Αποστολάκης: «Εξωθεσμικοί παράγοντες προωθούν ελεγχόμενη λύση για τη διαδοχή της κυβέρνησης Μητσοτάκη»

Η τρέχουσα κρίση στο ΣΥΡΙΖΑ έχει καθαρά χαρακτηριστικά προσωπικών αντιπαραθέσεων και προσωπικής ατζέντας. Η σύγκρουση αυτή μεταφέρεται στα πρόσωπα των δύο προέδρων και εμφανίζεται ως σύγκρουση κορυφής για την ηγεσία.

Δεν πρέπει να υποτιμάται ο ρόλος της ομάδας των 11 και παραρτήματος της εντός του ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με τις εξελίξεις στην κεντροαριστερά μετά τις εσωτερικές εκλογές στο ΠΑΣΟΚ΄. Από τις εξελίξεις αυτές εξαρτάται πλήρως η πολιτική επιβίωση των 11 βουλευτών και θα καθοριστεί ποιο κόμμα θα είναι ο πόλος πέριξ του οποίου θα δημιουργηθεί η κεντροαριστερά συνεργασία.

Γίνεται κάθε μέρα περισσότερο φανερό ότι υποκινείται από εξωθεσμικούς παράγοντες η δημιουργία εναλλακτικής πολιτικής λύσης για τη διαδοχή της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η οποία θα πρέπει να είναι προβλέψιμη και συνεργαζόμενη με το ισχύον σύστημα στη χώρα.

Η στρατηγική αυτή θα πρέπει να περιλαμβάνει:

Α) Την ανάδειξη της επιτυχημένης διακυβέρνησης Τσίπρα και την απαξίωσή της από λανθασμένες πολιτικές των Υπουργείων Οικονομικών (Τσακαλώτος), Ανάπτυξης και Ενέργειας (Σταθάκης) και Κοινωνικής Ασφάλισης (Κατρούγκαλος – Αχτσιόγλου). Ιδιαίτερα, δε, θα πρέπει να αναδειχθεί:

Η ρύθμιση του χρέους, η οποία επέτρεψε στην κυβέρνηση Μητσοτάκη να αντιμετωπίσει τη δημοσιονομική κρίση του 2020-2021. Η εξασφάλιση ενός αποθεματικού, που στήριξε την εκπλήρωση των απαιτήσεων για τη ρύθμιση του χρέους (το οποίο βέβαια ήταν πολύ μεγαλύτερο από το απαιτούμενο και φυσικά έγινε από μια δογματική αντίληψη του Υπουργείου Οικονομικών). Η επιτυχία της συμφωνίας των Πρεσπών, προσωπικό επίτευγμα του Αλέξη Τσίπρα, και η τοποθέτησή σου στα διεθνή θέματα στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Η εκλογική ήττα του 2019 και η επόμενη υποχώρηση του κόμματος, το κόστος της οποίας ανέλαβε προσωπικά ο Αλ. Τσίπρας και κανείς από αυτούς που κατείχαν τις κρίσιμες θέσεις, οι οποίοι όχι μόνο δεν ανέλαβαν την ευθύνη, αλλά επιχείρησαν να οικειοποιηθούν τη θέση του Τσίπρα και να γίνουν αρχηγοί. Όταν αποδοκιμάστηκαν από τα μέλη του κόμματος, το διέσπασαν. Και τώρα συμβάλλουν με τη στάση τους όσο παραμένουν στη Βουλή στην αποδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ, και είναι οι 11 ο βασικός αντίπαλος της κεντροαριστεράς. Β) Η εσωστρέφεια πρέπει να τελειώνει εδώ και τα μεγάλα θέματα που αντιμετωπίζει η χώρα είναι αυτά που πρέπει να είναι η καθημερινή ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ:

Η συνεχιζόμενη αύξηση των τιμών στα τρόφιμα και στα είδη πρώτης ανάγκης που πηγαίνει κατευθείαν στα κέρδη των επιχειρήσεων με στήριξη και ενίσχυση της κυβέρνησης. Η ιδιωτικοποίηση της υγείας μέσα από την πολιτική αποδυνάμωσης του Ε.Σ.Υ. ώστε τα κενά που σκόπιμα δημιουργούνται να αποκαθίστανται από τα φιλικά στην οικογένεια Μητσοτάκη επενδυτικά κεφάλαια (CVC), τα οποία σύντομα δε θα ελέγχουν μόνο την ιδιωτική και δημόσια υγεία στη χώρα αλλά και την ιδιωτική και δημόσια πανεπιστημιακή υγεία της χώρας ώστε να αποφοιτούν οι υπάλληλοι για τις επιχειρήσεις. Η επιδεινούμενη κάθε μέρα αδυναμία στέγασης όχι πλέον μόνο των νέων αλλά και της μεσαίας τάξης ως αποτέλεσμα της πολιτικής της golden visa και του Airbnb που εξυπηρετούν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα σε βάρος πολλών Ελλήνων πολιτών. Τα ιδιωτικό χρέος στο Δημόσιο και στις τράπεζες που η κυβέρνηση αυτή αντιμετωπίζει με έναν μόνο τρόπο: τους πλειστηριασμούς. Το ιδιωτικό χρέος έχει ανέλθει σε πρωτοφανή επίπεδα τόσο προς τις τράπεζες όσο και προς το Δημόσιο. Η διαχείριση των κόκκινων δανείων από τις τράπεζες συνιστά σήμερα το μεγαλύτερο σκάνδαλο της χώρας, με τη διακίνησης τεράστιων αφορολόγητων κερδών εταιρειών off-shore σε εταιρικούς παράδεισους, με την εξόντωση της μεσαίας επιχειρηματικότητας. Με αποτέλεσμα τη συγκέντρωση τεράστιων μονοπωλίων με χαρακτηριστικό παράδειγμα την ακτοπλοΐα όπου μια ιταλική εταιρεία ελέγχει το 70% των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών και τα δύο λιμάνια που συνδέονται με τις συγκοινωνίες αυτές. Αντίστοιχο μονοπώλιο έχει σχηματιστεί και στην παραγωγή τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης, πάλι από τη CVC και από μία ή δύο μεγάλες αλυσίδες super market. Όλα αυτά περνούν κάτω από την οπτική ικανότητα της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Άμεση ανάγκη επανεξέτασης των μεγάλων συγκεντρώσεων που έχουν γίνει στον τομέα της οικονομίας τα τελευταία 5 χρόνια. Αυτή πρέπει να είναι η πολιτική φυγής προς τα εμπρός, την οποία κάθε μέλος, βουλευτής και στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ενστερνιστεί και να γίνει προσωπική του υπόθεση.