Το Politico λέει «πικρό» αντίο στον Σούνακ

Ο Ρίσι Σούνακ, ο οποίος φαίνεται καταδικασμένος σε εκλογική λήθη την Πέμπτη, είναι ο πέμπτος πρωθυπουργός του Συντηρητικού Κόμματος του Ηνωμένου Βασιλείου τα τελευταία οκτώ χρόνια.

Έγινε πρωθυπουργός το 2022, τη χρονιά που άφησαν την Ντάουνινγκ Στριτ τόσο ο Μπόρις Τζόνσον όσο και η Λιζ Τρας, και δεν έχει ξεφύγει από τη σκιά τους. Ήταν υπουργός Οικονομικών και «δολοφόνος» του Τζόνσον. Κλήθηκε να ηγηθεί όταν η Τρας καταποντίστηκε επτά εβδομάδες μετά την έναρξη της θητείας της. Το κόμμα του μόλις τον είχε απορρίψει σε διαγωνισμό ηγεσίας, επιλέγοντας την Τρας αντ’ αυτού.

Ο Σούνακ ήταν ο γνήσιος καλός συντηρητικός που θα ένωνε το κόμμα αμέσως μετά την πτώση της Τρας, και επίσης ήταν όμορφος. Στα 42 του έγινε ο νεότερος πρωθυπουργός εδώ και δύο αιώνες.

Σε λίγες ώρες θα μάθουμε την ακριβή μορφή της αποτυχίας του.

Λευκό μητρώο

Είναι δύσκολο να διαβάσεις έναν άνθρωπο για τον οποίο δεν υπάρχουν κουτσομπολιά. Γεννήθηκε στο Σαουθάμπτον, μια επαρχιακή πόλη στη νότια ακτή της Αγγλίας, από Ινδούς μετανάστες, έναν γιατρό και μια φαρμακοποιό.

Ως παιδί ήθελε να γίνει ιππότης Τζεντάι: να ζήσει σε ένα παράλληλο σύμπαν. Αντίθετα, πήγε στο Winchester College, ένα επιφανές δημόσιο σχολείο, και στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου ήταν πρόεδρος της Investment Society και συγχρόνως δεινός χορευτής.

Υπάρχει βίντεο από εκείνα τα χρόνια, γυρισμένο με σκοπό να γίνει ντοκιμαντέρ για την τάξη. «Έχω φίλους αριστοκράτες, έχω φίλους ανώτερης τάξης, έχω φίλους που είναι, ξέρετε, της εργατικής τάξης», εμφανίζεται να λέει. Στη συνέχεια προσθέτει, σαν να φοβάται τη γελοιοποίηση: «Λοιπόν, όχι και εργατική τάξη!» Σε κάθε σχολείο που φοιτούσε ήταν το πρώτο όνομα. Ακόμα είναι το πρώτο όνομα, αν και φαίνεται να έχει ξεχάσει τα χρόνια του στο δημόσιο σχολείο.

Ο Σούνακ εργάστηκε για την Goldman Sachs και σε hedge funds πριν πάρει MBA στο Στάνφορντ, όπου γνώρισε την Ακσάτα Μέρτι, κόρη Ινδού δισεκατομμυριούχου τεχνολογίας. Την παντρεύτηκε λίγο αργότερα. Τα πρώτα βήματα της πολιτικής του καριέρας του βασίστηκαν στον παιδικό του φίλο Τζέιμς Φορσάιθ, που ήταν τότε πολιτικός συντάκτης του περιοδικού Spectator, του περιοδικού των Τόρις.

Έγινε βουλευτής του Ρίτσμοντ στο αγροτικό Γιορκσάιρ, μια θέση που προηγουμένως κατείχε ο πρώην ηγέτης των Συντηρητικών Ουίλιαμ Χέιγκ. Όταν ο Σούνακ έκανε εκστρατεία, αν οι άνθρωποι έλεγαν ότι αγαπούν τον Ουίλιαμ Χέιγκ, απαντούσε: «Είμαι ο επόμενος Ουίλιαμ Χέιγκ. Άλλωστε έχω καλύτερο μαύρισμα!».

Η πολιτική του Σούνακ: Λίγο Θάτσερ και λίγο AI

Η πολιτική του χαρακτηρίζεται από την υποστήριξη της αλά Θάτσερ οικονομικής στρατηγικής, και από την αόριστη υπόσχεση της τεχνητής νοημοσύνης. Τάχθηκε υπέρ του Brexit, που δεν έχει νόημα αν δεν έχεις ευρύτερο όραμα, σύμφωνα με το Politico. Από εκεί και πέρα, δεν έχει απαντήσεις στα δεινά της Βρετανίας. Εάν κληρονόμησε ένα ερείπιο, που θα είναι το μετεκλογικό του αφήγημα, δεν έκανε τίποτα για να το ξαναχτίσει. Η λάμψη του Σούνακ ήταν μόνο ότι ποτέ δεν ήταν σαν τους άλλους: Τζόνσον ή Τρας.

