Πώς ο Μπάιντεν κατέληξε να συναινέσει σε ουκρανικά χτυπήματα στη Ρωσία

Στις αρχές Μαΐου, καθώς το ρωσικό πυροβολικό άρχισε να προσγειώνεται στο βόρειο Χάρκοβο, ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelenskyy βρέθηκε σε μια θέση στην οποία είχε βρεθεί πολλές φορές στο παρελθόν: ζητώντας από τον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν να αλλάξει γνώμη για το πόσο μακριά θα πήγαινε για να βοηθήσει το Κίεβο.

Ξανά και ξανά από την εισβολή της Ρωσίας το 2022, ο Ζελένσκι και άλλοι είχαν κάνει με επιτυχία τον Μπάιντεν να αλλάξει από το «όχι» στο «ναι», είτε πρόκειται για αποστολή πυραύλων, τανκς είτε μαχητικών αεροσκαφών.

Στις αρχές Μαΐου, καθώς το ρωσικό πυροβολικό άρχισε να προσγειώνεται στο βόρειο Χάρκοβο, ο Ουκρανός πρόεδρος Volodymyr Zelenskyy βρέθηκε σε μια θέση στην οποία είχε βρεθεί πολλές φορές στο παρελθόν: ζητώντας από τον Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν να αλλάξει γνώμη για το πόσο μακριά θα πήγαινε για να βοηθήσει το Κίεβο.

Ξανά και ξανά από την εισβολή της Ρωσίας το 2022, ο Ζελένσκι και άλλοι είχαν κάνει με επιτυχία τον Μπάιντεν να αλλάξει από το «όχι» στο «ναι», είτε πρόκειται για αποστολή πυραύλων, τανκς είτε μαχητικών αεροσκαφών.

Αλλά αυτό το τελευταίο αίτημα ήταν αναμφισβήτητα ακόμη μεγαλύτερο: Για περισσότερα από δύο χρόνια, η Ουάσιγκτον είχε πει στην Ουκρανία ότι η χρήση όπλων που προμήθευαν οι ΗΠΑ για να χτυπήσει στόχους μέσα στη Ρωσία ήταν απαγορευτική και κινδύνευε να κλιμακώσει τις εντάσεις μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων.

Ωστόσο, ο Zelenskyy πέτυχε τελικά αυτή την εβδομάδα, χάρη σε έναν συνασπισμό βουλευτών και ανώτερων αξιωματούχων στην Ουάσιγκτον και το Κίεβο που χρησιμοποίησαν την απελπιστική κατάσταση στο Χάρκοβο για να πείσουν τον Μπάιντεν να άρει τους περιορισμούς του.

Αυτή η ιστορία βασίζεται σε συνεντεύξεις με 18 ανώτερους Αμερικανούς, Ουκρανούς και Ευρωπαίους αξιωματούχους και νομοθέτες — στους περισσότερους από τους οποίους δόθηκε η ανωνυμία για να μιλήσουν ελεύθερα για ευαίσθητες διπλωματικές συνομιλίες.

Δείχνει πώς η ομάδα αξιωματούχων έπαιξε πώς να κάνει τόσο τον σύμβουλο εθνικής ασφάλειας Τζέικ Σάλιβαν όσο και τον Μπάιντεν να συμφωνήσουν σε αυτό που θα μπορούσε να είναι το μεγαλύτερο ναι του πολέμου.

Η Ρωσία προχωρά στο Χάρκοβο Η απώλεια του Χάρκοβο από τη Ρωσία ήταν μια αυξανόμενη πιθανότητα και μια πιθανότητα που θα έφερνε σημαντικό πλήγμα στη θέση της Ουκρανίας στο έδαφος. Εάν η Ρωσία καταλάμβανε το Χάρκοβο, θα είχε ένα σημαντικό άνοιγμα για να καταλάβει άλλες κρίσιμες περιοχές στην ανατολική Ουκρανία. Θα υπονόμευε επίσης το στοίχημα του Μπάιντεν για το Κίεβο – ένα που έχει στηρίξει με όπλα αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων και άλλη βοήθεια. Αν υπήρχε μια μάχη, ο Μπάιντεν θα μπορούσε να πειστεί να πει «ναι» αντί «όχι», αυτή ήταν το Χάρκοβο.

