Επώδυνη η κυοφορία στον προοδευτικό χώρο

Μία δύσκολη κυοφορία στην ευρύτερη Αριστερά και Κεντροαριστερά μοιάζει να είναι σε εξέλιξη.

Ο Στέφανος Κασσελάκης απέλυσε τον Γιώργο Τσίπρα, μετά την απόλυση του Θανάση Θεοχαρόπουλου, από την Κοινοβουλευτική Ομάδα, για να δείξει ότι δεν θα ανεχθεί αμφισβήτηση εντός του κόμματος. Ωστόσο, οι δύο αυτοί παραμένουν μέλη της Κεντρικής Επιτροπής και του Πολιτικού Συμβουλίου και θα συναντηθούν ξανά με τον Κασσελάκη στις συνεδριάσεις των οργάνων, όταν επιστρέψει από τις ΗΠΑ. Από την άλλη, ο Νίκος Ανδρουλάκης απειλεί με διαγραφές βουλευτές που ζητούν διαδικασία εκλογής προέδρου, προκαλώντας νέες αντιδράσεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να υποχωρεί τόσο σε ποσοστά ψήφων όσο και σε απόλυτους αριθμούς. Αυτή την εξέλιξη περιέγραψε ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, λέγοντας: “Δεν μπορείς να πεις ότι θα νικήσω τον Μητσοτάκη, να θέσεις ως στόχο το 20%, να χάσεις τρεις ποσοστιαίες μονάδες και 350.000 ψήφους και να είναι όλα καλά. Αν είχαμε αυξήσει τα ποσοστά και είχαμε πλησιάσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τότε ο κύριος Κασσελάκης θα είχε τη μεγαλύτερη πίστωση. Τώρα, όμως, συμβαίνει το αντίθετο επειδή δεν πήγαμε με συλλογικές αποφάσεις. Περάσαμε τρεις μήνες με μια λογική αποφάσεων που προήλθαν από τον πρόεδρο και το γραφείο του και αυτές κρίθηκαν”.

Παρά την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ από το 20% στο 15% και τις δύο διασπάσεις που ακολούθησαν, το ΠΑΣΟΚ παραμένει τρίτο κόμμα. Ωστόσο, η ιδέα ότι και τα δύο κόμματα αποτελούν εναλλακτική πρόταση στη ΝΔ και στην κυβέρνηση Μητσοτάκη πιθανότατα είναι αποδεκτή από τις ηγεσίες των κομμάτων, αλλά όχι από την πλειονότητα των στελεχών και των ψηφοφόρων τους. Συνολικά, τα δύο κόμματα συγκεντρώνουν περίπου το 28% των ψήφων, το ίδιο ποσοστό που έλαβε ο Μητσοτάκης κατά τις εκλογές, παρά την ελεύθερη πτώση της ΝΔ.

Η πιθανή σύγκλιση ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ και η δημιουργία ενός νέου ενιαίου φορέα της Κεντροαριστεράς απαιτεί πολλές προϋποθέσεις και χρόνο, καθώς εξαρτάται από την αμφισβήτηση των ηγεσιών των δύο κομμάτων. Στο ΠΑΣΟΚ, ορισμένα στελέχη απορρίπτουν την επιχειρηματολογία του Νίκου Ανδρουλάκη για τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών και ζητούν επιβεβαίωση ή αλλαγή στην ηγεσία, μεταξύ των οποίων ο Παύλος Γερουλάνος, ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, η Νάντια Γιαννακοπούλου, ο Μανώλης Χριστοδουλάκης, ο Χάρης Δούκας, καθώς και παλαιότερα στελέχη, όπως ο Πάρις Κουκουλόπουλος και ο Κώστας Σκανδαλίδης.

Στον ΣΥΡΙΖΑ, η κατάσταση είναι πιο ασαφής, καθώς η αμφισβήτηση δεν γίνεται άμεσα, αλλά μέσω του αιτήματος για σύγκλιση των κομμάτων της Κεντροαριστεράς, που μπορεί να οδηγήσει σε ένα νέο και ενιαίο οργανισμό του προοδευτικού χώρου.

Ο παράγοντας Τσίπρας

Ένα σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ αποδέχεται θετικά το γεγονός ότι ο Αλέξης Τσίπρας προάγει, αν και δεν κατευθύνει, τις συγκλίσεις. Στελέχη όπως ο Νίκος Παππάς και η Όλγα Γεροβασίλη προωθούν το αίτημα για ανασύνθεση της Κεντροαριστεράς και εκλογή υποψηφίου κοινού επικεφαλής από τη βάση. Αντίθετα, τα στελέχη γύρω από τον Κασσελάκη αποφεύγουν να εκφράσουν γνώμη για το συγκεκριμένο αίτημα, ενώ ακόμη και οι πιο κοντινοί βουλευτές έχουν παράπονα για τον τρόπο διοίκησης του κόμματος και τον προεκλογικό αγώνα.

Από την άλλη το ότι ο Αλέξης Τσίπρας βάζει στις κινήσεις αυτές και την Νέα Αριστερά, την οποία είχε καλέσει στο Συνέδριό του, προκαλεί έντονες αντιδράσεις. Η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, από την επομένη των ευρωεκλογών πυροβολεί τους “κλέφτες των εδρών” και τους ζητά να τις επιστρέψουν. Η ρητορική βρίσκει απήχηση σε ένα τμήμα της κομματικής βάσης. Από διάφορες πλευρές ακούγεται “γιατί στο συνέδριο κάλεσε εκτός από τον πρόεδρο Αλέξη Χαρίτση και τους βουλευτές της Νέας Αριστεράς;”.