Στο τραπέζι η εκλογική συνάντηση της Κεντροαριστεράς

Ο δεύτερος γύρος των βουλευτικών εκλογών ήταν µια ξεχωριστή µέρα, όχι µόνο για τη Γαλλία, αλλά συνολικά για την Ευρώπη. Όλα τα φώτα ήταν στραµµένα στις γαλλικές εκλογές, πρωτίστως λόγω της απειλής της ακροδεξιάς. Εντέλει το αποτέλεσµα επέφερε ένα ανακουφιστικό «ουφ» σε κάθε προοδευτικό και δηµοκρατικό πολίτη.

Αυτό που οδήγησε στο «ουφ», δηλαδή η συνεργασία των αριστερών και κεντρώων δυνάµεων µέσα από τη συγκρότηση του Νέου Λαϊκού Μετώπου, είχε αντίκτυπο και στην καθ’ ηµάς Κεντροαριστερά, καθώς ήχησε µε κρότο στα αυτιά του Στέφανου Κασσελάκη, του Νίκου Ανδρουλάκη, του Αλέξη Χαρίτση, αλλά και του Αλέξη Τσίπρα. Ο τελευταίος, από το Παρίσι όπου βρισκόταν, έστειλε ένα σαφές µήνυµα υπέρ των συνεργασιών λέγοντας µε νόηµα: «Και ας µη γελιόµαστε, το γαλλικό µάθηµα δεν αφορά µόνο τη Γαλλία. Αφορά όλη την Ευρώπη. Και την Ελλάδα προφανώς».

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει το φάντασμα της Ακροδεξιάς, αλλά υπάρχει το ζήτημα της μονιμότητας της κυριαρχίας της κεντροδεξιάς παράταξης υπό τον κ. Μητσοτάκη. Το “βρείτε τα” είναι κυρίαρχο στα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων μεταξύ των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, της Νέας Αριστεράς και ενός σημαντικού τμήματος των ψηφοφόρων του ΚΚΕ.

Κάποιοι έχουν παρατηρήσει ότι “η Γαλλία δείχνει τον δρόμο”, αλλά αυτό μπορεί να ισχύει μακροπρόθεσμα. Σύμφωνα με πληροφορίες από τα επιτελεία των τριών κομμάτων, η ιδέα της προεκλογικής συνεργασίας είναι πλέον στο τραπέζι. Το ποιος θα ηγηθεί και ποιο πρόσωπο θα γίνει πρωθυπουργός σε περίπτωση κατά την οποία κερδίσει τις εκλογές είναι ζητήματα που δυσκολεύουν τη συμφωνία.

Στο κείμενο απόφασης της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι η κινητήρια δύναμη για τη δημιουργία μιας προοδευτικής εκλογικής συμμαχίας εναντίον της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Επίσης, αναφέρεται ότι ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ηγηθεί αυτής της προσπάθειας συνεννόησης, κάνοντας έτσι επίσημη τη θέση για προεκλογική συνεργασία, ακόμα και αν είναι αμφίσημο το θέμα του επικεφαλής.

Το ερώτηµα, ωστόσο, που προκύπτει είναι αν ο ΣΥΡΙΖΑ θέτει ως προϋπόθεση για τη συνεργασία να είναι ή όχι ο Στέφανος Κασσελάκης ο αρχηγός του σχήµατος. Και στη Χαριλάου Τρικούπη έχει ανοίξει ο αντίστοιχος διάλογος και µάλιστα ο ίδιος ο κ. Ανδρουλάκης από το βράδυ των ευρωεκλογών είχε εξαγγείλει πρωτοβουλίες στην κατεύθυνση της συνεννόησης των προοδευτικών δυνάµεων.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης γνωρίζει καλύτερα από όλους πως η λογική «ελάτε στο ΠΑΣΟΚ» δεν είναι ελκυστική ούτε για στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ούτε, πολύ περισσότερο, για τη Νέα Αριστερά. Αντιθέτως, αντιλαµβάνεται ότι πρέπει µε γενναιότητα να ανοίξει τον διάλογο και να πάρει συγκεκριµένες πρωτοβουλίες.

Φυσικά, αυτά που αναφέρθηκαν μπορεί να θεωρηθούν πρόωρα αυτή τη στιγμή. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε μια δύσκολη φάση, με το φάντασμα της νέας διάσπασης να επικρέμεται πάνω από την Κουμουνδούρου. Τα πράγματα φαίνεται να είναι πιο εύκολα στη Νέα Αριστερά, όπου υπάρχει θετική διάθεση για προεκλογικές συνεργασίες σύμφωνα με τις αποφάσεις της Κεντρικής Επιτροπής.

Στο κόμμα του κ. Χαρίτση θεωρούν ως προϋπόθεση για τις συνεργασίες τη συμμετοχή τουλάχιστον ενός τμήματος του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν επιθυμούν μια συνεργασία μόνο με το ΠΑΣΟΚ. Στη Νέα Αριστερά, αν και δεν θεωρούν τον κ. Κασσελάκη ως συνομιλητή τους, περιμένουν πρωτοβουλίες από την εσωκομματική αντιπολίτευση. Στο κόμμα του κ. Χαρίτση πιστεύουν ότι η αποχώρηση της εσωκομματικής μειοψηφίας θα διευκόλυνε έναν συντεταγμένο διάλογο με το ΠΑΣΟΚ.

Με βάση όλα τα προαναφερθέντα, διαφαίνεται ότι το σενάριο της προεκλογικής συνεργασίας είναι πλέον πάνω στο τραπέζι. Όλα, ωστόσο, θα αρχίσουν να ξεκαθαρίζουν από το φθινόπωρο και µετά, όταν θα έχει αποσαφηνιστεί το τοπίο στον ΣΥΡΙΖΑ µετά το καταστατικό του συνέδριο, αλλά και όταν θα έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες για την ηγεσία στο ΠΑΣΟΚ.