Ακόμη και πριν από την επίθεση στο Χάρκοβο, οι αξιωματούχοι του Πενταγώνου και των αρχηγείων της Ευρωπαϊκής Διοίκησης των ΗΠΑ στο Ramstein της Γερμανίας ανησυχούσαν όλο και περισσότερο για τη θέση της Ουκρανίας στο πεδίο της μάχης. Το DOD δεν ήταν σε θέση να στείλει όπλα που χρειαζόταν στο Κίεβο από τον Δεκέμβριο, όταν τελείωσαν τα κεφάλαια για να αναπληρώσει τα δικά του αποθέματα και το Κογκρέσο είχε σταματήσει για μήνες να εγκρίνει ένα νέο συμπληρωματικό. Ως αποτέλεσμα, οι Ουκρανοί στρατιώτες στην πρώτη γραμμή τελείωσαν γρήγορα από πυρομαχικά και αεράμυνα.

Ο υπουργός Άμυνας Lloyd Austin και η ομάδα του παρακολουθούσαν με ανησυχία καθώς οι ρωσικές δυνάμεις άρχισαν να σημειώνουν πρόοδο στο πεδίο της μάχης και, στα μέσα Απριλίου, άρχισαν να συγκεντρώνονται στη ρωσική πλευρά των συνόρων κοντά στο Χάρκοβο. Ο Όστιν και η ομάδα του ανησυχούσαν ότι η Μόσχα θα μπορούσε να καταλάβει την πόλη. Ο αρχηγός του Πενταγώνου άρχισε να συζητά με την ομάδα του τη «στρατιωτική χρησιμότητα» να επιτραπεί στους Ουκρανούς να επιτεθούν σε ρωσικούς στόχους πέρα ​​από τα σύνορα για να αμυνθούν από τις επιθέσεις της Μόσχας στην περιοχή του Χάρκοβο, σύμφωνα με αξιωματούχο του DOD.

Καθώς αυξανόταν η συναίνεση στην Ουάσιγκτον ότι η Ουκρανία έπρεπε να χτυπήσει μέσα στη Ρωσία, ένας από τους πιο παθιασμένους υποστηρικτές της κυβέρνησης για το Κίεβο στον αγώνα του εναντίον της Μόσχας προσγειώθηκε στην Ουκρανία.

Τον Μάρτιο, ο Μάικλ Κάρπεντερ, πρώην εκπρόσωπος των ΗΠΑ στον Οργανισμό Συνεργασίας για την Ασφάλεια στην Ευρώπη, με έδρα τη Βιέννη, ξεκίνησε στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας ως ανώτερος διευθυντής για ευρωπαϊκές υποθέσεις. Τα συναισθήματά του για το Κίεβο έχουν τις ρίζες τους στην εμπειρία του να συναντά και να ακούει ιστορίες από επιζήσαντες της σφαγής στο Bucha το 2022, όπου εκατοντάδες άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, φέρεται να έχουν σκοτωθεί από τις ρωσικές δυνάμεις.

Ταξίδεψε στο Κίεβο για συναντήσεις με τον Ζελένσκι και τους βοηθούς του στις 13 Μαΐου — μόλις τρεις ημέρες μετά την έναρξη της ρωσικής επίθεσης στο Χάρκοβο. Το μήνυμα του Κιέβου ήταν σαφές: Χρειαζόμαστε να άρετε αμέσως τους περιορισμούς στα όπλα των ΗΠΑ. Περισσότεροι από 4.000 άνθρωποι είχαν εκκενωθεί από το Χάρκοβο, αλλά αρκετοί άμαχοι είχαν ήδη σκοτωθεί στις μάχες – και ο αριθμός των νεκρών πιθανότατα θα αυξηθεί.

Οι δυτικές υπηρεσίες πληροφοριών φάνηκε να επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς του Κιέβου σχετικά με την κατάσταση των μαχών στο πεδίο της μάχης στο Χάρκοβο. Η Ρωσία είχε το πάνω χέρι — μακράν. Το αεροσκάφος της θα μπορούσε να χτυπήσει μέσα στο Χάρκοβο χωρίς να εγκαταλείψει ποτέ τον ρωσικό εναέριο χώρο. Και η Ουκρανία δεν μπορούσε να αναχαιτίσει τις βόμβες ολίσθησής της – οι οποίες έχουν βεληνεκές μεταξύ 40 και 60 χιλιομέτρων – χωρίς να αντιταχθούν στις απαιτήσεις της Ουάσιγκτον.

