Πολιτικά απωθημένα του Αντώνη Σαμαρά

Γνωρίζετε ότι η πτώση του Σινούκ που μετέφερε τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας το 2004 ήταν το πρώτο μήνυμα; Ότι ένας ηγέτης χώρας μέλους του ΝΑΤΟ ήταν σε κίνδυνο; Γνωρίζετε την πλανητική σημασία του South Stream; Ότι η σκευωρία του Βατοπεδίου ήταν μια διεθνής συνωμοσία; Ότι τα άγρια επεισόδια του Δεκεμβρίου 2008 στην Αθήνα αποτέλεσαν την πρώτη απόπειρα ανατροπής δυτικής κυβέρνησης από δυνάμεις της διεθνούς αναρχίας; Έχετε ακουστά για τις μοντέρνες εξεγέρσεις από στρατιές ανωνύμων; Αν δεν τα ξέρετε μπορείτε να τα μάθετε καθώς όλα τα παραπάνω είναι κεφάλαια, μεταξύ άλλων, από το νέο βιβλίο του Μανώλη Κοττάκη με τίτλο: «Οι Απόρρητοι Φάκελοι Καραμανλή – Η Αθέατη συγκλονιστική διακυβέρνηση από τις υποκλοπές στη διπλωματία των αγωγών, το Βατοπέδι και τον Δεκέμβρη του 2008». Όπως διαβάζουμε στο οπισθόφυλλο το βιβλίο παρουσιάζει: «Το αόρατο νήμα που συνδέει τις υποκλοπές, τη διπλωματία των αγωγών, το φυσικό αέριο, τις φονικές πυρκαγιές του 2007, τις απειλές κατά του πρώην πρωθυπουργού, το βέτο στο Βουκουρέστι, το Βατοπέδι και τον Δεκέμβρη του 2008 ξετυλίγεται για πρώτη φορά μέσα από πλήθος ντοκουμέντων και νομικών κειμένων, φωτίζοντας τους πραγματικούς πρωταγωνιστές αλλά και κάθε μορφής επιδιώξεις στη διάρκεια της διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή».

— Και μπορεί να μην αποτελεί έκπληξη ότι ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, ο οποίος σύμφωνα με το βιβλίο βρέθηκε στο επίκεντρο αυτών των… πλανητικών συνωμοσιών, έδωσε το παρών στην παρουσίαση του βιβλίου –άλλωστε έχει παραστεί σε πολλές ανάλογες εκδηλώσεις- ωστόσο η παρουσία του έτερου πρώην πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, όσο να ΄ναι προκάλεσε μια εντύπωση για την επιλογή του. Προφανώς ο κ. Σαμαράς ήθελε τόσο πολύ να την «πέσει» στην κυβέρνηση και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, και να κάνει ντόρο, ώστε επέλεξε να παρευρεθεί σε μια εκδήλωση όπου θα μετείχε και ο Κώστας Καραμανλής, αδιαφορώντας για τα παρελκόμενα με τα πρώτα μηνύματα, τις διεθνείς συνωμοσίες, τις ανατροπές κυβερνήσεων κλπ. Ο κ. Σαμαράς ήθελε εδώ και καιρό να την πέσει στην κυβέρνηση και χθες την έπεσε οριζοντίως και καθέτως.

— Ο κ. Σαμαράς έχει γράψει το χαμηλότερο εκλογικό ποσοστό στην ιστορία της Νέας Δημοκρατίας (18,85% τον Μάιο του 2012 – στο παρατσάκ δεν βρέθηκε κάτω από τον ΣΥΡΙΖΑ τότε), ενώ επιμένοντας να μην παραιτηθεί μετά την ήττα του το 2015, ποντάροντας στη θεωρία της αριστεράς παρένθεσης, κάτι που έκανε μετά την εξευτελιστική ήττα με το δημοψήφισμα, είχε ως αποτέλεσμα στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 η ΝΔ να βρεθεί ουσιαστικά χωρίς αρχηγό απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Για να μην πούμε για τα «δεν συναινώ στο λάθος» που αποτέλεσαν την καύσιμη ύλη για τη γιγάντωση της αντιμνημονιακής υστερίας.

— Αλλά όλα αυτά είναι λεπτομέρειες για κάποιον σαν τον κ. Σαμαρά, άνθρωπο με ισχυρές πεποιθήσεις, που θεωρεί ότι έχει μια ειδική σχέση με την ιστορία.

— Έτσι χθες απασφάλισε και, με ορμή από τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, προχώρησε σε μια ολομέτωπη επίθεση κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη (ο οποίος παρεμπιπτόντως οδήγησε τη ΝΔ στο 42% στις πρόσφατες εθνικές εκλογές) επαναλαμβάνοντας την κριτική του για τη woke κουλτούρα, τον ακραίο δικαιωματισμό, τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών (και τα γλέντια που ακολούθησαν), την ιδεολογική μετάλλαξη της ΝΔ, την εξωτερική πολιτική κλπ.

— Εκεί όμως που ο κ. Σαμαράς έκανε τη μεγάλη έκπληξη ήταν η…. φιλελεύθερη κριτική του για την ακρίβεια! Φιλελεύθερες παρεμβάσεις δεν γίνονται με κουπόνια, τόνισε. «Η Ελλάδα οφείλει άμεσα να αποφασίσει εάν θα μεταρρυθμίσει φιλελεύθερα την οικονομία της, αν θα την “ανοίξει” στη μεσαία τάξη ή αν θα αποδεχτούμε οριστικά την ύπαρξη ολιγοπωλίων στην αγορά», μια κριτική που μάλλον θα έβρισκε απολύτως σύμφωνο τον κ. Μητσοτάκη πριν γίνει πρωθυπουργός και παραδοθεί στη σαγήνη των pass.