Lifestyle

Κατερίνα Βισέρη: «Με την νευρική ανορεξία χάνεις έρωτες, στιγμές τα πάντα»

Κατερίνα Βισέρη: «Με την νευρική ανορεξία χάνεις έρωτες, στιγμές τα πάντα»

Πηγή Φωτογραφίας: instagram/katerinavisseri

Κατερίνα Βισέρη: «Έπιασα πάτο τόσες φορές, που μερικές πίστεψα ότι "τελείωσε".

Συνέντευξη στη lifo και στην Πέννυ Μαστοράκου παραχώρησε το μοντέλο Κατερίνα Βισέρη μιλώντας για την περιπέτεια υγείας που πέρασε καθώς έπασχε από ν νευρική ανορεξία. Συγκεκριμένα η  Κατερίνα θυμάται σε ηλικία 14 χρονών να ψάχνει σελίδες και ομάδες στο ίντερνετ που σου έλεγαν διάφορους τρόπους και «κόλπα» προκειμένου να χάσεις κιλά. «Ήμουν πάντα ένα παιδί με απίστευτη τελειομανία και ψυχαναγκασμούς, με αποτέλεσμα να θέλω να ελέγχω πραγματικά ό,τι περνούσε από το χέρι μου», σημειώνει.

Πριν από λίγα χρόνια διαγνώστηκε με κατάθλιψη και αγχώδη διαταραχή, ως συνέχεια, όπως επισημαίνει, των διατροφικών διαταραχών που ήδη είχε. Ωστόσο ούτε τότε συνειδητοποίησε τι συνέβαινε. «Δεν αισθάνθηκα φόβο ούτε όταν έγινε διάγνωση από ψυχίατρο. Ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι έτσι διαμορφωμένος ώστε να μπορείς να τον ελέγχεις όπως θες εσύ και να πιστεύει επίσης ό,τι του φυτεύεις», εξηγεί.

«Καμία λιποθυμία, κανένας πόνος και καμία επίσκεψη ή νοσηλεία δεν με τρόμαζαν. Ούτε καν τα συχνά επεισόδια αμνησίας. Συνέχιζα με πείσμα τις δύσκολες σπουδές της Νομικής, έπειτα δούλευα επίσης σε σκληρές συνθήκες εργασίας για πολλές ώρες, αλλά πραγματικά δεν με πτοούσε τίποτα. Είχα χάσει την ικανότητα να αισθάνομαι και να βλέπω την ουσία των πραγμάτων. Το μυαλό, με δόλο α’ βαθμού, δημιουργεί ένα είδος διαστρέβλωσης, από την υπερβολική του ανάγκη να μοιάσει έστω και λίγο σε ένα λανθασμένο είδωλο που εκείνο έχει πλάσει», συνεχίζει.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Katerina V. | Body Positivity🍪 (@katerinavisseri)

«Δεν έβλεπα φως ποτέ μέσα στα σκοτάδια μου»

Έρχεται το 2018 και συμμετέχει στο GNTM. Όπως εξηγεί, η συμμετοχή της στο παιχνίδι ήταν μια αφορμή για να μιλήσει δημόσια για την ασθένειά της, ενώ αναφέρει παράλληλα πως από μικρή είχε «μπλέξει» με πρακτορεία μοντέλων τόσο στη Γερμανία όσο και στην Ελλάδα. «Ο χώρος της μόδας πάντα με γοήτευε, χωρίς βέβαια να γνωρίζω τις συνέπειες που μπορεί να έχει, αλλά και τη φιλοσοφία που χρειάζεται να χτίσεις εντός του χώρου για να φτάσεις στην κορυφή. Πείνα. Συναισθηματική και βιολογική», σημειώνει.

«Ήμουν σχεδόν θολωμένη το διάστημα που έκανα την αίτηση και σε μια προσπάθεια αρχικής θεραπείας. Η μαμά μου πάντα πίστευε πολύ σε μένα, χωρίς να το κάνω εγώ η ίδια και θα έλεγα πως μου φύτεψε την ιδέα να δηλώσω συμμετοχή. Ήταν καλοκαίρι, είχα ένα διάστημα κενό από τη δουλειά και το δοκίμασα, χωρίς να ξέρω τι θα ακολουθήσει. Το παιχνίδι ήταν απλώς η αφορμή για να μπορέσω να μιλήσω δημόσια για την ασθένειά μου και να δω όντως καθαρά τι μου συμβαίνει, ώστε να φτάσω στη λύτρωση», καταλήγει για το GNTM.

Στη συνέχεια ήρθε στη ζωή της η δημοσιότητα. Μοιράστηκε με τον κόσμο τις δυσκολίες και τα «σκοτάδια» της, πράγματα για τα οποία σπάνια μιλά κανείς έξω από τα δόντια, και τότε άρχισε η αλληλεπίδρασή της μαζί του. Η Κατερίνα εξηγεί πως, όταν είδε όλο αυτό το κύμα αγάπης προς το πρόσωπό της, ανατρίχιασε.