Την ίδια μέρα — 13 Μαΐου — Sullivan, Austin και Joint Chiefs Chair Gen. C.Q. Ο Μπράουν συνάντησε τον  Zelenskyy και οι βοηθοί του σε μια ασφαλή τηλεδιάσκεψη. Το Κίεβο ζήτησε επίσημα από τον Λευκό Οίκο να άρει τους περιορισμούς στα όπλα, ώστε να μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν για να χτυπήσουν ρωσικές θέσεις πέρα ​​από τα σύνορα. Ζήτησαν επίσης μια ταχεία παράδοση αντιαρματικών και αεράμυνας, ένα αίτημα που δεσμεύτηκε να εργαστεί ο Όστιν.

Στην κλήση, οι Sullivan, Austin και Brown συμφώνησαν ότι το αίτημα της Ουκρανίας είχε νόημα και αποφάσισαν να κάνουν επίσημη σύσταση στον Μπάιντεν να άρουν οι ΗΠΑ τον περιορισμό για τη συγκεκριμένη περίπτωση.

Το μόνο ερώτημα ήταν αν ο Μπάιντεν θα συμφωνούσε.

Πλήρης δικαστικός τύπος Την ίδια μέρα στην Ουάσιγκτον, ένας συνασπισμός Ουκρανών βουλευτών προσγειώθηκε για συζητήσεις στο Καπιτώλιο. Οι νομοθέτες επισκέπτονται συχνά τις ΗΠΑ για να προσπαθήσουν να πείσουν το Κογκρέσο και την κυβέρνηση να κάνουν περισσότερα για να βοηθήσουν την Ουκρανία – περισσότερα όπλα, περισσότερη εκπαίδευση για πιλότους, περισσότερα χρήματα.

Οι ΗΠΑ παραδοσιακά κινούνται αργά όταν λαμβάνουν αποφάσεις για το ποια όπλα να στείλουν και υπό ποιες συνθήκες θα επιτρέψουν στο Κίεβο να τα χρησιμοποιήσει, και οι Ουκρανοί χρησιμοποιούν κάθε ταξίδι για να πιέσουν για ένα μεγάλο αίτημα. Είναι ένα στοίχημα αν η διοίκηση θα συμφωνήσει εκείνη την ημέρα, σε μια εβδομάδα ή μήνες αργότερα.

Αυτή τη φορά, ζήτησαν τρία πράγματα: περισσότερη εκπαίδευση για Ουκρανούς πιλότους εντός των ΗΠΑ, συστήματα αεράμυνας και άρση των περιορισμών στο πλήγμα εντός της ρωσικής επικράτειας.

Σε μια σειρά συνομιλιών τόσο με Δημοκρατικούς όσο και με Ρεπουμπλικάνους, οι Ουκρανοί είπαν στο Κογκρέσο πόσο ευάλωτος ήταν ο ουκρανικός στρατός στο Χάρκοβο και πόσοι άμαχοι θα σκοτωθούν αν το Κίεβο δεν μπορούσε να χτυπήσει μέσα στη Ρωσία πέρα ​​από τα σύνορα. Οι φόβοι των ΗΠΑ για κλιμάκωση ήταν βάσιμοι, υποστήριξαν, αλλά δεν αντιστάθμισαν τι θα χάνονταν αν η Ουκρανία δεν μπορούσε να αντεπιτεθεί με τα όπλα — και μάλιστα γρήγορα.

«Οι ΗΠΑ δηλώνουν εδώ και χρόνια ότι ανησυχούν για την κλιμάκωση», είπε ένας Ουκρανός βουλευτής. «Αρχίσαμε να πιστεύουμε ότι ήταν απλώς μια δικαιολογία». Στο Καπιτώλιο, αρκετοί νομοθέτες συναντήθηκαν με τους Ουκρανούς για να συζητήσουν πώς να πιέσουν τον Λευκό Οίκο να αλλάξει πορεία. Ο εκπρόσωπος Jim Himes (D-Conn.) και ο βουλευτής Mike Turner (R-Ohio), οι επικεφαλής της Επιτροπής Πληροφοριών της Βουλής των Αντιπροσώπων, και ο εκπρόσωπος Gerry Connolly (D-Va.), έγραψαν επιστολή στις 20 Μαΐου, καλώντας την κυβέρνηση να υποστηρίξει τα αιτήματα του Κιέβου. Ο Χάιμς μίλησε ξανά με τον Σάλιβαν, προτρέποντας τη διοίκηση να εξετάσει σοβαρά τη ζημιά που έχει ήδη γίνει στο Χάρκοβο και τις συνέπειες που θα επιτρέψει να ανοίξει ένα δεύτερο ρωσικό μέτωπο στην Ουκρανία.

