Πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ: Η Κύπρος δεν είναι πρόβλημα αλλά λύση στην περιοχή

Υπό τον τίτλο «Μετατρέποντας την Κύπρο από πρόβλημα σε λύση», το Politico.eu φιλοξενεί σήμερα (17/6) μια ανάλυση του πρώην πρέσβη των Ηνωμένων Πολιτειών στο ΝΑΤΟ, Ίβο Ντάλντερ, βασικός άξονας της οποίας είναι η συμφωνία του πρώην Αμερικανού διπλωμάτη και νυν CEO του Chicago Council on Global Affairs με τη διαπίστωση του Προέδρου της Κύπρου Χριστοδουλίδη ότι η Κύπρος δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα αλλά ως λύση στην περιοχή και μάλιστα «σε ένα όλο και πιο ταραγμένο μέρος του κόσμου», όπως ο αναλυτής σημειώνει. Κι αυτό αφού, όπως εξηγεί, η Κύπρος «προσφέρει μια πλατφόρμα για πολιτική, οικονομική, ανθρωπιστική και στρατιωτική προσέγγιση στο σημείο τομής της Ευρώπης με τη Μέση Ανατολή».

Ανταπόκριση – Λευκωσία: Κωστής Κωνσταντίνου

Παρά τη διαίρεσή της και τη συνεχιζόμενη σύγκρουση, συνεχίζει, η Κύπρος είναι ένα νησί σταθερότητας και η αξία της υπογραμμίστηκε στις 7 Οκτωβρίου, όταν οι βάναυσες επιθέσεις της Χαμάς κατά του Ισραήλ έφεραν την περιοχή σε κατάσταση αναβρασμού, κάνοντας ιδιαίτερη μνεία στο ρόλο της στην εκκένωση δυτικών πολιτών αλλά και στην παροχή βοήθειας. Υπογραμμίζει ακόμα το ρόλο της Κύπρου και του Προέδρου Χριστοδουλίδη και τα όσα απέδωσε και αποδίδει το σχέδιο Αμάλθεια για βοήθεια στη Γάζα το οποίο πηταν πρωτοβουλία και επινόηση της Κύπρου.

«Στροφή προς Δύση και ΗΠΑ»

Ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, επισημαίνει ότι μετά την οικονομική κρίση η Κύπρος άλλαξε πλεύση και προχώρησε στην εξυγίανση του τραπεζικού της συστήματος με αποτέλεσμα να γίνει πηγή οικονομικής σταθερότητας και ανάπτυξης. Εργάζεται, αναφέρει, «για την εξυγίανση ενός διαβόητα διεφθαρμένου τραπεζικού συστήματος» και δεν αποτελεί πλέον τον κορυφαίο προορισμό για εύκολο ρωσικό χρήμα. Αφού σημειώνει τη στενή συνεργασία πλέον των κυπριακών Αρχών με το FBI το Αμερικανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης στη διερεύνηση εγκληματικών οικονομικών δραστηριοτήτων, «ακόμη και εναντίον Κυπρίων πολιτών», ο κ. Ντάνλτερ στέκεται ιδιαίτερα στον τερματισμό όπως αναφέρει της «μακράς και άνετης σχέσης της με τη Μόσχα» με μια αποφασιστική στροφή της Κύπρο προς τη Δύση και τις ΗΠΑ ειδικότερα.

Ο αναλυτής στέκεται και σε άλλα σημεία τα οποία ενδυνάμωσαν αυτή τη σχέση και αναφέρει ότι απότοκο αυτών των εξελίξεων ήταν και η άρση του εμπάργκο πώλησης όπλων στην Κύπρο από τις ΗΠΑ. Παρατηρώντας ότι η Κύπρος δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ «και με δεδομένο το σχεδόν βέβαιο τουρκικό βέτο η προοπτική ένταξης είναι δυσοίωνη», ο κ. Ντάλντερ σημειώνει την επιθυμία της Κύπρου για ισχυρότερες σχέσεις ασφάλειας με την Ουάσιγκτον, κάτι που όπως εξηγεί αντιμετωπίζεται θετικά και εμπράκτως στην αμερικανική πλευρά.

Η περιοχή και το Κυπριακό

«Συνολικά», συμπεραίνει, «μια γεωστρατηγική εταιρική σχέση με τη Λευκωσία θα μπορούσε να προσφέρει στην Ουάσιγκτον πολλά πλεονεκτήματα. Θα στηριζόταν στις ισχυρές σχέσεις του νησιού με το Ισραήλ, την Αίγυπτο και τους Παλαιστίνιους, συμβάλλοντας στην επίτευξη μιας πιο μακροπρόθεσμης λύσης στον πόλεμο στη Γάζα». Υπογραμμίζει δε ότι η σχέση αυτή «θα προσέφερε ένα ισχυρό αντίβαρο στις προσπάθειες της Ρωσίας και της Κίνας να επεκτείνουν τη στρατηγική τους επιρροή στην ανατολική Μεσόγειο, θα ενίσχυε τους ενεργειακούς δεσμούς με την Ελλάδα, το Ισραήλ και την Αίγυπτο και θα μπορούσε να οικοδομήσει εμπιστοσύνη μεταξύ των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, πείθοντας ενδεχομένως ακόμη και την Άγκυρα ότι μετά από 50 χρόνια, έχει έρθει η ώρα να βρεθεί ένα δίκαιο διπλωματικό τέλος στη σύγκρουση».

Και καταλήγει λέγοντας ότι: «Μια ισχυρή εταιρική σχέση ΗΠΑ-Κύπρου μπορεί κάλλιστα να είναι το κλειδί για τη μετατροπή του Κυπριακού προβλήματος σε λύση του Κυπριακού».