Β. Μακεδονία: Λεονταρισμοί και μικρομεγαλισμός

Από τις 23 Ιουνίου, o ηγέτης του κόμματος VMRO DPMNE, Χρίστιαν Μίτσκοσκι, μηχανικός στο επάγγελμα, έπαψε να είναι απλός πολίτης, καθώς ορκίστηκε πρωθυπουργός της Βόρειας Μακεδονίας. Δεν είναι, ωστόσο, βέβαιο ότι το έχει αντιληφθεί.

Η προσωπική επίθεση εναντίον του Γιώργου Γεραπετρίτη ότι «ο άνθρωπος (!) είτε δεν ξέρει τη συμφωνία (των Πρεσπών) είτε δεν την αντιλαμβάνεται» ήταν άκρως προσβλητική για τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, χώρας-μέλους της Ε.Ε., και δεν πέρασε απαρατήρητη από τη δυτική διπλωματία, ούτε από τις Βρυξέλλες.

Ίσως να μην γνωρίζει ή, μάλλον, θα έπρεπε να γνωρίζει ότι οι διαπροσωπικές σχέσεις παίζουν σημαντικό ρόλο στη διεθνή πολιτική και τέτοιες συμπεριφορές είναι απαράδεκτες στους κώδικες της διεθνούς διπλωματίας. Θα περίμενε κανείς να έχει αποκατασταθεί από τον ενθουσιασμό της εκλογικής νίκης.

Δείχνει, δυστυχώς για τη χώρα του και τον ασταθή περίγυρο, να είναι επηρεασμένος από το σύνδρομο του βαλκανικού εθνικισμού και, από την αρχή, απειλεί με αμφισβήτηση των συμφωνιών της χώρας του με την Ελλάδα, τη Βουλγαρία και τους Αλβανούς του Τετόβου, προκαλώντας αναταραχή στα Βαλκάνια, αν του επιτραπεί.

Στο παρελθόν ο Μίτσκοσκι είχε δηλώσει πως δεν πρόκειται ποτέ να αποκαλέσει τη χώρα Βόρεια Μακεδονία, ακόμη και αν αυτό του στερούσε μελλοντικά τη θέση του πρωθυπουργού. Για την ορκωμοσία του στο συνταγματικό όνομα η αντιπολίτευση του καταλόγισε διπροσωπία και υποκριτική στάση.

Αλλά αυτό ούτε καν γρατσούνισε τον καινούργιο πρωθυπουργό, που μονίμως αποκαλεί ανενόχλητος τη χώρα του «Μακεδονία» εντός κι εκτός Βουλής, καταγγέλλοντας τη βάση της «συμφωνίας» και ανακοινώνοντας ότι θα αγωνιστεί για να εξαλειφθεί το «Βόρεια» ακόμα και από τα επίσημα κείμενα.

Οι σύμμαχοι γνωρίζουν ότι ο Μίτσκοσκι δεν έχει την ικανότητα να εμπνευστεί από το ευρωπαϊκό όραμα και να αντιληφθεί τις γεωπολιτικές μεταβολές και τους κινδύνους που προκύπτουν από τα εθνικιστικά του οράματα για την ειρήνη στα Βαλκάνια. Ανήλθε στην εξουσία όχι επειδή οι πολίτες ψήφισαν την πρότασή του για τη διακυβέρνηση, αλλά επειδή ο συνασπισμός των σοσιαλδημοκρατών του Ζόραν Ζάεφ κατέρρευσε λόγω ανικανότητας και διαφθοράς.

Ευρωπαίοι και Αμερικανοί, Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, του έδωσαν μια άτυπη «περίοδο χάριτος», ώστε να προσγειωθεί στην πραγματικότητα, για να επανεκκινήσει η ευρωπαϊκή ενταξιακή διαδικασία, στην οποία αναγκαστικά θα βρει μπροστά του (και) τον Γεραπετρίτη, τον οποίο με περισσή αλαζονεία και ελαφρότητα δεν δίστασε να απαξιώσει.

Ο Μίτσκοσκι μετρά αντίστροφα τον χρόνο από την Κυριακή, προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για την Ε.Ε. και να λάβει ευρωπαϊκό χρήμα που αναμένεται σαν «το νερό στην έρημο» από την οικονομία και την κοινωνία της χώρας του.