Bloomberg: Πώς οι Δημοκρατικοί θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τον Μπάιντεν

Μετά την απογοήτευση των Δημοκρατικών για τον Τζο Μπάιντεν σχετικά με το ντιμπέιτ του με τον Ντόναλντ Τραμπ, φαίνεται ότι υπάρχουν τρόποι να τον αντικαταστήσουν.

Σύμφωνα με το Bloomberg, τα μέλη του κόμματος που κάποτε ήταν ενωμένα πίσω από τον Μπάιντεν, ερευνούν τους κανόνες για ένα σχέδιο «έκτακτης ανάγκης» για να παρουσιάσουν στους ψηφοφόρους έναν διαφορετικό υποψήφιο, αφού η καθολικά επικριτική εμφάνιση την Πέμπτη (27/06) το βράδυ εδραίωσε τις ανησυχίες σχετικά με την ικανότητα του προέδρου να υπηρετήσει μια δεύτερη θητεία, σύμφωνα με το Bloomberg.

Η οικειοθελής αποχώρηση

«Το πιο εύκολο είναι, ο Μπάιντεν να βγάλει τον εαυτό του από την κούρσα», δήλωσε η Ελέιν Κάμαρκ, μέλος της Εθνικής Επιτροπής των Δημοκρατικών και συγγραφέας ενός βιβλίου για τη διαδικασία ανάδειξης των προεδρικών υποψηφίων. «Τότε ναι, υπάρχουν κανόνες και διαδικασίες και το κόμμα θα τον αντικαταστήσει», επεσήμανε.

Αν και η αποχώρηση του Μπάιντεν από το ψηφοδέλτιο δεν είναι απίθανη, η έλλειψη ενός προφανή υποψηφίου για την αντικατάστασή του καθιστά μια τέτοια κίνηση ακόμη πιο δύσκολη, δήλωσε η Kamarck.

Στο ντιμπέιτ κορυφώθηκε η πολύμηνη αγωνία των Δημοκρατικών για τον Μπάιντεν, που είναι ήδη ο γηραιότερος πρόεδρος των ΗΠΑ στην ιστορία στα 81 του χρόνια, και τις προοπτικές του να νικήσει τον Τραμπ. Ο πρόεδρος την Παρασκευή αναγνώρισε την απογοητευτική του εμφάνιση στο ντιμπέιτ, αλλά απέρριψε τις εκκλήσεις να εγκαταλείψει την κούρσα.

Τι θα μπορούσε να γίνει αν δεν αποχωρήσει ο Μπάιντεν

Αν ο Μπάιντεν δεν κάνει στην άκρη, η εκδίωξή του θα είναι ένα δύσκολο εγχείρημα για τους Δημοκρατικούς.

Οποιοσδήποτε αντίπαλος θα πρέπει πρώτα να συγκεντρώσει 600 υπογραφές αντιπροσώπων σε μια αίτηση για να θέσει το όνομά του ως υποψήφιο στο συνέδριο των Δημοκρατικών. Αυτό είναι περίπου το 13% των αντιπροσώπων. Αλλά με τον Μπάιντεν να ελέγχει το 99% των δεσμευμένων αντιπροσώπων, αυτό θα απαιτούσε από τους διεκδικητές να πείσουν τους πιστούς του Μπάιντεν να αλλάξουν την υποστήριξή τους.

«Οι πιθανότητες δεν είναι μηδενικές, αλλά είναι πολύ υψηλές για οποιοδήποτε σενάριο που περιλαμβάνει εξέγερση αντιπροσώπων», δήλωσε ο Josh Putnam της FHQ Strategies, μιας μη κομματικής εταιρείας συμβούλων που ειδικεύεται στους κανόνες επιλογής αντιπροσώπων.

«Τις περισσότερες φορές πρόκειται για αρκετά ένθερμους υποστηρικτές του Μπάιντεν», δήλωσε ο Πούτναμ για τους αντιπροσώπους.

Η εκστρατεία του Μπάιντεν έχει ελέγξει τους συνέδρους του για την αφοσίωσή τους, αλλά έχουν περιθώριο να αλλάξουν γνώμη. Σε αντίθεση με τους Ρεπουμπλικάνους αντιπροσώπους, οι οποίοι συχνά δεσμεύονται νομικά να δώσουν την ψήφο τους σε έναν συγκεκριμένο υποψήφιο, οι κανόνες των Δημοκρατικών αναφέρουν ότι οι δεσμευμένοι αντιπρόσωποι «πρέπει να αντανακλούν κατά συνείδηση τα αισθήματα εκείνων που τους εξέλεξαν».

Παρόλα αυτά, είναι το είδος της κίνησης που οι περισσότεροι πολιτικοί δεν θα επιχειρούσαν, εκτός αν η επιτυχία ήταν εγγυημένη. Οι διεκδικητές που αποτυγχάνουν να εκδιώξουν έναν εν ενεργεία πρόεδρο από το ψηφοδέλτιο κινδυνεύουν να γίνουν παρίες του κόμματος.

