Πώς η “ζαριά” Μακρόν έστρωσε το χαλί στην Ακροδεξιά

Το «τζογάρισμα» του Εμανουέλ Μακρόν για πρόωρες κάλπες άνοιξε διάπλατα την πόρτα στην ακροδεξιά: Ο πρόεδρος πόνταρε στον φόβο, υποτίμησε το εκλογικό σώμα και αυτό του γύρισε την πλάτη με πιθανότατα ολέθριες συνέπειες για την Γαλλία. Η επιλογή του Μακρόν να διαλύσει την Εθνοσυνέλευση και να προκηρύξει πρόωρες βουλευτικές εκλογές – έπειτα από τον θρίαμβο της Λεπέν στις Ευρωεκλογές του Ιουνίου – προκάλεσε σοκ και δημιούργησε φόβους ότι το «στοίχημα» του προέδρου θα μπορούσε να γυρίσει «μπούμερανγκ» για ολόκληρη τη χώρα.

Οι φόβοι επιβεβαιώθηκαν καθώς η ακροδεξιά έχει κυριεύσει τη Γαλλία και η αίσθηση της αναπόφευκτης νίκης της είναι παρούσα. Στις βουλευτικές εκλογές της Κυριακής, η Εθνική Συσπείρωση κατάφερε να κερδίσει τον πρώτο γύρο, ενώ ο Μακρόν υπέστη μια σημαντική ήττα. Σύμφωνα με τα τελικά αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν από το υπουργείο Εσωτερικών, το RN συγκέντρωσε το 33,15% των ψήφων, ενώ ο αριστερός συνασπισμός του Νέου Λαϊκού Μετώπου (NFP) ήρθε δεύτερος με 27,99% και η συμμαχία Ensemble του Γάλλου προέδρου κατρακύλησε στην τρίτη θέση με 20,76%.

Οι επικριτές του Μακρόν προειδοποίησαν ότι η απόφασή του να προκηρύξει πρόωρες εκλογές μπορεί να ανοίξει ακόμη περισσότερο την πόρτα στην ακροδεξιά και τα ποσοστά αποδοχής του δείχνουν ότι υποτιμά το εκλογικό σώμα που τον αντιπαθεί βαθιά. Τα αποτελέσματα του δεύτερου γύρου των εκλογών της επόμενης εβδομάδας μπορούν να δώσουν στο κόμμα της αιώνιας αντιπάλου του Μακρόν τη γαλλική κυβέρνηση και να εγκαινιάσουν μια νέα «εποχή των άκρων» για ολόκληρη την Ευρώπη.

«Τώρα πιο αδύναμος από ποτέ, ο Μακρόν βγάζει την «φιλοσοφική του λίθο»- αυτή που του επέτρεψε να κερδίσει την εξουσία και να την κρατήσει, αλλά που έκτοτε έχει χάσει την αποτελεσματικότητά της», έγραφε προεκλογικά η δημοσιογράφος Σολέν ντε Ρουαγιέ στη Le Monde.

«Δημιουργεί το κλίμα μιας ολέθριας αντιπαράθεσης μεταξύ λαϊκιστών και προοδευτικών, την οποία ουσιαστικά συνοψίζει στο “εγώ ή το χάος”. Ποντάρει στη μετατροπή του “όλοι εναντίον του Μακρόν” σε “όλοι εναντίον της Εθνική Συσπείρωσης”».

Ο στόχος του είναι να δημιουργήσει ένα κλίμα φόβου, προκειμένου να προβάλει την παράταξή του ως τη μόνη λογική δύναμη που μπορεί να αντιμετωπίσει την κατάρρευση της γαλλικής κοινωνίας. Αυτή η στρατηγική μπορεί να του επιστρέψει αντίθετα αποτελέσματα, όπως ανέφερε η ανταποκρίτρια του Guardian στο Παρίσι πριν από δύο μέρες.

Από τη στιγμή που ο Μακρόν ανακοίνωσε αυτές τις εκλογές, είναι πολύ δύσκολο να προβλέψει κανείς το μέλλον της πολιτικής στη Γαλλία, σύμφωνα με τον Antoine Bristielle από το Fondation Jean-Jaurès, μια γαλλική σκέψη που συνδέεται με το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Ο Μακρόν γίνεται όλο και πιο απρόβλεπτος και διοικεί τη χώρα σαν να παίζει σε μια σειρά του Netflix, όπου πρέπει να έχει ένα αγωνιώδες φινάλε στο τέλος κάθε επεισοδίου.

Ο Μακρόν ανακοίνωσε την πρόθεσή του να προσφύγει στις κάλπες μετά την ήττα του κεντρώου κόμματός του από το ακροδεξιό RN στις ευρωεκλογές. Ο σκοπός του ήταν να “ξεκαθαρίσει” το πολιτικό τοπίο. Ακόμη και οι υποστηρικτές του προέδρου αναγκάστηκαν να αναγνωρίσουν ότι πολλοί ψηφοφόροι θεωρούσαν τον ίδιο υπεύθυνο για το χάος που επικρατούσε.

Οι φόβοι ότι μια νίκη του Εθνικού Συναγερμού θα οδηγούσε τη Γαλλία στον ίδιο δρόμο με την Ουγγαρία, όπου οι αυταρχικές πολιτικές του Όρμπαν απειλούν τους δημοκρατικούς θεσμούς, γίνονται όλο και πιο ρεαλιστικοί.

Παρόλα αυτά, η Γαλλία διαφέρει από την Ουγγαρία. Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης και μια από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές δυνάμεις στην περιοχή.

Μπορεί η έξοδος από την ΕΕ και την ευρωζώνη να έχει «εξαφανιστεί» πλέον από την ατζέντα του RN – ωστόσο μια γαλλική ακροδεξιά κυβέρνηση πρόκειται να θέσει επιτακτικά μια σειρά από υπαρξιακά ερωτήματα σχετικά με τον ρόλο της χώρας στο μπλοκ.

Στην Ευρώπη, «η ανάληψη της εξουσίας από μας θα σηματοδοτήσει την “επιστροφή” της Γαλλίας στην ευρωπαϊκή σκηνή για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της», υποσχέθηκε στους δημοσιογράφους αυτή την περασμένη εβδομάδα ο Ζορντάν Μπαρντελά. Το RN είναι έτοιμο, είπε, να διαπραγματευτεί «εξαιρέσεις» σε μια σειρά από κανόνες της ΕΕ για τη Γαλλία. Και αυτό λίγες ημέρες μετά το «καμπανάκι» της Επιτροπής για το έλλειμμα.