Το σενάριο για ένα ενιαίο φορέα της Κεντροαριστεράς

“Καχύποπτο” εμφανίζεται μεγάλο τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στα σενάρια που (ξανα)βγήκαν από τα συρτάρια το βράδυ των ευρωεκλογών, περί ίδρυσης ενιαίου φορέα της κεντροαριστεράς με διάλυση, ουσιαστικά, των κομμάτων που θα τον αποτελούν.

Παρά τη σαφή επιθυμία των προοδευτικών πολιτών για συνεργασία προκειμένου να δοθεί μια νικηφόρα εκλογική μάχη, υπάρχει έντονη αμφιβολία σχετικά με την ειλικρίνεια μιας τέτοιας προσέγγισης.

Ο κοινός τόπος των ερμηνειών και εκτιμήσεων που κάνουν είναι ότι το  κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης όχι μόνο τάσσεται υπέρ της προοδευτικής συνεργασίας αλλά “μάλιασε η γλώσσα” του Αλέξη Τσίπρα και ολόκληρου του κόμματος να την προωθούν επί τουλάχιστον δύο χρόνια, στην πορεία προς τις περσινές εθνικές εκλογές, βοηθούντος του όπλου της απλής αναλογικής.

“Από την πρώτη στιγμή μέχρι το κλείσιμο της κάλπης εισπράξαμε ένα ηχηρό και επίμονο ‘όχι’ από τη Χ. Τρικούπη, η οποία ταύτιζε Μητσοτάκη-Τσίπρα και ζητούσε καθαρή κομματική αναμέτρηση. Αυτό έγινε και είδαμε όλοι τα αποτελέσματα… του 41%”, λένε στελέχη που είχαν πρωταγωνιστήσει στην επεξεργασία και προβολή της περίφημης “προοδευτικής κυβέρνησης συνεργασίας”.

Μετά την αποτυχία των συστημικών παικτών να αντιμετωπίσουν τον Αλέξη Τσίπρα, πίστευαν ότι η πρωταγωνιστική θέση θα μεταφερόταν στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ του Νίκου Ανδρουλάκη. Ωστόσο, οι εξελίξεις τους διέψευσαν, με τον ΣΥΡΙΖΑ να παραμένει στην αντιπολίτευση και να αντιμετωπίζει  διαδοχικές προκλήσεις. Έτσι, εξετάζεται η δημιουργία νέου φορέα της κεντροαριστεράς με διαφορετικό επικεφαλής, ώστε να περιθωριοποιηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ και να έχει διακοσμητικό ρόλο στον νέο φορέα.

Ο σχεδιασμός που προτείνεται, σχετικά με τον ΣΥΡΙΖΑ, απελευθερώνει τους αμφισβητίες της σημερινής ηγεσίας του, καθώς θα μπορέσουν να αντιμετωπίσουν την ηγεσία χωρίς να προκαλέσουν νέες εσωκομματικές αναταραχές ή εσωκομματικές εκλογές.

Η ερμηνεία που προκύπτει είναι ότι προσπαθεί να δημιουργηθεί μια αναταραχή στην κορυφή και να επιβληθεί στον προοδευτικό κόσμο χωρίς να έχουν προηγηθεί παραδείγματα προοδευτικής συνεργασίας και κοινής δράσης σε επίπεδο εκλογικής και κοινωνικής βάσης.

Ο Στέφανος Κασσελάκης επανέλαβε και επέμεινε στη θέση του για πρωτοβουλίες που θα δημιουργήσουν προοδευτική συνεργασία, τόσο εντός της Βουλής με κοινές προτάσεις νόμου όσο και εκτός αυτής, στα επιμελητήρια, στους μαζικούς φορείς, στα σωματεία ή στην τοπική αυτοδιοίκηση. Αυτός είναι ο λόγος που τονίζουν.

Ο παράγοντας “Αλέξης Τσίπρας”

Ο κ. Κασσελάκης θα συμμετάσχει στη διαδικασία ανάδειξης επικεφαλής, αν και όταν προκύψει νέο σχήμα, αντιδρώντας έτσι στα σχέδια διορισμού ορισμένων προνομιούχων προσώπων. Το ερώτημα τι θα κάνει αν προταθεί ο Αλέξης Τσίπρας είναι σημαντικό, αλλά όλα αυτά παραμένουν υποθέσεις εργασίας, στις οποίες δεν μπορεί να δοθεί απάντηση με ασφάλεια.

Πιο σχηματοποιημένη είναι η θέση του Νίκου Παππά για άμεση εκκίνηση της διαδικασίας “νέου συνεργατικού σχήματος”, με ανάδειξη από τη βάση του “υποψήφιου πρωθυπουργού που θα τεθεί απέναντι από τον κ. Μητσοτάκη” και με έγκαιρη διαμόρφωση κοινών ψηφοδελτίων στις εθνικές εκλογές.