην αγορά να συνεχισθούν, το καλάθι είναι σωστό μέτρο. Από εκεί και πέρα θεωρώ ότι κάποια δεδομένη στιγμή η ακρίβεια θα αρχίσει να κάμπτεται.

Ερ.: Στην Τουρκία η θεωρία της «Γαλάζιας Πατρίδας» γίνεται μάθημα στις σχολικές τάξεις. Οι σχέσεις με την Αλβανία – και λόγω της υπόθεσης Μπελέρη – είναι σταθερά κακές. Και, εσχάτως, οι σχέσεις με τη Βόρεια Μακεδονία επιδεινώθηκαν. Αντιμετωπίζουμε προβλήματα με τη γειτονιά μας;

Απ.: Πάντα είχαμε κάποια προβλήματα, αλλά δεν θα υπερέβαλα στα θέματα αυτά. Με τους Τούρκους τα πράγματα πηγαίνουν αρκετά καλύτερα από ό,τι πήγαιναν τρία χρόνια πριν, οπότε είχαμε την απίθανη αυτή προκλητικότητα και επιθετικότητα. Θεωρώ ότι είδαν ότι δεν τους έβγαλε πουθενά και έκατσαν στο τραπέζι και συζητάνε χωρίς να λέω ότι αυτό αλλάζει την ταυτότητα της Τουρκίας και τον προσανατολισμό της πολιτικής της. Αυτό έχει συγκεκριμένα θετικά αποτελέσματα: οι παραβιάσεις μειώθηκαν, η συνεργασία στα θέματα της μετανάστευσης είναι πολύ καλύτερη. Χωρίς να έχουν αρθεί τα προβλήματα με την Τουρκία, και σε πολλά σημεία ούτε καν η ρητορική της, όμως το γεγονός ότι υπάρχει ένας θεσμοθετημένος, ενεργοποιημένος διάλογος που γίνεται με ένα ρυθμό, αυτό κατ’ αρχήν είναι θετικό και έχει και ορισμένα θετικά αποτελέσματα. Δυστυχώς η αλήθεια είναι ότι οι σχέσεις με την Αλβανία λόγω της υπόθεσης Μπελέρη έχουν επιδεινωθεί, από εκεί που ήταν πολύ καλές. Αλλά εδώ είναι εντελώς στο χέρι της Αλβανίας να σεβασθεί τις αρχές του κράτους δικαίου και να άρει αυτό το πρόβλημα. Ορθώς η Ελλάδα και ο πρωθυπουργός ο ίδιος έχουν επιδείξει ιδιαίτερη ευαισθησία. Δημιουργείται ένα πολύ μεγάλο ζήτημα για τη λειτουργία, όχι μόνο της δικαιοσύνης, αλλά και του αστυνομικού – ανακριτικού συστήματος στην Αλβανία. Αυτό όταν στρέφεται κατά εκπροσώπου της ελληνικής μειονότητας, αποκτάει ακόμη μεγαλύτερο βάρος. Θα δείτε ότι υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις στις οποίες τέτοια ζητήματα θα αρχίσουν να αναδεικνύονται για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το ποινικό σύστημα στην Αλβανία. Είναι στο χέρι της Αλβανίας, είναι στο χέρι του πρωθυπουργού της να λύσει τα θέματα αυτά. Η Ελλάδα έχει αποδείξει την καλή θέληση και διάθεση απέναντι στην Αλβανία για πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Την έχουμε υποστηρίξει στην ευρωπαϊκή προοπτική της, αλλά αυτή η στήριξη έχει ως προϋπόθεση το σεβασμό των δικαιωμάτων της ελληνικής μειονότητας. Όταν υπάρχουν τέτοια ζητήματα, πρέπει να τίθενται και να διορθώνονται. Ειδικά προς την ελληνική μειονότητα να υπάρχει αυξημένη ευαισθησία και σεβασμός. Η περίπτωση Μπελέρη είναι μία, η περίπτωση των περιουσιών των Ελλήνων στην Αλβανία, είναι μία δεύτερη τέτοια περίπτωση.

Ερ.: Αν και αλληλένδετες…

Απ.: Ναι, σωστά, αν και συνδεόμενες. Εδώ υπάρχουν ζητήματα, τα οποία πρέπει να τα φροντίσει η Αλβανία. Από εκεί και πέρα η Ελλάδα δεν έχει κανένα ζήτημα.

Και στο θέμα της τήρησης της Συμφωνίας των Πρεσπών ή θα τηρηθούν αυτά που έχουν συμφωνηθεί ή η συγκεκριμένη χώρα θα απομονωθεί. Και αυτό δεν είναι κάτι που είπε η Ελλάδα, είναι κάτι που είπε η Ευρώπη. Το είπε η φον ντερ Λάιεν, το είπε ο Μισέλ. Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: ας κάνουν ό,τι νομίζουν και να ξέρουν ποιες είναι οι συνέπειες της επιλογής τους.

Ερ.: Ότι πρέπει να αποκαλούν τη χώρα…

Απ.: Σύμφωνα με τα συμφωνηθέντα.

Ερ.: Η οποία Συμφωνία δεσμεύει και τα δύο μέρη.

Απ.: Προφανώς. Εδώ πάντως λέγονται φοβερά ψέματα από την πλευρά της αντιπολίτευσης. Το 2019 είχαμε πει ότι η Συμφωνία δεσμεύει και θα την τηρήσουμε, και ψηφισθήκαμε. Όμως, αν ένα μέρος αποστεί των συμπεφωνηθέντων αλλάζει η συζήτηση, ενεργοποιούνται άλλες διατάξεις, θα τα δούμε αυτά. Βλέπω πάντως στη ρητορική τους ότι μάλλον είχε προεκλογικά χαρακτηριστικά. Δεν τους βλέπω πολύ …ζωηρούς στη συνέχεια.

Ερ.: Κλείνουμε όπως ξεκινήσαμε. Με ποια μηνύματα έρχεστε από την Πελοπόννησο, την Περιφέρεια την οποία σας χρέωσε ο πρωθυπουργός; Κάποιοι, βέβαια, είχαν πει ότι ο επιμερισμός της ευθύνης των δώδεκα Περιφερειών σε ισάριθμα κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης είναι και ένας τρόπος προσωπικού επιμερισμού της ευθύνης. Ότι θα γίνει και ένα «ταμείο» το βράδυ των εκλογών.

Απ.: Προφανώς ο πρωθυπουργός έχει τα δικά του κριτήρια για τις ευθύνες και τον τρόπο που θα τις αποδώσει στα στελέχη του. Η δουλειά του πρωθυπουργού είναι αυτή ακριβώς. Το να προσδιορίζει τις ευθύνες, τα θετικά, τις ελλείψεις. Λέγεται αξιολόγηση, εμάς μας αρέσει αυτή η έννοια.

Ερ.: Μιας και μιλάμε για την Πελοπόννησο σας έλειψε από αυτήν την προεκλογική αντιπαράθεση ο Αντώνης Σαμαράς;

Απ.: Ο πρώην πρωθυπουργός είναι πάντα στη Νέα Δημοκρατία, είναι πάντα στην καρδιά της Νέας Δημοκρατίας. Νομίζω ότι αυτά που πρέπει να κάνει, στο πλαίσιο του ότι είναι πρώην πρωθυπουργός – ο Αντώνης Σαμαράς δεν είναι ένας… βουλευτής – στο πλαίσιο του ρόλου του έχουν γίνει αυτά που πρέπει να γίνουν.