Γιατί έπεσε μαύρο στην “Αυγή”

Το καθημερινό φύλλο της «Αυγής» έκλεισε. Έμεινε η κυριακάτικη έκδοση. Υπάρχουν δύο-τρεις διαφορετικές γωνίες από τις οποίες μπορείς να προσεγγίσεις το γεγονός. Και είναι όλες σωστές. Αφήνουμε στον άκρη τον ανθρώπινο παράγοντα, τους εργαζόμενους, καθώς υπάρχει η διαβεβαίωση ότι δεν θα χαθούν θέσεις εργασίας και τα δεδουλευμένα θα εξοφληθούν. Ας ελπίσουμε ότι η δέσμευση θα τηρηθεί στο ακέραιο.

Γιατί, λοιπόν, ο Στέφανος Κασσελάκης αποφάσισε να κλείσει την καθημερινή έκδοση της κομματικής εφημερίδας; Ο προφανής λόγος είναι το κόστος και οι παραφωνίες εκτός προεδρικής γραμμής. Η εφημερίδα, όπως και πολλές άλλες έντυπες εκδόσεις, δεν είχε αρκετές πωλήσεις για να επιβιώσει. Έτσι, αν το δούμε από επιχειρηματικής σκοπιάς, ήταν μια σωστή απόφαση. Με πωλήσεις 750 φύλλων, δεν μπορεί να επιβιώσει μια εφημερίδα. Δεν μπορεί να καλύψει ούτε τα έξοδά της.

Ο Κασσελάκης κατηγορείται για την ασεβή στάση του απέναντι στην ιστορία του τύπου. Αυτό είναι αλήθεια. Ωστόσο, αυτό δεν αφορά πλέον πολλούς ανθρώπους. Οι άνθρωποι που εργάζονταν στην “Αυγή”, αντιλαμβανόμενοι τη βαρύτητα της κατάστασης, δεν έχουν καμία σχέση με τον Κασσελάκη. Ούτε αυτός με εκείνους.

Μπορούμε να συζητήσουμε για τους ανθρώπους που εργάστηκαν στην “Αυγή”, τις πένες που ανέδειξε, το μισθολόγιο με τις εικονικές προσλήψεις για τη σύνταξη. Αλλά τώρα αυτά δεν έχουν σημασία. Δεν έχει πλέον σημασία η περίοδος που η “Αυγή” υπηρέτησε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με τοξικότητα και – ενίοτε – κιτρινισμό, ξεπλένοντας ακόμα και Καμμένους.

Μια πιθανή ερμηνεία είναι ότι η περίοδος της κυβέρνησης του Τσίπρα κατηγορείται για την ίδια αναίσθητη στάση προς την ιστορική κληρονομιά της εφημερίδας, όπως και ο Κασσελάκης σήμερα. “Πάντα ήμασταν μια ήττα που νικάει την εξουσία και ξαφνικά μας παραδόθηκε πραγματικά, τι τραγωδία”. Θα είχε επιβιώσει η εφημερίδα αν δεν υπήρχε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; Καθόλου. Χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση θα έκλεινε νωρίτερα.

Στην πραγματικότητα, η “Αυγή” ήταν περισσότερο ενόχληση παρά μέσο επικοινωνίας του κόμματος. Ο πρόεδρος είναι ήδη ένα multimedia σύμπαν, και η εφημερίδα δεν είχε να του προσφέρει τίποτα περισσότερο από απρόσμενες απογοητεύσεις όπως αυτές του Καρτερού. Φυσικά, χάνεται και η προβολή του πρωτοσέλιδου στις πρωινές εκπομπές. Αλλά αυτό δεν είναι μεγάλο πρόβλημα. Ο Κασσελάκης μπορεί να γεμίσει ολόκληρη την πρωινή ζώνη. Εξάλλου, σε λίγο καιρό, το Κ.Κ (Κόμμα Κασσελάκη) θα έχει λίγη σχέση με την παραδοσιακή αντίληψη για την Αριστερά που υπηρετούσε και η “Αυγή” μέχρι τα χρόνια της κυβερνητικής εξουσίας.