Έχει ευπρεπή εμφάνιση, όμορφα κοστούμια, αλλά αμελητέα πολιτικά ταλέντα. Δεν κατήγγειλε τον Τζόνσον και την Τρας και επανέφερε τον Ντέιβιντ Κάμερον στη θέση του υπουργού Εξωτερικών, εμποδίζοντας τη μόνη στρατηγική που θα μπορούσε να είχε λειτουργήσει σε αυτές τις εκλογές: την αλλαγή.

Αρνούμενος να πολεμήσει τη ριζοσπαστική δεξιά, ο Σούνακ την ενθάρρυνε. Δεν καταλαβαίνει πώς λειτουργούν οι δημόσιες υπηρεσίες, δεν μπορεί να εκχωρήσει ευθύνες, εμφανίζεται εκτός επαφής με πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας. Η σύζυγός του διεκδίκησε φορολογικό καθεστώς μη μόνιμης κατοίκου που της επέτρεψε να αποφύγει την πληρωμή φόρων στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη στιγμή που ο Σούνακ αύξησε τους φόρους για όλους τους άλλους. Ανακοίνωσε το τέλος του έργου για σιδηρόδρομο υψηλής ταχύτητας, της ναυαρχίδας της πολιτικής για την ανανέωση της Βόρειας Αγγλίας, ενώ βρισκόταν στη βόρεια αγγλική πόλη Μάντσεστερ.

Η πολιτική του για απέλαση παράνομων μεταναστών στη Ρουάντα είναι ταυτόχρονα σκληρή και αναποτελεσματική, και αυτό είναι ένα μέτρο ηγεσίας που δικαίως κακοφάνηκε σε όλους.

Η προεκλογική εκστρατεία ήταν μια καταστροφή και τίθεται το ερώτημα αν τελικά ήθελε να κερδίσει. Ή η αλαζονεία του ξεπερνά ακόμη και τους προκατόχους του. Το να εγκαταλείψει νωρίς τις εκδηλώσεις μνήμης της D-Day στη Νορμανδία για να κάνει μια τηλεοπτική συνέντευξη ήταν, υποσυνείδητα, μια πράξη αυτοκαταστροφική.

Η ευγένεια του Σούνακ δεν λειτουργεί σε μεγάλες ομάδες: φαίνεται μικροσκοπική και ανειλικρινής. Θυμώνει γρήγορα όταν δεν τον επαινούν. Πάντα τον επαινούσαν, και αυτό φαίνεται.

«Ο θυμωμένος Ρίσι» (Tetchy Rishi)

Σύντομα στη θητεία του πήρε το παρατσούκλι «Ο θυμωμένος Ρίσι». Αρεσκόταν στη χρήση τετριμμένων σλόγκαν στα ντιμπέιτ, μιλώντας συνέχεια για τον επικεφαλής των Εργατικών Κιρ Στάρμερ και βάζοντας τις φωνές υπερ μιας φορολογικής πολιτικής, λέγοντας πράγματα που και ο ίδιος γνώριζε ότι δεν ήταν αλήθεια.

Στη συνέχεια, όταν οι δημοσκοπήσεις έδειχναν κατάρρευση, τα παράτησε, όπως κάνουν οι λογικοί άνθρωποι. Νοιαζόταν λιγότερο, και τα πήγε καλύτερα, και μπορεί να ανακόψει λίγο ακόμη τον Φάρατζ. Είναι πιο συμπαθής όταν σταματά να προσπαθεί να ευχαριστεί τους ανθρώπους, γιατί εξοργίζεται από την αποτυχία των ανθρώπων να ανταποκριθούν στις εξαπατήσεις του.

Η καλύτερη εικασία για τον Σούνακ, κλείνει το Politico, είναι ότι πρόκειται για έναν ανήσυχο, πλούσιο άνθρωπο, πιο πλούσιο και από τον βασιλιά Κάρολο, χωρίς φαντασία πέρα ​​από τη στενή φιλοδοξία που σχηματίστηκε μέσα του στο Winchester, την οποία θα έκανε καλύτερα να αφήσει στην άκρη. Δεν ήταν, για πρώτη φορά στη ζωή του, αρκετά καλός για τη δουλειά, και τίθεται το ερώτημα κατά πόσο θα τον στεναχωρήσει αυτό και αν θα το καταλάβει ποτέ.