Μπορεί η Άννα Διαμαντοπούλου να κάνει τη διαφορά για το ΠΑΣΟΚ;

Μια νέα πολιτικός για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Η Αννα Διαμαντοπούλου. Δεν έγραψα λάθος. Αναφέρομαι στην πολιτικό που άφησε το αποτύπωμα μιας γενναίας μάχης για την Παιδεία, πριν από αρκετά χρόνια, μη λογαριάζοντας πολιτικό κόστος. Και δεν περνάει μέρα που να μην αναφερόμαστε, οψίμως μετανιωμένοι, σε ένα ακόμα χαμένο στοίχημα.

Με μια εξαιρετικά διορατική και δημιουργικά ανήσυχη προσέγγιση, ανοίγει τη συζήτηση -και αναζήτηση- εδώ και χρόνια για την 4η Βιομηχανική Επανάσταση και την Τεχνητή Νοημοσύνη. Μέσω του Δικτύου, ενός think tank με διεθνή αναγνώριση, προσκαλεί προσωπικότητες από τον διεθνή χώρο σε δημόσιες συζητήσεις και ανοίγει νέα παράθυρα σκέψης για νέους ανθρώπους.

Πώς ορίζεται το νέο; Από το δελτίο ταυτότητας; Από τις ετικέτες της κοινωνίας; Η Σοσιαλδημοκρατία ανήκει στα κομμάτα που εστιάζουν στο κοινωνικό κράτος και την ανισότητα. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή της ανέθεσε τη μελέτη και την πρόταση για τη μεταρρύθμιση του κοινωνικού κράτους, η οποία συζητείται σε πολλές χώρες σήμερα. Αυτά που πρέπει να γνωρίζουμε, δεν τα γνωρίζουμε.

“Η παιδεία είναι το κλειδί”, με αυτή την πρόταση συνήθως τελειώνουμε όλες μας τις συζητήσεις και κουνάμε το κεφάλι συμφωνημένα, όπως στις κηδείες όταν λέμε “τι είναι ο άνθρωπος!”. Το ΠΑΣΟΚ, στην μακρά ιστορία του (τόσο μακρά που ονομάζουμε περίοδους ως “το παλιό”, “το νέο”, “το νεογεροντότερο”…) είχε φωτεινές και σκοτεινές στιγμές. Είχε και λαϊκισμό, είχε και πράσινους, είχε και “Αυριανή”, είχε και “Τσοβόλα, δώσ’ τα όλα”. Το χειρότερο, είχαμε πράσινα και μπλε καφενεία.

Αναφέρονται αυτά για να υπογραμμιστούν οι πολιτικοί που, αντίθετα στην όποια “φόρα” και στα χρήματα που έπεφταν από τον ουρανό σαν βροχή, πίστεψαν ότι έπρεπε να αφήσουν ένα έργο. Πόσοι ήταν αυτοί; Ένα έργο που θα έπρεπε η κάθε ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να υπενθυμίζει στους παλιούς και να το μαθαίνει στους νέους. Αντί για αυτό, καταλήξαμε μόνο να κάνουμε πλάκα με ανέκδοτα “Μέρες ΠΑΣΟΚ”.

Στην επόμενη σελίδα της Ιστορίας, κατά τα χρόνια του Κώστα Σημίτη, εμφανίστηκε μια νέα ομάδα στελεχών, οι οποίοι ήταν εκσυγχρονιστές. Αν και κάποιοι αμφισβήτησαν την αξιοπιστία τους, υπήρξαν και άλλοι που αγωνίστηκαν με πάθος για τις πεποιθήσεις τους.

Μάλιστα, μια από αυτούς, η Διαμαντοπούλου, συνεργάστηκε με διεθνείς προσωπικότητες και αντιμετώπισε αντιδράσεις από συνδικαλιστές. Παρόλα αυτά, η προσπάθειά της αναγνωρίστηκε και από το κόμμα της, το οποίο την υποστήριξε ακόμα και με την τοποθέτηση μιας άλλης Διαμαντοπούλου στο ίδιο ψηφοδέλτιο.

Μελετώντας την πορεία της Άννας Διαμαντοπούλου, την εξωστρεφή ματιά της, την αξιοπρεπή στάση της και πάνω από όλα τη μη λαιμαργία της για εξουσία (λέτε να μην μπορούσε τόσα χρόνια κάπου να «χωθεί»;), το ΠΑΣΟΚ έχει μια εξαιρετική ευκαιρία ακομπλεξάριστης αυτοκριτικής ανάγνωσης της μακράς ιστορίας του και ένα μέλλον που δεν θα αναμένει τον χρόνο, αλλά θα βγει μπροστά από τον χρόνο.

Μιλώντας με έναν ειδήμονα παρασκηνίων, ανέφερε ότι οι κομματικοί στρατοί είναι έτοιμοι. Αντί να επικεντρωθούν σε αυτό, θα ήταν καλύτερο να εξετάσουν τι επιθυμεί η κοινωνία και ποια εναλλακτική λύση υπάρχει για τη διακυβέρνηση της χώρας. Εννοούμε την κοινωνία των νοημόνων πολιτών, εάν ακόμα υπάρχει κάτι τέτοιο. Θα ήταν ευχής έργον να δούμε αυτή τη γυναίκα να αναλαμβάνει τον ηγετικό ρόλο σε ένα ιστορικό κόμμα, πριν αυτό μετατραπεί σε δημόσια υπηρεσία ή πολιτικό ρετάλι.