Συνωστισμός επίδοξων δελφίνων στα κεντροαριστερά

Είναι λογικό στον κόσμο της ευρύτερης κεντροαριστεράς οι συζητήσεις να ζεσταίνονται και να εκδηλώνονται αγωνίες. Κανένα κόμμα του χώρου δεν πέτυχε τους στόχους που είχε θέσει, απέναντι σε μια ευάλωτη κυβερνητική πλειοψηφία.

Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να χάνουν πάνω από 550.000 ψήφους, με τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει ήδη υποστεί μια τεράστια απώλεια στις βουλευτικές εκλογές του 2023. Υπάρχουν ανησυχίες για κάτι πιο γενικό, πέραν του ΠΑΣΟΚ ή του ΣΥΡΙΖΑ.

Ορισμένοι ελπίζουν στον Χάρη Δούκα, ενώ άλλοι προετοιμάζουν την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα. Οι υποψήφιοι για την ηγεσία πολλαπλασιάζονται, ενώ οι συζητήσεις τους δεν ξεχωρίζουν για την πρωτοτυπία τους: χρησιμοποιούν τις ίδιες λέξεις (όπως “απεύθυνση”, “γείωση” κ.λπ.) ή τροποποιούν τα γενικόλογα νοήματα (όπως η ενότητα, ο Άνθρωπος) με απόλυτη αυθαιρεσία από τους πρωταγωνιστές.

Οι ψηφοφόροι της Κεντροαριστεράς στην πρώτη μετεκλογική έρευνα είναι θετικοί για τη συνεργασία των κομμάτων. Επιπλέον, το 72% της κοινής γνώμης πιστεύει ότι κανένα κόμμα μόνο του, με την τωρινή ηγεσία, δεν μπορεί να νικήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ένα μεγάλο κοινωνικό ακροατήριο θεωρεί ότι είναι καλό για τη χώρα και το πολιτικό σύστημα να υπάρχει ένα σοβαρό, μεγάλο κόμμα της αντιπολίτευσης που θα αντιμετωπίζει την κυριαρχία του Κ. Μητσοτάκη και θα ασκεί πίεση.

Ωστόσο, οι ψηφοφόροι της Κεντροαριστεράς διαφωνούν σχετικά με το ποιοι θα συμμετέχουν στο νέο σχήμα και υπάρχουν αποκλεισμοί στις απαντήσεις τους. Αυτό είναι λογικό, καθώς η επιλογή γίνεται μεταξύ κομμάτων που έχουν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη διάσωση της χώρας κατά την περίοδο της κρίσης (ΠΑΣΟΚ) και δυνάμεων που απείχαν λίγο από την έξοδο από το ευρώ (ΣΥΡΙΖΑ).

Για να προχωρήσει σοβαρά η διαδικασία ανασύνθεσης, απαιτούνται πολιτικές και προγραμματικές προϋποθέσεις. Αυτό σημαίνει συγκεκριμένες προτάσεις για την Ευρώπη, τις μεταρρυθμίσεις, την Ανάπτυξη, την Ουκρανία, τον πόλεμο στο Ισραήλ. Διαφορετικά, οποιοδήποτε σχήμα προκύψει κινδυνεύει να μην είναι πειστικό.

Σε ένα πράγμα οι περισσότεροι συμφωνούν: ότι η κεντροαριστερά χρειάζεται πολιτικό σχέδιο για τη χώρα, με συγκεκριμένους και ιεραρχημένους στόχους. Οι σημερινές ηγεσίες δεν μπορούν να της δώσουν τέτοια προοπτική. Το αριστεριλίκι (Ανδρουλάκης) και το λάιφ στάιλ (Κασσελάκης) αποδοκιμάστηκαν ηχηρά στις ευρωκάλπες. Λογικό είναι να αναζητείται τώρα νέος αρχηγός.