Η συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ το περασµένο Σάββατο δεν έκανε σοφότερα όσα στελέχη κινούνται απέναντι στον Στέφανο Κασσελάκη. Αντιθέτως, ενίσχυσε την ανησυχία τους για τις αλλαγές που ετοιµάζει στο επικείµενο καταστατικό Συνέδριο του Οκτωβρίου, ιδίως για τον τρόπο που αφενός θα εκλέγονται, αφετέρου θα λειτουργούν τα όργανα του κόµµατος.
Οι πιο έµπειροι ερµήνευσαν τις πρωτοβουλίες Κασσελάκη ως µια προσπάθεια πλήρους ακύρωσης των οργάνων, η οποία εκ των πραγµάτων θα οδηγεί στον απόλυτο έλεγχο στη διαδικασία λήψης των όποιων αποφάσεων.
Η κατάσταση που αναπτύσσεται φέρνει την εσωτερική αντιπολίτευση αντιμέτωπη με τις ευθύνες της. Παρότι είναι δύσκολο να εκτιμηθεί το ακριβές μέγεθος του κομματικού σώματος, φαίνεται ότι είναι σχεδόν αδύνατο να κερδίσουν τη μάχη των σχέσεων. Με βάση την εμπειρία του Συνεδρίου του Φεβρουαρίου, καταλαβαίνουν ότι η υπάρχουσα βάση που συμμετέχει στις κομματικές διαδικασίες δεν λειτουργεί πλέον με τους παραδοσιακούς όρους. Πρόκειται κυρίως για ένα “απολιτικό κοινό” ή έστω ένα “λιγότερο πολιτικοποιημένο κοινό”, που ταυτίζεται με τον Στέφανο Κασσελάκη, ενώ ένα άλλο τμήμα επηρεάζεται κυρίως από τον Νίκο Παππά και τον Παύλο Πολάκη. Και οι δύο αποτελούν, έστω κριτικά, τους δύο πιο στρατηγικούς συμμάχους του κ. Κασσελάκη.
Υπάρχουν διαφορετικές απόψεις σχετικά με το πώς θα πρέπει να εξελιχθούν οι επόμενοι τρεις μήνες, με έμφαση στους βουλευτές που φοβούνται ότι η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να επηρεάσει την επανεκλογή τους. Κάποιοι από αυτούς έχουν δημόσια αντιπαραθέσεις με τον κ. Κασσελάκη και φοβούνται τις συνέπειες, καθώς κινδυνεύουν με αποβολή. Ο κ. Κασσελάκης μπορεί να χρησιμοποιήσει την εξουσία του στις περιφέρειες για να τοποθετήσει πρόσωπα από τον προεδρικό πυρήνα. Η ηγεσία έδειξε τις προθέσεις της μέσω του ευρωψηφοδελτίου και της υποστήριξης που έλαβαν ορισμένα στελέχη εκτός του κομματικού πυρήνα.
Στην πιο δύσκολη θέση αυτή τη στιγµή βρίσκεται η Ολγα Γεροβασίλη, που λογίζεται από πολλούς ως η «συνείδηση του κόµµατος». Το ίδιο ισχύει και για τον Αλέκο Φλαµπουράρη – µάλιστα αµφότεροι γνωρίζουν ότι «κουβαλούν» και το βάρος της ταύτισης µε τον Αλέξη Τσίπρα, που σηµαίνει πως όποια κίνηση ή παρέµβαση κάνουν «χρεώνεται» στον πρώην πρωθυπουργό. Τα πρόσωπα αυτά έχουν επίσης και το µεγάλο συναισθηµατικό δέσιµο µε το κόµµα, που για τους γνωρίζοντες τις αριστερές ευαισθησίες παίζει πάντα σηµαντικό ρόλο όταν έρχεται η ώρα των δύσκολων αποφάσεων. Εχοντας γνώση και της ιστορίας του χώρου, αντιλαµβάνονται τις δυσκολίες που έχουν οι διασπάσεις, ιδίως όταν δεν γίνονται µε συντεταγµένο τρόπο και δεν υπάρχει στον ορίζοντα το πρόσωπο που θα ηγηθεί. Το τελευταίο πάντα είναι υπό την αίρεση των πρωτοβουλιών που ενδεχοµένως θα πάρει ο κ. Τσίπρας! Στον αντίποδα των ιστορικών στελεχών, πιο απελευθερωµένοι µοιάζουν βουλευτές της νεότερης γενιάς, που ασφυκτιούν µε τον τρόπο που πολιτεύεται ο κ. Κασσελάκης, αλλά και µε τις δυσοίωνες προοπτικές, ακόµα και για τη δική τους επανεκλογή. Χωρίς να σηµαίνει ότι αποτελούν οµάδα, υπάρχει µια κατηγορία βουλευτών που εξετάζει διάφορα ενδεχόµενα.
Η Νέα Αριστερά δεν φαίνεται πλέον ελκυστική για βουλευτές που είναι αναποφάσιστοι, παρά τις προσπάθειες επικοινωνίας με το κόμμα του κ. Χαρίτση. Υπάρχουν φωνές εντός της Νέας Αριστεράς που προτείνουν στροφή προς το ΜέΡΑ25 και άλλες εξωκοινοβουλευτικές δυνάμεις, αλλά αυτή η λογική δεν συμφωνεί με την ηγεσία του κόμματος. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ παρακολουθούν τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ και αναζητούν διαύλους επικοινωνίας.
Είναι προφανές ότι υπάρχει αποστασιοποίηση μεταξύ των δύο πολιτικών χώρων και υπάρχουν στελέχη που εκφράζουν προνομιακές απόψεις. Ωστόσο, είναι επιθυμητό οι πρωτοβουλίες που θα αναλάβει η Χαριλάου Τρικούπη να είναι πιο ευρείες και όχι να προσεγγίζουν το ΠΑΣΟΚ. Γι’ αυτό, πολλοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και στελέχη παρακολουθούν με ενδιαφέρον τις εκλογές για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και τις αποφάσεις που θα ληφθούν σχετικά με τις μελλοντικές συνεργασίες.
Η Κατερίνα Νοτοπούλου έχει ασκήσει δριµύτατη κριτική στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και µάλιστα το έχει κάνει µε αρκετά πολιτικό τρόπο. Η βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης είναι από τα πρόσωπα που µιλάνε ανοιχτά για τη συνεργασία µε το ΠΑΣΟΚ, και µάλιστα οι πιο µυηµένοι καταγράφουν και το κενό προσώπων που έχει η Χαριλάου Τρικούπη στην εν λόγω εκλογική περιφέρεια. Πολλές συµπάθειες συγκεντρώνει και ο ∆ιονύσης Καλαµατιανός, ο οποίος άλλωστε προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ και διατηρεί σηµαντικούς διαύλους επικοινωνίας µε το παραδοσιακό τµήµα του κόµµατος, τους συνδικαλιστές κ.ά. Το ίδιο ισχύει και για άλλους βουλευτές που έχουν «καταγωγή» από τη Χαριλάου Τρικούπη, όπως είναι ο Συµεών Κεδίκογλου, ο Χάρης Μαµουλάκης κ.ά. Στην εξίσωση, κεντρικό και συνάµα δηµιουργικό ρόλο διαδραµατίζουν και στελέχη όπως ο Κώστας Ζαχαριάδης και ο Χρήστος Σπίρτζης, που µιλούν µε θεσµικό τρόπο για τη συνεργασία των δύο κοµµάτων και έχουν διαχωρίσει πλήρως τη στάση τους από τον κ. Κασσελάκη.