Η Μάγιε Μασκ στην Αθήνα, αλλά όχι ως «η μαμά του Eλον»

Τα περισσότερα ρεπορτάζ ξεκινούν με τη φράση «η μητέρα του Ελον Μασκ ήρθε στην Αθήνα». Τίμιο. Η Μάγιε Μασκ είναι πράγματι μαμά του Ελον, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι πολύ περισσότερα από αυτό. Πράγμα που απέδειξε και με την επίσκεψή της στην Ελλάδα, όπου δεν ήρθε με αυτή την ιδιότητα, αλλά ως συγγραφέας ενός πολύ επιτυχημένου βιβλίου. Το οποίο δεν έχει καμία σχέση με τον γιο της. Και αυτό δεν είναι καθόλου απλό. Σπάνια άνθρωπος έχει καταφέρει να γίνει παγκοσμίως τόσο αντιπαθής όσο ο Ελον Μασκ. Τον αντιπαθούν όλοι: όσοι δεν καταφέρνουν να πάρουν Τέσλα επειδή είναι ακριβό, όσοι καταφέρνουν να πάρουν Τέσλα αλλά τους χαλάει, όσοι βγήκαν από το Twitter όταν το έκανε Χ και όσοι μπήκαν σε αυτό. Τον αντιπαθούν πλούσιοι και φτωχοί εξίσου, δεξιοί και αριστεροί, οι πρώην του και συχνά οι νυν του.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Maye Musk (@mayemusk)

Τη μαμά του, όμως, τη γουστάρουν άπαντες. Τόσο πολύ, που ξεχνάνε ότι «ευθύνεται» για την έλευσή του επί Γης. Η Μάγιε Μασκ, στα 76 της, είναι ένας ζωντανός θρύλος. Εργάζεται –ακόμη– ως μοντέλο, γράφει βιβλία, ποζάρει όλο χάρη στα social media, ταξιδεύει ανά τον κόσμο και παντού την υποδέχονται με την ίδια ζέση, ενώ όλοι «σκοτώνονται» για να διαφημίσει τα προϊόντα τους· ακόμη και οι Κινέζοι που έχουν τεράστιο μπιφ με τον Ελον, επειδή φτιάχνουν και αυτοί ηλεκτρικά αυτοκίνητα (ίσως καλύτερα από τα δικά του), αλλά εκείνος έβαλε τις ΗΠΑ να τους ταράξουν στους δασμούς. Η Μάγιε Μασκ δείχνει να ξεχνά τις διαταραχούλες του γιου της, τον οποίο –όπως είχε γράψει παλιότερα το Wired– οι υπάλληλοί του φοβούνται να συναντήσουν στους διαδρόμους, διότι παίζουν εξίσου με την πιθανότητα να τους κάνει διευθυντές ή να τους απολύσει. Αμφότερα χωρίς ιδιαίτερο λόγο, πλην της στιγμιαίας διάθεσής του. Η υπεροψία του κοντράρει στα ίσα εκείνην του Τραμπ και ο παρορμητισμός του έχει κοντέψει κάμποσες φορές να του κοστίσει τα πάντα.

Η μαμά του, παρότι Καναδέζα και όχι Ελληνίδα, στέκεται βράχος στο πλευρό του υπερφυσικού μωρού στο οποίο εξελίχθηκε ο γιος της. Ισως εκείνη να είναι και το μοναδικό σημείο στη ζωή του μέσω του οποίου ο Ελον «γειώνεται». Είναι γνωστό ότι την έπαιρνε μαζί του στις συνεδριάσεις του ΔΣ της Τέσλα (του οποίου εκείνη δεν είναι μέλος) και παρότι δεν μιλούσε ποτέ, η Μάγιε τον κοίταζε. Ξέρουμε όλοι τι σημαίνει «με κοιτάει η μαμά μου με ΕΚΕΙΝΟ το βλέμμα», σωστά; Μπορεί το οιδιπόδειο ανάμεσά τους να έχει τις ρίζες του και στις ενόχες του Ελον, ο οποίος, όταν η μαμά του απηύδησε και παράτησε τον νοτιοαφρικανό μπαμπά του που τη ζήλευε, την έδερνε και γενικώς της είχε κάνει τη ζωή μαύρη, αποφάσισε να πάει να μείνει με εκείνον. Ο Ελον ήταν δέκα ετών τότε, αλλά όπως ξέρουμε οι άντρες μετά τα 7 απλώς ψηλώνουν, ούτε ωριμάζουν ούτε και αλλάζουν: Ο μπαμπάς του είχε λεφτά, την πλήρη έκδοση της Encyclopaedia Britannica και έναν ηλεκτρονικό υπολογιστη. Η μαμά του, μετά το διαζύγιο, δεν είχε τίποτε. Η επιλογή ήταν αυτονόητη.

Λίγα χρόνια αργότερα, μετά την αποφοίτησή του, ο Ελον απηύδησε μέχρι και αυτός με τον μπαμπά του και πήγε στον Καναδά. Τον ακολούθησε η Μάγιε, με τις δύο αδελφές του. Εως τότε, είχε μείνει στη Νότια Αφρική για να είναι κοντά σε όλα τα παιδιά της. Εκείνος άρχισε να κάνει μπίζνες κι εκείνη άρχισε –ή μάλλον συνέχισε– να χτίζει τη δημόσια εικόνα της, αλλά και να βελτιώνει τον εαυτό της. Σπούδασε διαιτολόγος (η Μάγιε, όχι ο Ελον), συνέχισε να εργάζεται ως μοντέλο, έγραψε βιβλία και έγινε μια δημόσια φιγούρα, πέρα από την ιδιότητά της ως μητέρα του πλουσιότερου κωλόπαιδου στον πλανήτη. Κοιτώντας την σήμερα, στα 76 της, που είναι ακόμη μοντέλο και μάλιστα περιζήτητο, δεν μπορείς να πεις ακριβώς ότι είναι όμορφη. Υπάρχει κάτι που της λείπει για να είναι όμορφη: η γλυκύτητα.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Maye Musk (@mayemusk)

Η αθωότητα. Μια αθωότητα που ξεχείλιζε σε εκείνη την panamericana καλλονή του 1970, έναν χρόνο αφότου έλαβε μέρος στα καλλιστεία για την ανάδειξη της «Μις Νότια Αφρική». Μια αθωότητα που προφανώς «κατάπιαν» οι εμπειρίες της με τον τότε σύζυγό της και μετά με το βλαστάρι τους. Εχει κάτι άλλο, όμως, που μοιάζει πολύ με την ενέργεια του ήλιου: σχεδόν ανεξάντλητη, μαγνητική, με ταυτόχρονα τρομακτική αυτοπεποίθηση. Ποζάροντας με μαγιό για το Sports Illustrated, το 2022, η κυρία Μασκ δεν κατάφερε απλώς να γίνει η πιο μεγάλη σε ηλικία γυναίκα έκανε κάτι τέτοιο, αλλά κυρίως κατάφερε να επισκιάσει τις υπόλοιπες που φωτογραφήθηκαν στο συγκεκριμένο τεύχος: η Κιμ Καρντάσιαν έχει αφιερώσει όλη της τη ζωή για να είναι (κάτι σαν) σέξι στα 30τόσα της. Η Μάγιε δείχνει να μην κάνει απολύτως καμία προσπάθεια. Απλώς «μπαίνει στο δωμάτιο». Το ίδιο έκανε και στην Αθήνα. Δεκάδες προβεβλημένες γυναίκες εμφανίστηκαν στο πλευρό της, η επίσκεψή της πολυδιαφημίστηκε, η ίδια όμως έδειχνε απλώς σαν να σηκώθηκε το πρωί και έριξε επάνω της ένα καφτάνι για να πάει μια βόλτα. Φωτογραφήθηκε στην πόλη, έγραψε τις λεζαντούλες της, πήρε δεκάδες χιλιάδες λάικ στα social media και συνέχισε τη ζωή της, πιθανότατα επιστρέφοντας στις ΗΠΑ να δει «τι κάνει αυτό το παιδί».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Maye Musk (@mayemusk)

Θα ήταν πολύ άδικο να βγάλουμε από την εξίσωση το γεγονός ότι η Μάγιε Μασκ έχει λεφτά. Πολλά λεφτά. Ατελείωτα λεφτά. Είναι αμφίβολο, όμως, ότι η «τροφοδοσία» της προέρχεται από αυτά. Εξάλλου, δεν είχε πάντα. Και δεν δίστασε να αφήσει (δύο φορές) τα λεφτά για να ακολουθήσει τη δική της πορεία. Η δύναμή της είναι εσωτερική. Μπορείς να το διακρίνεις εύκολα αυτό. Είναι μια απόφαση που δύσκολα παίρνει κανείς στη ζωή του και μια ικανότητα που ελάχιστοι έχουν, πολλώ δε μάλλον μια γυναίκα, ενώ δεν το κουβεντιάζουμε καν για μια γυναίκα γεννημένη το 1948: Είναι η αυτοανατροφοδότηση. Η Μάγιε Μασκ δεν νοιάζεται. Για τίποτε. Και αν νοιάζεται, το κρύβει τόσο αριστοτεχνικά, που παύει να έχει σημασία. Στα 76 της, σε κοιτάει και σου λέει «τι να μου πεις εσύ τώρα», χωρίς έπαρση, όμως, αλλά και χωρίς προσποίηση. Τι προσποίηση να παίξεις, εξάλλου, όταν είσαι η 76χρονη του μέλλοντος, τότε που η ηλικία θα (μπορεί να) είναι πράγματι απλώς ένας αριθμός; Κι έχεις βγάλει πέρα κι «αυτό το παιδί»;