Ποιος μπορεί να σταματήσει τη Λεπέν στον β’ γύρο;

Είναι βέβαιο ότι ο Εμανουέλ Μακρόν δεν αισθάνεται πολύ καλά μετά τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου των γαλλικών εκλογών. Το κόμμα του ήρθε τρίτο και το ρίσκο της προκήρυξης πρόωρων εκλογών, μετά τα αποτελέσματα της ευρωκάλπης, φαίνεται να του γύρισε μπούμερανγκ, όπως επισημαίνει ανάλυση της Telegraph. Οι εκλογές της Κυριακής 30 Ιουνίου ήταν μια μεγάλη νίκη για τη Μαρίν Λεπέν και τον Εθνικό Συναγερμό (RN), ο οποίος ήρθε πρώτος με 33%-34% των ψήφων.

Ωστόσο, ο δεύτερος γύρος της αναμέτρησης –που θα διεξαχθεί στις 7 Ιουλίου– ίσως δεν δώσει στην Ακροδεξιά αυτό που θέλει όσο τίποτε: την πλειοψηφία των εδρών στο γαλλικό κοινοβούλιο. Η συμμαχία του αριστερού Νέου Λαϊκού Μετώπου (NFP) –ένα μείγμα σκληροπυρηνικών αριστερών, σοσιαλιστών, πρασίνων και κομμουνιστών– σημείωσε υψηλές επιδόσεις την Κυριακή, πλησιάζοντας το 30%, ενώ ο συνασπισμός Μαζί για τη Δημοκρατία, του Μακρόν, βρέθηκε αρκετά πιο πίσω, με περίπου 20%. Τα αποτελέσματα δημιουργούν το πεδίο για συμφωνία ανάμεσα στην Αριστερά και το Κέντρο του Μακρόν, κάτι που μπορεί μεν να συμβεί, αλλά δεν είναι και πολύ απλό. Ορισμένοι δημοσκόποι προβλέπουν ότι η απόλυτη πλειοψηφία επί των 289 εδρών θα μπορούσε να περιέλθει στον έλεγχο του RN, όμως με την παρούσα κατάσταση των πραγμάτων, αυτό μπορεί ακόμη να αποφευχθεί. Ιστορικά, στις περισσότερες περιπτώσεις, ο δεύτερος γύρος των γαλλικών κοινοβουλευτικών εκλογών διεξάγεται μεταξύ δύο φιναλίστ: των υποψηφίων που κέρδισαν περισσότερο από το 12,5% των ψήφων.

Ομως, αυτή τη φορά θα υπάρξει ένας αριθμός-ρεκόρ τριμερών επαναληπτικών εκλογών στον δεύτερο γύρο, σε τουλάχιστον 243 από τις 577 εκλογικές περιφέρειες. Αυτό που θα συμβεί την ερχόμενη Κυριακή είναι ένα σύνθετο και πολύ σκληρό παιχνίδι τακτικής. Η κατάσταση είναι σχετικά απλή για το RN, του οποίου οι μόνοι σύμμαχοι είναι οι αποστάτες του συντηρητικού κόμματος των Ρεπουμπλικανών, οι οποίοι συντάχθηκαν με το στρατόπεδο της Λεπέν. Οσον αφορά όλα τα άλλα κόμματα, η κατάσταση είναι πολύ πιο σύνθετη.

Το βράδυ της Κυριακής έγινε σαφές ότι κάποιοι θα χρειαστεί να υποχωρήσουν προς όφελος κάποιων άλλων, αλλά κανείς δεν ξέρει ακόμη ποιος προτίθεται να κάνει τι. * Οι εναπομείναντες Ρεπουμπλικανοί, που δεν είναι σύμμαχοι της Λεπέν και πήραν 10%, δεν έχουν κάνει κάποιο σχόλιο για τις προθέσεις τους. * Ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, αρχηγός της Ανυπόκτακτης Γαλλίας (LFI), η οποία είναι μέρος της αριστερής συμμαχίας, ανακοίνωσε ότι οι υποψήφιοί του θα παραιτηθούν εάν βρεθούν στην τρίτη θέση στον δεύτερο γύρο και θα καλέσουν τους ψηφοφόρους να υποστηρίξουν οποιονδήποτε υποψήφιο έναντι του RN. * Οι Σοσιαλιστές, σύμμαχοι του Μελανσόν, απηύθυναν το ίδιο κάλεσμα. * Το Κέντρο, του Μακρόν, είναι προσώρας πιο επιφυλακτικό.

Ο Εντουάρ Φιλίπ, πρώην πρωθυπουργός της Δεξιάς και μέλος της συμμαχίας του Μακρόν, κάλεσε τους ψηφοφόρους του να μπλοκάρουν τόσο το RN όσο και το LFI του Μελανσόν. Με άλλα λόγια, έκανε μια διάκριση μεταξύ των «εξτρεμιστών» του Μελανσόν και της υπόλοιπης συμμαχίας της Αριστεράς. Από την πλευρά του, ο ίδιος ο Μακρόν ήταν ακόμη πιο ασαφής, λέγοντας ότι ήλπιζε να σφυρηλατήσει «μια μεγάλη, ξεκάθαρα δημοκρατική συσπείρωση για τον δεύτερο γύρο». Ο πρωθυπουργός του, Γκάμπριελ Ατάλ, όμως, αργότερα κατέστησε σαφές ότι οι υποψήφιοι του κόμματός του θα παραιτηθούν επίσης, εάν καταλήξουν στην τρίτη θέση.

Μπορεί να είναι σε δύσκολη θέση, αλλά ο Μακρόν φαίνεται να ελπίζει ακόμη ότι οι Γάλλοι θα «συνέλθουν» μετά τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου και θα ψηφίσουν τους υποψηφίους του Κέντρου, αυξάνοντας τη μικρή αλλά όχι ανύπαρκτη προοπτική να σχηματίσει συνασπισμό εντός του κοινοβουλίου, αφήνοντας εκτός τόσο τη Λεπέν όσο και τον Μελανσόν, τον οποίο ο ίδιος φαίνεται να αντιμετωπίζει ως ανάλογο κίνδυνο με την Ακρα Δεξιά. Οπως έχει ήδη ανακαλύψει η Γαλλία, καταλήγει η Telegraph, ο πρόεδρός της «λατρεύει να παίζει με το μέλλον της χώρας». Εάν επιμείνει, όμως, αυτή τη φορά ίσως καταλήξει να περάσει τα επόμενα τρία χρόνια «αγκαλιά» με την πρώτη ακροδεξιά κυβέρνηση στη χώρα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.