Πιέσεις σε Μητσοτάκη να γίνει Σαμαράς

Το μήνυμα των πρόσφατων εκλογών φάνηκε να απευθύνεται σε πολλούς. Μετά την κρίση που προκλήθηκε σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ λόγω της αδυναμίας επίτευξης των στόχων, τώρα ήρθε η σειρά του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας.

Οι πρόεδροι του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ αμφισβητούνται είτε άμεσα είτε έμμεσα, με πολλούς να εκφράζουν αμφιβολίες. Παρά τη διατήρηση της μεγάλης διαφοράς από τον δεύτερο, οι πρώτες φωνές αμφισβήτησης φτάνουν και στον κ. Μητσοτάκη.

Θέματα όπως ο γάμος των ομοφυλοφίλων, οι κλειστές πόρτες των υπουργών στους βουλευτές και το κόμμα αποτέλεσαν ανάμεσα σε άλλα αντικείμενα κριτικής.

Ακόμα και στελέχη της Νέας Δημοκρατίας όπως ο Νικήτας Κακλαμάνης, ο Μάριος Σαλμάς, ο Θ. Καράογλου, ο Γ. Βλάχος κ.ά. δεν απέφυγαν την κριτική.

“Είμαστε με τους πολλούς ή με τους λίγους; Επιμείναμε στα ομόφυλα ζευγάρια οι αποφάσεις λαμβάνονται από πέντε ή έξι συνεργάτες σας”, ανέφερε ο κ. Σαλμάς, με τον Πρωθυπουργό να του απαντά: “Δεν δέχομαι υπόνοιες ότι αυτή η κυβέρνηση στήριξε τους λίγους, στηρίζουμε τους πολλούς δεν πήραμε 41% επειδή στηρίξαμε τους λίγους”.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης Θεόδωρος Καράογλου άφησε αιχμές για κλειστές πόρτες υπουργών, υφυπουργών και γενικών γραμματέων.

Ο Νικήτας Κακλαμάνης αναφέρθηκε σε μια ΝΔ που μοιάζει με ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι και ζήτησε από την παράταξη να μην απομακρυνθεί από την ιδεολογική της ταυτότητα.

Ο κ. Στυλιανίδης έθεσε το θέμα του γάμου των ομοφυλοφίλων ζευγαριών και της ιδεολογικής ταυτότητας της Νέας Δημοκρατίας.

Ο βουλευτής Ροδόπης επικεντρώθηκε στις καθυστερήσεις στις επιδοτήσεις των αγροτών και στο φορολογικό καθεστώς των ελεύθερων επαγγελματιών.

Παρατηρώντας τους κριτικούς, φαίνεται ότι πρόκειται για πρώην υπουργούς που δεν εκμεταλλεύτηκαν τις κυβερνήσεις του κ. Μητσοτάκη. Τα κίνητρα της κριτικής φαίνονται ξεκάθαρα.

Ένα πρόβλημα με τη Νέα Δημοκρατία είναι ότι δεν έχει κάνει ποτέ αυτοκριτική για την διακυβέρνησή της από το 2004 έως το 2009, που φέρει σημαντικό μέρος της ευθύνης για τη χρεοκοπία του 2010.

Κατά τη θητεία του κ. Κακλαμάνη στο Υπουργείο Υγείας, είδαμε μια δραματική αύξηση των φαρμακευτικών δαπανών. Το έργο του κ. Βλάχου ως υφυπουργού Ανάπτυξης και του κ. Σαλμά είναι δύσκολο να θυμηθεί κανείς.

Οι υπουργοί κρατούν τους κομματικούς στρατούς μακριά από τις τσέπες των φορολογουμένων και τους αδιάθετους για εργασία μακριά από την κρατική μηχανή. Οι διαφωνούντες ενδύουν το ιδεολογικό μανδύα του καραμανλισμού, αλλά η σχέση τους με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή είναι αμφισβητήσιμη. Το κακό εκλογικό ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας έδωσε την ευκαιρία σε πολιτικά φαντάσματα να επανέλθουν, αλλά η ποιότητα και τα κίνητρα της κριτικής δεν αποτελούν απειλή εκτός αν η ΝΔ επιλέξει να αυτοκτονήσει όπως το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το μεγαλύτερο λάθος που θα μπορούσε να κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αυτό που έκανε ο Αντώνης Σαμαράς μετά τις ευρωεκλογές του 2014, όταν υπέστειλε τη μεταρρυθμιστική ατζέντα υπουργοποιώντας διάφορους ανεκδιήγητους μόνο και μόνο επειδή ήταν δημοφιλείς στον κομματικό στρατό.