Νίκη της Λεπέν θα κλόνιζε τον γαλλογερμανικό άξονα

Αντιμέτωπο με τους φόβους να δει τον ευρωπαϊκό κινητήρα να αποδυναμώνεται, το Εθνικό Ράλι (RN) διαβεβαιώνει ότι οι γαλλογερμανικές σχέσεις δεν θα αλλάξουν εάν ένας Πρωθυπουργός από τις τάξεις του αναλάβει τα ηνία της Γαλλίας.

Ενώ το RN ευνοείται ευρέως για τον πρώτο γύρο των πρόωρων βουλευτικών εκλογών την Κυριακή (30 Ιουνίου), ο Πρόεδρος Emmanuel Macron θα μπορούσε επομένως να αναγκαστεί να διορίσει έναν ακροδεξιό πρωθυπουργό, τον πρώτο στην ιστορία της Γαλλίας.

Ωστόσο, οι αξιωματούχοι φοβούνται το μέλλον της γαλλογερμανικής συνεργασίας σε αυτή την περίπτωση, η οποία είναι ωστόσο απαραίτητη για τον καθορισμό της πολιτικής της ΕΕ.

«Ανησυχώ για τις εκλογές στη Γαλλία […] και ελπίζω ότι τα κόμματα που δεν είναι αυτά της Μαρίν Λεπέν θα κερδίσουν τις εκλογές », δήλωσε την Κυριακή (23 Ιουνίου) ο γερμανός καγκελάριος Όλαφ Σολτς.

Η Chantal Kopf, ηγέτης υποθέσεων της ΕΕ για τους περιβαλλοντολόγους και κυβερνητικός εταίρος του Olaf Scholz, εξέφρασε ανησυχίες στην Euractiv σχετικά με την πιθανότητα “προσωρινής απώλειας ενός αξιόπιστου εταίρου” .

Παρά τις πρόσφατες εντάσεις , ο συντονισμός μεταξύ των δύο μεγαλύτερων οικονομιών της ΕΕ, εκτός του πλαισίου της ΕΕ, είναι συχνά απαραίτητος για τη σφυρηλάτηση μιας ευρύτερης συναίνεσης, όπως συνέβη με την πρόσφατη μεταρρύθμιση της ευρωπαϊκής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας .

Αυτή η συνεργασία βασίζεται όχι μόνο στις σχέσεις μεταξύ του Γάλλου προέδρου και της γερμανίδας καγκελαρίου, αλλά και σε ένα σύνολο λεπτώς βαθμονομημένων και τελετουργικών συνδέσμων.

Παραδοσιακά, οι ομάδες των Γάλλων και Γερμανών υπουργών της ΕΕ περιλαμβάνουν έναν αξιωματούχο από την άλλη χώρα ως μέρος μιας προνομιακής συμφωνίας, δήλωσε στο Euractiv εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών. Η καγκελαρία απασχολεί επίσης έναν Γάλλο δημόσιο υπάλληλο στο ευρωπαϊκό τμήμα της, τον μοναδικό αλλοδαπό δημόσιο υπάλληλο σε αυτή τη θέση.

«Αν διαταραχθεί ο εντατικός συντονισμός μεταξύ των μεγαλύτερων κρατών μελών της ΕΕ, αυτό θα έβλαπτε επίσης την ενότητα της ΕΕ και την ικανότητά της για δράση », υποστήριξε ο Γιαν Βέρνερ, ειδικός στις γαλλογερμανικές υποθέσεις στο Ινστιτούτο Jacques Delors.

Εάν ένας Πρωθυπουργός του RN ερχόταν στην εξουσία, ένα σημαντικό μέρος αυτού του γαλλογερμανικού συντονισμού θα μπορούσε να περάσει στην ακροδεξιά, η οποία θα διόριζε τουλάχιστον μερικούς νέους υπουργούς, ή ακόμα και τον Υπουργό Εξωτερικών.

Από την πλευρά του, το RN διαβεβαιώνει ωστόσο, μέσω της φωνής του απερχόμενου βουλευτή RN και διευθυντή της ευρωπαϊκής εκστρατείας του κόμματος, Alexandre Loubet, ότι «θα διατηρήσουμε τα [υπουργικά συμβούλια] και φυσικά θα συνεχίσουμε τις ανταλλαγές μας με τη Γερμανία» . Η χώρα είναι «μεγάλος εμπορικός εταίρος», είπε στο Euractiv.

Ωστόσο, οι αμφιβολίες παραμένουν, γιατί ιστορικά, το RN ήταν πάντα σκεπτικιστικό σχετικά με αυτή τη σχέση. Πρόσφατα, η Μαρίν Λεπέν χαρακτήρισε την υπογραφή της Συνθήκης του Aix-la-Chapelle μεταξύ του Εμανουέλ Μακρόν και της πρώην καγκελαρίου της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ το 2019 ως «προδοσία της Γαλλίας» , η οποία «αφήνει την κυριαρχία μας να καταρρεύσει. »

Σε περίπτωση νίκης του RN, η Claire Demesmay, γαλλογερμανίδα εμπειρογνώμονας στο Marc Bloch Center, τόνισε τις κύριες πολιτικές διαφορές, είπε ότι ανησυχεί ιδιαίτερα για «τον πιθανό αντίκτυπο στον γαλλικό προϋπολογισμό, για παράδειγμα υποστήριξη της Ουκρανίας και γενική αποδυνάμωση της ευρωπαϊκής πολιτικής της Γαλλίας .

Το RN είναι επίσης επικριτικό για τη διεύρυνση και έχει υποσχεθεί να μειώσει τις συνεισφορές της Γαλλίας στην ΕΕ.

Ο καθημερινός συντονισμός, «ο οποίος θεωρείται δεδομένος, θα τεθεί ξαφνικά υπό αμφισβήτηση », δήλωσε ο Yann Wernert. Σύμφωνα με τον ίδιο, το RN θα ήθελε να διατηρήσει το πρόσωπό του τουλάχιστον μέχρι το 2027 και τις προεδρικές εκλογές.

«Υπάρχουν ευρωπαϊκά παραδείγματα, όπως το PiS στην Πολωνία και ο Βίκτορ Όρμπαν στην Ουγγαρία, όπου οι κυβερνήσεις με ανελεύθερες φιλοδοξίες προσαρμόστηκαν αρχικά στους κανόνες σε κάποιο βαθμό », εξήγησε. Στη συνέχεια, τα σύνορα μετακινήθηκαν σταδιακά.

Με το PiS, οι περιοδικές γερμανο-πολωνικές συνεδριάσεις του υπουργικού συμβουλίου αρχικά διατηρήθηκαν και στη συνέχεια δεν πραγματοποιήθηκαν πλέον τα τελευταία έξι χρόνια. Ο τριμερής συντονισμός του Τριγώνου της Βαϊμάρης με τη Γαλλία έχει επίσης αχρηστευτεί.

Η Claire Demesmay αναρωτιέται για τις ανταλλαγές διπλωματών εάν το RN αναλάβει τον έλεγχο: «Θα εξακολουθούν να εξουσιοδοτούνται οι Γερμανοί δημόσιοι υπάλληλοι να συμμετέχουν στις γαλλικές υπουργικές συνεδριάσεις, όπου η εμπιστοσύνη είναι πολύ υψηλή; Θα είναι πάντα ευπρόσδεκτοι;

«Ένα γαλλικό υπουργικό συμβούλιο υπό την ηγεσία του RN θα αντιπροσώπευε μια άνευ προηγουμένου πρόκληση για τις γαλλογερμανικές σχέσεις », καταλήγει ο Yann Wernert.