«Συναντάω στον δρόμο κόσμο και μου λέει “ευχαριστώ που υπάρχεις”». Ίσως απλώς δεν έχω πιστέψει ακόμα ολοκληρωτικά τι έχει συμβεί μετά από τόσα χρόνια, καθώς και πόσα τέρατα καταφέραμε να διώξουμε όλοι όσοι νοσούμε. Στην αρχή ήταν κάπως δύσκολο να δεχτώ αυτή την αγάπη, με έπιανε φόβος απώλειας, δεν ήξερα πόσο θα κρατήσει. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα ασκώ θετική επιρροή και θα μου στέλνουν τόσες κοπέλες, μαμάδες, αλλά και οικογένειες μηνύματα για να μου δείξουν τη στήριξή τους, αλλά και για να ζητήσουν βοήθεια», σημειώνει χαρακτηριστικά, ενώ ταυτόχρονα συμπληρώνει πως όλο αυτό της έδωσε απίστευτη δύναμη και ώθηση.

«Πήρα τον κόσμο σχεδόν από την αρχή σε αυτό το ταξίδι θεραπείας μαζί μου στο Instagram και στο YouΤube, τον έβαλα ολοκληρωτικά στη ζωή μου, του μιλούσα ειλικρινά και προσπάθησα να μιλήσω για τη διαταραχή μου όσο πιο ωμά γίνεται, ακόμα και αν για κάποιους ήταν θέμα-ταμπού», τονίζει.

Στην πραγματικότητα, κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι περνούν όσοι αντιμετωπίζουν τέτοιου είδους δυσκολίες. «Έπιασα πάτο τόσες φορές, που μερικές πίστεψα ότι “τελείωσε”. Δεν έβλεπα φως ποτέ μέσα στα σκοτάδια μου, ενώ στον έξω κόσμο ήμουν πάντα χαμογελαστή. Είχα πάρει πολύ σοβαρά τον ρόλο μου και όποτε έκλεινε η πόρτα του σπιτιού μου πίσω μου, όλα μαύριζαν. Μοναξιά», συμπληρώνει και τονίζει πως όλο αυτό με τον καιρό κάνει ένα άτομο να αποστασιοποιείται από τα πάντα.

«Χάνεις ανθρώπους, συναισθήματα, στιγμές, έρωτες, τα πάντα. Θέλεις απλώς να κλειστείς στη φωλιά σου, στην ασφάλεια μαζί με την ασθένειά σου και να συνεχίσεις τη μάχη για την επιβίωση. Περιορίζεται η ανάγκη για αγάπη και η θέληση για κοινωνικές συναναστροφές. Ακόμα και με την οικογένειά σου», συνεχίζει. Για την οικογένειά της η Κατερίνα μιλά με υπερβολική αγάπη, καθώς ήταν το στήριγμά της στο ταξίδι αυτό.

«Με στήριζαν ακατάπαυστα, αψηφώντας την τεράστια στεναχώρια που τους δημιουργούσα. Όποτε ερχόταν η μαμά μου από Γερμανία, στο καλωσόρισμα πάντα έκλαιγε στην όψη μου», θυμάται, όπως επίσης θυμάται και τους ανθρώπους που έφυγαν από κοντά της στα δύσκολα. Με τα χρόνια, όπως εξηγεί, τους κατάλαβε.

«Πέρα από υγεία, έχασα και πολύ κόσμο από κοντά μου, γιατί δεν μπορούσαν πολλοί να αντεπεξέλθουν σε μια ψυχική ασθένεια. Πολλές φορές η σιωπή τους ηχούσε πιο δυνατά από τις φωνές στο δικό μου κεφάλι. Με τα χρόνια το δούλεψα μέσα μου και τους κατάλαβα. Δεν είναι όλοι έτοιμοι να σε στηρίξουν τις στιγμές που εσύ ο ίδιος δεν μπορείς να το κάνεις, και αυτό είναι εντάξει. Η ψυχογενής ανορεξία δεν είναι κάτι που περνάει ή ξεχνιέται, εκπαιδεύεις απλώς τον εαυτό σου κατάλληλα ώστε να μην υποκύπτει τόσο έντονα σε αυτό το συναίσθημα. Θέλει καθημερινή εκπαίδευση», εξομολογείται.

Ήταν 17 Μαρτίου του 2018 όταν αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια της. Θυμάται πως ήταν η πρώτη φορά που δεν ήξερε τι να κάνει. «Πεινούσα τόσο πολύ, που εκείνη η συγκεκριμένη φορά ήταν μη διαχείρισιμη», εξομολογείται και συνεχίζει τονίζοντας πως «δεν μπορούσα να την καλύψω [την πείνα] ούτε με καφέ, ούτε με φρούτα, αλλά ούτε και με τσίχλες.

