Το εκλογικό σοκ για τους τρεις και η επόμενη μέρα

Ακόμη και ένα τόσο πολιτικό φαινόμενο όπως η αποχή προσπάθησαν ορισμένοι να το αποπολιτικοποιήσουν δίνοντας έμφαση στις «παραλίες» που δήθεν προτίμησαν οι πολίτες. Ανοησίες αλλά όχι ανόητων.

Ο στόχος όλων αυτών είναι να κρύψουν το γεγονός ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με την πολιτική. Για να πείσουν κάποιον να ψηφίσει, να ενταχθεί σε ένα κόμμα ή ακόμη και απλά να συζητήσει για πολιτικά θέματα, η πολιτική πρέπει να τον ενδιαφέρει και να τον πείσει ότι μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση των προβλημάτων του. Ωστόσο, το 60% των ανθρώπων δεν αισθάνεται έτσι. Και αυτό δεν οφείλεται στις παραλίες.

Ας εξετάσουμε τώρα τι συνέβη με το υπόλοιπο 40%. Εδώ η Νέα Δημοκρατία και ο πρωθυπουργός υπέστησαν μεγάλη ήττα. Δεν είναι σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να νικήσει τη Νέα Δημοκρατία. Όμως, μέσα σε λίγα χρόνια, οι δύο αντίπαλοι υπέστησαν σημαντική πτώση. Ο Αλέξης Τσίπρας έχασε 11,5% από το 2019 έως το 2023, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχασε 12,5% μέσα σε ένα χρόνο. Αυτό είναι το παιχνίδι της δημοκρατίας. Ο κ. Μητσοτάκης έπεσε στην παγίδα της αλαζονείας του ως αναμφισβήτητου ηγέτη. Ένα παράδειγμα αυτής της αλαζονείας ήταν η απάντησή του σε μια γυναίκα που του είπε ότι με τα 500 ευρώ σύνταξης και το νοίκι που πληρώνει, δεν μπορεί να βγει πέρα. Αυτός την ρώτησε τι κάνει η εκκλησία για εκείνη. Ο πρωθυπουργός, όχι ο περιπτεράς της γειτονιάς, να ρωτά μια άπορη ηλικιωμένη γυναίκα τι κάνει η εκκλησία για εκείνη! Αυτό δεν ήταν αλαζονεία, ήταν ύβρις. Αυτή είναι η λογική του «διχτύου ασφαλείας», το οποίο μάλιστα ορισμένοι νεήλυδες στη σοσιαλδημοκρατία θεωρούν και ως σοσιαλδημοκρατική ιδέα αντί του «δαπανηρού» Κράτους Πρόνοιας. 

Οι ψηφοφόροι τιμώρησαν τον ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη, ο οποίος νόμιζε πως το κόμμα και το πρόγραμμα του είναι το βιογραφικό του. Παρόλο που πολλοί αναλυτές υποστήριζαν ότι υπάρχει κοινό για μια τέτοια επικοινωνία, οι πολίτες αντιστάθηκαν και τον τιμώρησαν. Μείναμε έκθαμβοι, όχι για το ποσοστό που πήρε, αλλά για το γεγονός ότι παρά την προβολή του στα μέσα, υπέστη βαριά ήττα. Το μέλλον του είναι ανύπαρκτο αν συνεχίσει σε ναρκισσιστικά μονοπάτια.

Ο μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ μπορεί να επικαλείται το γεγονός ότι αυτή ήταν η τρίτη φορά που ανέβηκε στην εξουσία. Ωστόσο, αυτό δεν αποκρύπτει από τους ψηφοφόρους του κόμματος που παραμένουν ότι με αυτούς τους ρυθμούς, θα ανέλθει στην εξουσία το 2050.  Το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ πληρώνει για το γεγονός ότι για τους κάτω των 50, ταυτίζεται -κακώς- με τη διαφθορά και τα μνημόνια.  Υπάρχει επίσης έλλειμμα ηγεσίας. Και θα είναι ακραίο να υποστηριχθεί πως δεν υπάρχει εναλλακτική προσωπικότητα. Το ζήτημα δεν είναι εκεί. Το ζήτημα είναι αν υπάρχει εναλλακτική αφήγηση στον Μητσοτάκη. Και αυτή είναι η αμφισβήτηση της ηγεμονίας του Μπακογιάννη στο δήμο Αθηναίων. Η αφήγηση του Δούκα για την Αθήνα ήρθε να σταματήσει την αλαζονεία του Μπακογιάννη. Αυτό το μείγμα οδήγησε στην πρώτη ήττα της εξουσίας της μητσοτακικής συμμαχίας.