«Αυτό δεν είναι κάτι που πολλοί άνθρωποι θα μπορούσαν να το καταφέρουν», δήλωσε η Καμάρκ.

Μια κίνηση αλλαγής του ψηφοδελτίου -είτε ο Μπάιντεν δεχτεί να φύγει οικειοθελώς είτε εκδιωχθεί- θα έφερνε ένα συνέδριο που δεν έχει παρατηρηθεί εδώ και δεκαετίες.

Σε ένα «ανοιχτό» συνέδριο, κανένας υποψήφιος δεν μπαίνει στην ονομαστική ψηφοφορία με αρκετούς αντιπροσώπους για να είναι εγγυημένο το χρίσμα. Η ψηφοφορία θα μπορούσε να διαρκέσει οποιονδήποτε αριθμό γύρων μέχρι να κερδίσει ένας υποψήφιος.

Ένα τέτοιο συνέδριο θα έθετε επίσης στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος τους λεγόμενους «υπερ-εκλέκτορες». Αυτοί οι αντιπρόσωποι – ηγέτες και εκλεγμένοι αξιωματούχοι που μπαίνουν στο συνέδριο λόγω της θέσης τους – έχουν αφαιρεθεί από ορισμένες εξουσίες τα τελευταία χρόνια, καθώς το κόμμα ανησυχούσε ότι η επιρροή τους στη διαδικασία ήταν αντιδημοκρατική. Αλλά αν μια υποψηφιότητα πάει σε δεύτερη ψηφοφορία, αυτοί οι αυτόματοι αντιπρόσωποι, οι οποίοι αριθμούν περισσότερους από 700, θα μπορούσαν να επηρεάσουν το συνέδριο.

Ένας άλλος «μπαλαντέρ» είναι το γεγονός ότι το κόμμα είναι ελεύθερο να αλλάξει τους κανόνες του ανά πάσα στιγμή πριν από την υποψηφιότητα, μειώνοντας ή αυξάνοντας ενδεχομένως τον πήχη για έναν διεκδικητή του Μπάιντεν.

Πιθανοί υποψήφιοι

Ο πιο προφανής υποψήφιος διάδοχος είναι η αντιπρόεδρος Καμάλα Χάρις – αλλά οι Δημοκρατικοί δεν είναι απαραίτητο να επιλέξουν την υποψήφια αντιπρόεδρο του Μπάιντεν.

Ορισμένες από τις πιο πολυσυζητημένες εναλλακτικές λύσεις περιλαμβάνουν τους κυβερνήτες Gavin Newsom της Καλιφόρνια, JB Pritzker του Ιλινόις και Gretchen Whitmer του Μίσιγκαν, οι οποίοι όμως δηλώνουν ότι εξακολουθούν να υποστηρίζουν τον Μπάιντεν.

Η ψηφοφορία για την υποψηφιότητα είχε προγραμματιστεί για τις 21 Αυγούστου, αλλά το DNC (Δημοκρατικοί) έθεσε το ενδεχόμενο μιας εξ’ αποστάσεως ονομαστικής ψηφοφορίας πριν από τις 7 Αυγούστου.

Εάν ο Μπάιντεν αποχωρήσει μετά το συνέδριο, η απόφαση για το πώς θα τον αντικαταστήσει θα επαφίεται σε μια μικρότερη ομάδα. Τα περισσότερα από 400 μέλη του DNC. Σύμφωνα με τους κανόνες του κόμματος, ο πρόεδρος του DNC θα συμβουλευτεί τους ηγέτες των Δημοκρατικών στο Κογκρέσο και τους κυβερνήτες και θα κάνει μια σύσταση.

Οι Δημοκρατικοί χρησιμοποίησαν για τελευταία φορά αυτή τη διαδικασία το 1972 για να αντικαταστήσουν τον Τόμας Ίγκλετον, τον υποψήφιο αντιπρόεδρο που αναγκάστηκε να βγει από το ψηφοδέλτιο -αφού παραδέχθηκε ότι είχε λάβει θεραπεία για κατάθλιψη- με τον Σάρτζεντ Σράιβερ.

Αλλά μια καθυστερημένη αλλαγή θα μπορούσε να παρουσιάσει στους Δημοκρατικούς ένα άλλο πρόβλημα, τις προθεσμίες για τα ψηφοδέλτια. Ορισμένες πολιτείες, συμπεριλαμβανομένων των περιφερειών μάχης Πενσυλβάνια και Βόρεια Καρολίνα, επιτρέπουν την αποστολή των ψηφοδελτίων ήδη δύο μήνες πριν από την ημέρα των εκλογών, πράγμα που σημαίνει ότι το όνομα του Μπάιντεν θα συνεχίσει να εμφανίζεται ακόμη και αν δεν είναι υποψήφιος.