Όσο η κρίση πανικού απλά κορυφωνόταν, έφαγα ό,τι βρήκα μπροστά μου στο δικηγορικό γραφείο που δούλευα τότε. Το σωτήριο ένστικτο εκείνης της μέρας, η βιολογική ανάγκη ήταν αυτά που με κράτησαν στη ζωή τελικά και με βοήθησαν να πάρω την κατάσταση στα χέρια μου, ακόμα και αν αυτό σήμαινε τον ερχομό πιο δύσκολων στιγμών, που δεν γνώριζα πως θα έρθουν», αναφέρει.

«Η ανορεξία είναι κομμάτι μου πλέον, δεν είναι κάτι που μπορείς να αφήσεις πίσω, χωρίς αυτήν δεν θα ήμουν αυτή που είμαι σήμερα και νιώθω περήφανη που είναι ιστορία μου, όσες φορές και αν μου είπαν να σωπάσω», εκμυστηρεύεται, επισημαίνοντας πως νιώθει νικήτρια.

«Το μυαλό, μετά από όσα πέρασε, έχει και θα έχει στιγμές αστάθειας, το έχω αποδεχτεί αυτό και ζω με αυτό. Όλα αυτά τα χρόνια έχω κάνει τόση ενδοσκόπηση που σίγουρα έχω αποδεχτεί και κατανοήσει τα πόσα κατάφερα παρά την ασθένειά μου. Νιώθω νικήτρια, αλλά μέχρι σήμερα δεν νιώθω πολύ συχνά αρκετή. Είμαι πολύ αυστηρή με τον εαυτό μου και πολύ ενοχική πολλές φορές. Πλέον ακούω μόνο την καρδιά μου και δεν επηρεάζομαι τόσο από τον κόσμο.

Έμαθα και μαθαίνω ακόμα να δέχομαι τις αλλαγές πάνω μου, όσο και αν πονούσε στην αρχή. Οι εξωτερικές αλλαγές, όταν είναι για το καλό μας, πρέπει να γιορτάζονται. Βαδίζω στον σωστό δρόμο ακόμα και αν βαδίζω αργά. Είναι μακρύ το ταξίδι, αλλά κάθε μέρα μαθαίνω κάτι καινούργιο και παλεύω να είναι “muted” η διαταραχή, όσο πιο πολύ γίνεται. Έμπνευση είναι η δύναμή μας. Αν όλα όσα άντεξες νικώντας τον θάνατο δεν είναι έμπνευση, τότε τι είναι;», διερωτάται.

Ο χώρος των social media, σύμφωνα με την Κατερίνα, ενώ μπορεί να σου δώσει απίστευτη ώθηση και έμπνευση, ταυτόχρονα μπορεί να σε καθηλώσει και να σε κάνει ανασφαλή. «Ο χώρος αυτός είναι και θα παραμείνει σκληρός, θέλει γερό στομάχι», τονίζει. Στη δική της περίπτωση, μέσω των social ανακάλυψε πως είναι παθιασμένη με τη δουλειά της και, όπως επισημαίνει, αυτό προσπαθεί να λέει στο κοινό που την ακολουθεί.

«Να μην κάνουν τίποτα από υποχρέωση, η καρδιά χρειάζεται φλόγα σε όλους τους τομείς για να λειτουργήσει σωστά, χωρίς να σε αρρωστήσει. Ως ακτιβίστρια του body positivity, αυτό που λέω πρώτο σε όλο τον κόσμο που μου στέλνει είναι ότι δεν ζούνε έτσι, απλώς υπάρχουν και ο δρόμος μέχρι να το αποδεχτούν αυτό είναι μακρύς», ξεκαθαρίζει.

«Δεν με ενδιαφέρει να τους πείσω ότι αυτό που βιώνουν είναι επώδυνο, γιατί αυτό το ξέρουν ήδη. Με ενδιαφέρει να πείσω τον κόσμο για αρχή ότι είναι πιο δυνατοί από το ίδιο τους το μυαλό και από την τρικλοποδιά που δέχονται από αυτό. Είμαστε οι σκέψεις μας. Τους παροτρύνω να επισκεφτούν κάποιον ειδικό για αρχή. Είναι σημαντικό για μένα να μιλάς έξω από τα δόντια σε τέτοιες περιπτώσεις, χωρίς υπεκφυγές και ωραιοποιήσεις. Η δύναμη είναι μέσα μας, κανείς δεν θα μας τη χαρίσει», συμπληρώνει.

Ερχόμενη στο σήμερα, η Κατερίνα πλέον, μετά από πολλά ζόρια, ξυπνά απόλυτα ερωτευμένη με τη δουλειά της. Στο μοναχικό αυτό ταξίδι της θεραπείας της συνοδοιπόροι ήταν οι υπέροχοι συνεργάτες της. Το phós – Heartwarming Κitchenware που διατηρεί μαζί με μια πολύ καλή της φίλη είναι, όπως εξομολογείται, «η απόδειξη ότι το φως δεν θα φύγει ποτέ».

Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο

ΚΑΤΕΒΑΣΤΕ ΤΟ APP ΤΟΥ PAGENEWS PAGENEWS.gr - App Store PAGENEWS.gr - Google Play

Το σχόλιο σας

Loading Comments