Ε.Ε.: Πολλοί επίδοξοι πρόεδροι, αλλά κανένας ηγέτης με όραμα

“Η Ευρώπη σήμερα έχει πολλούς προέδρους, αλλά κανέναν που να ηγείται» σημειώνει ο Economist την ώρα που το Reuters μεταδίδει την είδηση ότι οι ευρωπαϊκές πολιτικές ομάδες κατέληξαν την Τρίτη σε συμφωνία για τα κορυφαία αξιώματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, επιλέγοντας τη γερμανίδα Ούρσουλα φον ντε Λάιεν για μια δεύτερη θητεία ως επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Οι τρεις κύριες πολιτικές ομάδες στην ΕΕ συμφώνησαν σε ένα πακέτο μέτρων που περιλαμβάνει την ονομασία του πρώην πρωθυπουργού της Πορτογαλίας, Αντόνιο Κόστα, ως πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και την ονομασία της πρωθυπουργού της Εσθονίας, Κάγια Κάλας, ως επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ.

Αναμένεται η συμφωνία αυτή να εγκριθεί από τους ηγέτες της ΕΕ στην επερχόμενη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες. Ωστόσο, το περιοδικό Economist αναλύει την πραγματική εξουσία και την ηγεσία στην ΕΕ, αναφέροντας την προεκλογική περίοδο πριν από την ευρωεκλογή.

Σύμφωνα με τη βρετανική επιθεώρηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρείται ένας τόπος γεμάτος προέδρους, αλλά χωρίς κάποιον πραγματικό ηγέτη. Το άρθρο αναφέρει ότι υπάρχει ένα “κενό εξουσίας” που έχει επηρεάσει την Ευρώπη τον τελευταίο καιρό, καθώς αντιμετωπίζει τον πόλεμο στην Ουκρανία, εμπορικές διαμάχες με την Κίνα και τις εκλογές στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Επίσης, αναφέρεται ότι τα τελευταία δύο ή τρία μήνες, οι αρμόδιοι στις Βρυξέλλες και στις εθνικές πρωτεύουσες ήταν απασχολημένοι με τις δικές τους υποθέσεις, και είναι δύσκολο να βρεθεί κάποιος που να μπορεί να αναλάβει την ηγεσία της Ευρώπης.

Αναφέροντας την ιστορία της Ευρώπης, το περιοδικό επισημαίνει τις αιώνιες συγκρούσεις και τους δύο παγκόσμιους πολέμους που τη διαμόρφωσαν. Στο παρελθόν, η κυριαρχία στην Ήπειρο μετριόταν από τον αριθμό των εδαφών που κατέλαβαν τα στρατεύματα κάθε πλευράς. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι μάχες έδωσαν τη θέση τους σε συνεδριάσεις της ΕΕ, όπου συζητούνταν η μορφή της μελλοντικής διακυβέρνησης. Το ερώτημα “ποιος κυβερνά την Ευρώπη;” συχνά προκαλούσε αντιθέσεις, σύμφωνα με το Economist.

Σύμφωνα με το Economist, η απάντηση στο ερώτημα για το ποιος κυβερνά την ΕΕ είναι αβέβαιη και δυνητικά κερδοφόρα για τους δημοσιογράφους στις Βρυξέλλες. Ο Εμανουέλ Μακρόν, που θεωρούνταν ο ηγέτης της Ευρώπης, βρίσκεται τώρα σε δύσκολη θέση λόγω της μειωμένης δημοτικότητάς του στη Γαλλία. Η προκήρυξη πρόωρων εκλογών στη Γαλλία δημιουργεί την προοπτική μιας δύσκολης “συγκατοίκησης” με έναν πρωθυπουργό από αντίπαλο κόμμα, σύμφωνα με το περιοδικό.

Ο γερμανός καγκελάριος θεωρείται ως ο καλύτερος υποψήφιος, αλλά ο Ολαφ Σολτς δεν έχει την ίδια προσήλωση στην ΕΕ με τον γάλλο ομόλογό του. Η επίβλεψη ενός ακατάστατου συνασπισμού στο Βερολίνο τον έχει δυσκολέψει να δράσει αποφασιστικά στις Βρυξέλλες, ενώ τα τρία κυβερνητικά κόμματα υπέστησαν μεγάλες απώλειες στις πρόσφατες ευρωεκλογές. Μια δύσκολη μάχη για περικοπές στον προϋπολογισμό θα δοκιμάσει περαιτέρω τη σταθερότητα της γερμανικής κυβέρνησης τους επόμενους μήνες, ενώ το ενδιαφέρον θα στραφεί στις ομοσπονδιακές εκλογές του επόμενου έτους, σύμφωνα με τον Economist.

Επομένως, τι μας μένει; «Οταν όλα τα άλλα αποτύχουν, μπορεί να υπολογίζει κανείς σε ένα τελευταίο πόστο της ΕΕ. Εκείνον που ηγείται της χώρας η οποία κατέχει την εξάμηνη εκ περιτροπής προεδρία του Συμβουλίου, όπου οι εθνικές κυβερνήσεις παζαρεύουν μεταξύ τους», σχολιάζει το βρετανικό περιοδικό.