Αναζητείται εναγωνίως ηγέτης για την Κεντροαριστερά

Ο πολιτικός χρόνος από το βράδυ της 9ης Ιουνίου έχει πυκνώσει αισθητά – όχι ανεξήγητα, φυσικά. Αν όλο το προηγούμενο διάστημα από τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ έως και την εξαέρωση του θετικού δημοσκοπικού momentum που είχε το ΠΑΣΟΚ οι εξελίξεις και ήταν και έμοιαζαν πλαδαρές, oι δύο εβδομάδες που ακολούθησαν από το βράδυ που άνοιξε η βαλβίδα αποσυμπίεσης, στη χύτρα του ΠΑΣΟΚ πρωτίστως, και του ΣΥΡΙΖΑ δευτερευόντως, έκαναν τις εξελίξεις να φαίνονται ραγδαίες.

Οι διαδικασίες στο ΠΑΣΟΚ εξελίσσονται με γρήγορο ρυθμό. Οι προθέσεις των αμφισβητιών του Νίκου Ανδρουλάκη έγιναν εμφανείς αμέσως μετά τις ευρωεκλογές, με την επίσημη πρόταση του Οδυσσέα Κωνσταντινόπουλου για άμεση έναρξη της διαδικασίας εκλογής νέου προέδρου από τη βάση.

Ακολούθησε η αναμενόμενη εσωστρέφεια, καθώς ήταν αναμενόμενο ότι ο κ. Ανδρουλάκης δεν είχε καμία πρόθεση να αποχωρήσει για να παραχωρήσει τη θέση του σε κάποιον άλλο. Αυτό επιβεβαιώθηκε κατά την πρώτη συνεδρίαση του Κομματικού Οργάνου, όπου δήλωσε ότι δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για το αποτέλεσμα, το οποίο δεν θεωρείται δραματικό στη Χαριλάου Τρικούπη. Ωστόσο, αυτό δεν τον αποτρέπει από τη φιλοδοξία να είναι αυτός που θα ξεκινήσει και θα διαχειριστεί την ανοιχτή συζήτηση για συμπόρευση και συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά, με στόχο την αναδόμηση του πολιτικού χώρου και την προοπτική της κυβερνησιμότητας.

Ο Χάρης Δούκας, εν τω μεταξύ, εμφανίστηκε ως νέος διεκδικητής αυτού του ρόλου (δεν εξέπληξε πολλούς το “παρών” που έδωσε. Έτρεχε “ήδη” σε μετρήσεις προεκλογικές η “δυναμική” του ως υποψηφίου).

Στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, η κατάσταση είναι ακόμα χειρότερη. Ενώ στο ΠΑΣΟΚ προσπαθούν να προχωρήσουν με την ελπίδα της ανασυγκρότησης της Κεντροαριστεράς, στην αξιωματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει αμηχανία και σάστισμα.

Οι “αντικασσελίστες” διαμαρτύρονται για την τακτική του Στέφανου Κασσελάκη, κατηγορώντας τον για πολιτικές διώξεις και “εκκαθαρίσεις”. Δεν πείθονται από τις δηλώσεις της ηγεσίας για την επαναφορά του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και δεν υποστηρίζουν το πολιτικό σχέδιο του προέδρου. Παραπονιούνται μεταξύ τους, σε ιδιωτικές συνομιλίες με συναδέλφους και δημοσιογράφους, αλλά δεν υπάρχουν συντονισμένες ενέργειες για να ασκήσουν πίεση στον Στέφανο Κασσελάκη. Μόνο μερικές προσεκτικές κριτικές και αποστάσεις σε δημόσιες δηλώσεις.

Είναι απολύτως χαρακτηριστικά τα όσα ακολούθησαν με τις απολύσεις των Θανάση Θεοχαρόπουλου και Γιώργου Τσίπρα από το “οργανόγραμμα” του ΣΥΡΙΖΑ.

Πλέον, η εσωκομματική αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ επικεντρώνεται στη συμμετοχή της στην πρώτη Διάσκεψη του Ινστιτούτου “Αλέξης Τσίπρας”. Ο πρώην πρωθυπουργός προέβη σε μια εμφάνιση που υπερέβη τα όρια του κόμματός του, καλώντας για τη δημιουργία ενός ενιαίου προοδευτικού σχήματος που θα μπορέσει να νικήσει τη Νέα Δημοκρατία στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση.