Γαλλία: Όλα δείχνουν συγκατοίκηση Μακρόν – Μπαρντελά

Λίγες ώρες μένουν για το άνοιγμα των κάλπεων στη Γαλλία, με το κόμμα του Εμανουέλ Μακρόν να μπαίνει στη μάχη με βασικό και ισχυρό αντίπαλο το κόμμα της Μαρίν Λεπέν. Την ίδια ώρα, παρατηρητές προβλέπουν πως η γαλλική διπλωματία θα μπορούσε να οδηγηθεί σε μια άνευ προηγουμένου περίοδο αναταραχής, εάν κερδίσει τελικά η ακροδεξιά τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές.

Το κόμμα της Λεπέν, η Εθνική Συσπείρωση διεύρυνε το προβάδισμά του έναντι του κεντρώου μπλοκ του Μακρόν, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις που δημοσιεύθηκαν την Παρασκευή.

Τι προβλήματα μπορεί να προκύψουν αν κερδίσει το κόμμα της Λεπέν Οι ψηφοφόροι και διπλωμάτες έχουν συνηθίσει εδώ και πολύ καιρό ο πρόεδρος να παίρνει τις αποφάσεις για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας της Γαλλίας, που είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και πυρηνική δύναμη και κατέχει έναν από τους πιο ισχυρούς στρατούς της Ευρώπης.

Ωστόσο, αυτό δεν αναφέρεται ρητά στο σύνταγμα της χώρας, αλλά είναι περισσότερο ένας άγραφος κανόνας, και αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει προβλήματα εάν το κόμμα «Εθνική Συσπείρωση» σχηματίσει την επόμενη κυβέρνηση, αναφέρει το Reuters.

Κατά τη διάρκεια των τριών προηγούμενων περιόδων «συμβίωσης» από το 1958, όταν ο πρόεδρος και ο πρωθυπουργός προέρχονταν από διαφορετικά κόμματα, ξεσπούσαν εντάσεις αλλά τα πνεύματα ηρεμούσαν χωρίς να υπάρχουν σημαντικά προβλήματα.

Στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή αυτό μπορεί να αποδειχθεί πιο δύσκολο καθώς ο Ζορντάν Μπαρντελά, ο 28χρονος ηγέτης της Εθνικής Συσπείρωσης και πιθανότατα επόμενος πρωθυπουργός, έχει ήδη δηλώσει ότι θα αμφισβητούσε τον Μακρόν σε παγκόσμια ζητήματα.

«Θα είναι πόλεμος χαρακωμάτων», δήλωσε στο Reuters ο Ζεράρ Πετιπρέ, Γάλλος συνταγματολόγος.’

Γιατί θα είναι δύσκολη η συγκατοίκηση Μακρόν – Μπαρντελά Όπως αναφέρει και η DW, εφόσον ο Εμμανουέλ Μακρόν υποχρεωθεί σε συγκατοίκηση, θα είναι η 4η για την Πέμπτη Γαλλική Δημοκρατία, σύμφωνα με το Σύνταγμα που συνέταξε το 1958 ο Σαρλ Ντε Γκωλ μαζί με τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης Μισέλ Ντεμπρέ.

Η ιδιομορφία μιας μελλοντικής συγκατοίκησης του Εμανουέλ Μακρόν, του οποίου η δύναμη με το κέντρο είναι στο ναδίρ, θα εξαρτηθεί από το ποιο από τα δύο άκρα που έχουν συσταθεί θα κερδίσει. Όλες οι μετρήσεις δείχνουν ότι η ακροδεξιά με τον Ζορντάν Μπαρντελά έχει τις μεγαλύτερες πιθανότητες και πολλοί πιστεύουν ότι μια συμβίωση Μακρόν-Μπαρντελά θα δώσει μια «σκληρή συγκατοίκηση». Παράλληλα, το Λαϊκό Μέτωπο της Αριστεράς και οι Ανυπότακτοι του Μελανσόν δεν θα χάσουν ευκαιρία να μπουν στο παιχνίδι των διαμαρτυριών και διεκδικήσεων τόσο στο Κοινοβούλιο όσο και στους δρόμους.

Η παράδοση πάντως θέλει ο πρόεδρος να προτείνει πρωθυπουργό από την ομάδα των νικητών, και επ’ αυτού πολλά είναι τα σενάρια. Η συνταγματολόγος και καθηγήτρια στη Σορβόννη Μαρί-Αν Κοεντέτ επισημαίνει όμως ότι «ο πρόεδρος δεν είναι υποχρεωμένος» να διορίσει έναν πρωθυπουργό. Στο Σύνταγμα αναγράφεται ότι «διορίζει» μεν, χωρίς ωστόσο να είναι υποχρεωμένος να το κάνει. Αυτή η λεπτομέρεια, και λόγω των δυσκολιών της χρονικής περιόδου, σημαίνει ότι η Γαλλία θα μπορούσε να παραμείνει χωρίς κυβέρνηση για κάποιες ημέρες ή εβδομάδες, με τον Εμανουέλ Μακρόν να διαχειρίζεται τα τρέχοντα.

Υπάρχει και η δυνατότητα μιας «τεχνητής» κυβέρνησης, με προηγούμενη σύναψη συμφωνιών για τη μη ανατροπή της, ώστε να λειτουργήσει η χώρα.

Ωστόσο, εάν μπλοκάρει η κατάσταση, π.χ. λόγω ελλείψεως εθελοντών για την πρωθυπουργία, όπως ο Ζορντάν Μπαρντελά ο οποίος θέτει ως προϋπόθεση την εξασφάλιση της απόλυτης πλειοψηφίας, ο Μακρόν δεσμεύεται με ακινησία για έναν χρόνο.

Το Σύνταγμα της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας τον υποχρεώνει να παραμείνει για έναν χρόνο, απαγορεύοντάς του να προβεί σε νέες εκλογές.

Το κόμμα Εθνική Συσπείρωση, το οποίο δεν κατείχε ποτέ την εξουσία, δεν έχει κρύψει την περιφρόνηση του για τους θεσμούς της ΕΕ και δήλωσε ότι θέλει η Γαλλία να εγκαταλείψει την ολοκληρωμένη διοίκηση του ΝΑΤΟ, αν και όχι όσο μαίνεται ο πόλεμος στην Ουκρανία.

«Αν υπάρξει συμβίωση μεταξύ του Εμανουέλ Μακρόν και της Εθνικής Συσπείρωσης, δεν θα έμοιαζε με τις προηγούμενες… και θα ήταν πολύ σκληρή», δήλωσε στο Reuters ένας πρώην υπουργός που έζησε μια περίοδο τέτοιας συμβίωσης.