«Νιώθω ότι ο Λευκός Οίκος ήταν πάντα υπερβολικά συντηρητικός σχετικά με τα είδη των πυρομαχικών που παρέχονται», είπε ο Χάιμς σε συνέντευξή του. «Όμως όταν σημειώθηκε η ρωσική επίθεση στο Χάρκοβο, αυτό ήταν που έφερε πραγματικά το θέμα στο προσκήνιο. Οι Ρώσοι γνώριζαν ότι οι Ουκρανοί είχαν δεμένα τα χέρια τους και δεν μπορούσαν να φτάσουν σε αυτό το πυροβολικό που έσπερνε τον όλεθρο στο Χάρκοβο».

Μέχρι τη στιγμή που οι συναντήσεις με τους νομοθέτες ολοκληρώθηκαν στο Λόφο, ο Σάλιβαν ολοκλήρωσε τη σύσταση προς τον Μπάιντεν, την οποία παρουσίασε στις 15 Μαΐου. Στο Οβάλ Γραφείο, ο Σάλιβαν υποστήριξε ότι η Ουκρανία θα έπρεπε να μπορεί να χρησιμοποιήσει τα όπλα των ΗΠΑ για να αποκρούσει τις ρωσικές επιθέσεις στο Χάρκοβο ειδικά για αντιπυρικούς σκοπούς — περιορισμένη άρση του περιορισμού.

Ο πρόεδρος συμφώνησε και έδωσε εντολή στον Σάλιβαν και στο Πεντάγωνο να εργαστούν για την αλλαγή.

Την ίδια ώρα που γίνονταν αυτές οι συνομιλίες στον Λευκό Οίκο, ο υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν έφτασε στο Κίεβο για έναν ακόμη, νηφάλιο γύρο συζητήσεων με Ουκρανούς αξιωματούχους.

Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στις 15 Μαΐου στο Κίεβο, ο Μπλίνκεν τόνισε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες «σπεύδουν» μια σειρά όπλων για να βοηθήσουν την Ουκρανία. Και ενώ είπε ότι η Ουάσιγκτον «δεν ενθάρρυνε ούτε επέτρεψε χτυπήματα εκτός Ουκρανίας», σημείωσε επίσης ότι «τελικά η Ουκρανία πρέπει να πάρει αποφάσεις μόνη της για το πώς θα διεξάγει αυτόν τον πόλεμο».

Ενώ ο Μπάιντεν είχε ήδη δώσει εντολή στον Σάλιβαν και στο Πεντάγωνο να προχωρήσουν σε έναν τελευταίο γύρο εσωτερικών συζητήσεων σχετικά με την απόφαση, αλλά ήταν μια συνομιλία της 17ης Μαΐου με τον Μπλίνκεν που διαβεβαίωσε περαιτέρω τον πρόεδρο ότι ήταν η σωστή κίνηση.

Ο Μπλίνκεν, ο οποίος έχει περάσει πολλά χρόνια στο πλευρό του Μπάιντεν, ενημέρωσε τον πρόεδρο για την επίσκεψή του στο Κίεβο, λέγοντας ότι οι Ρώσοι εκμεταλλεύονται την απαγόρευση του προέδρου για να επιτεθούν στο Χάρκοβο ατιμώρητα.

Η απόφαση Ενώ οι ΗΠΑ σκέφτηκαν και σχεδίαζαν, παρακολούθησαν περισσότερες από δώδεκα χώρες να δίνουν παρόμοιες άδειες στην Ουκρανία. Η απομόνωση της κυβέρνησης Μπάιντεν αυξήθηκε τις τελευταίες ημέρες αφού ο Γάλλος πρόεδρος, ο αρχηγός του ΝΑΤΟ και ο κορυφαίος διπλωμάτης του Ηνωμένου Βασιλείου υποστήριξαν την άρση των περιορισμών.

Στις 20 Μαΐου, στο Πεντάγωνο, συναντήθηκαν κορυφαίοι αμυντικοί και στρατιωτικοί ηγέτες από όλο τον κόσμο