Δημοκρατικοί vs Ντόναλντ Τραμπ: Ξανά στην προεκλογική μάχη ή «λευκή πετσέτα»;

Εσωτερική φαγωμάρα, παρασκηνιακά «καρφώματα», μυστικές διεργασίες: οι Δημοκρατικοί πασχίζουν να ξαναβρούν τον προεκλογικό βηματισμό τους μετά το αρχικό σοκ που προκάλεσε στις ΗΠΑ και στον κόσμο η απόπειρα δολοφονίας του Ρεπουμπλικανού προεδρικού υποψηφίου, Ντόναλντ Τραμπ.

Όμως μόλις ένα μήνα πριν από το Εθνικό Συνέδριό του τον Αύγουστο στο Σικάγο και λιγότερο από τέσσερις μήνες πριν από τις κάλπες του Νοεμβρίου, το κόμμα του προέδρου Μπάιντεν δείχνει να τρεκλίζει.

«Αρχίζει να φαίνεται ότι δεν υπάρχει διέξοδος», δήλωσε αξιωματούχος των Δημοκρατικών στο Politico.

«Έχουμε αποδεχτεί την προοπτική μιας δεύτερης προεδρίας Τραμπ», δήλωσε ανωνύμως στο Axios έτερο στέλεχός τους, επίσης περιγράφοντας κλίμα ηττοπάθειας στο κόμμα.

Αυτό ήταν ήδη εμφανές μετά το καταστροφικό ντιμπέιτ της 27ης Ιουνίου.

Η απόπειρα δολοφονίας του Ντόναλντ Τραμπ ήταν σαν να αποτέλεσε σημειολογικά «χαριστική βολή» στην ήδη ευρέως αμφισβητούμενη υποψηφιότητα του Τζο Μπάιντεν.

Μόλις λίγα 24ωρα μετά, οι Ρεπουμπλικανοί παρουσίαζαν εικόνα ενότητας και συμπαγούς συσπείρωσης γύρω από τον προεδρικό υποψήφιό τους, κατά το άρτι ολοκληρωθέν Εθνικό Συνέδριό τους στο Μιλγουόκι, την ώρα που στο αντίπαλο στρατόπεδο μαινόταν πια ανοιχτά ένας οιονεί εμφύλιος.

Η λίστα των Δημοκρατικών με άμεσο ή ή μέσω διαρροών αίτημα προς τον 81χρονο Τζο Μπάιντεν να αποσυρθεί όλο και μακραίνει.

«Βούτυρο στο ψωμί» των Ρεπουμπλικανών, η προϋπάρχουσα κρίση συνέχισε να βαθαίνει.

Την είχε συνοψίσει γλαφυρά το συντηρητικό περιοδικό National Review, σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε λίγες ώρες πριν ο Ντόναλντ Τραμπ γλυτώσει από καθαρή τύχη από τις σφαίρες.

«Ένα διχασμένο, αποκαρδιωμένο κόμμα σέρνεται προς το Νοέμβριο», έγραψε ο Μάθιου Κοντινέτι της νεοσυντηρητικής δεξαμενής σκέψης American Enterprise Institute, και «είναι δύσκολο να δούμε για τους Δημοκρατικούς κάποια διέξοδο».

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα; «Κρατώντας τον Μπάιντεν, είναι πιθανό να ηττηθεί κατά κράτος από τον Ντόναλντ Τραμπ, ίσως και με συντριβή στο Σώμα των Εκλεκτόρων», εξηγεί το σκεπτικό του ο Μάθιου Κοντινέτι για τα πιθανά επόμενα βήματα των Δημοκρατικών.

«Αν κινηθούν εναντίον του, τότε… τι; Περιμένετε ότι ο Μπάιντεν θα παραμείνει σιωπηλός, καθώς η αντιπρόεδρος [Κάμαλα] Χάρις θα γίνει προεδρική υποψήφια;»

«Να υποθέσουμε ότι το Δημοκρατικό Κόμμα -ήδη διχασμένο στο θέμα του Ισραήλ και επιφυλακτικό λόγω της ηλικίας του Μπάιντεν και της αντιδημοτικότητας της Χάρις- θα δεχτεί την αλλαγή ειρηνικά και χωρίς διαμαρτυρίες;»

«Θα οργανώσει μια “αιφνιδιαστική προκριματική διαδικασία” μέσα σε ένα μήνα, που θα καταλήξει σε ένα φανταστικό ψηφοδέλτιο, ικανό να νικήσει τον Τραμπ;».

Στον απόηχο της απόπειρας δολοφονίας του πρώην και πιθανού πλέον επόμενου προέδρου των ΗΠΑ, νέα δημοσκόπηση του Emerson College Polling δείχνει τον Τραμπ να διευρύνει το προβάδισμά του έναντι του Τζο Μπάιντεν, με 46% έναντι 42% σε εθνικό επίπεδο.

Όμως αυτό -εξηγεί ο εκτελεστικός διευθυντής της δημοσκοπικής εταιρείας, Σπένσερ Κίμπολ- φαίνεται να συμβαίνει επειδή «ο Μπάιντεν χάνει υποστήριξη περισσότερο από ότι ο Τραμπ την κερδίζει».

«Αυτό εγείρει ερωτήματα σχετικά με το εάν η πτώση του Μπάιντεν εξακολουθεί να επηρεάζεται από το ντιμπέιτ», παρατηρεί, «ή εάν η στήριξη στον Τραμπ έχει πιάσει ταβάνι».

Ακόμη πιο ενδιαφέρον δημοσκοπικό εύρημα πάντως αποτελεί η απάντηση των ψηφοφόρων στις επτά κρίσιμες πολιτείες (Αριζόνα, Βόρεια Καρολίνα, Μίσιγκαν, Νεβάδα, Ουισκόνσιν, Πενσιλβάνια, Τζόρτζια) στο ερώτημα ποιον θα ψήφιζαν για επόμενο πρόεδρο, εάν είχαν να διαλέξουν μεταξύ του 78χρονου Τραμπ και «ενός νεότερου Δημοκρατικού υποψηφίου, που έχει τα προσόντα για τη θέση».

Υπέρ του δεύτερου δηλώνει το 53,7%.

Στη δε ερώτηση «εάν πιστεύετε ότι η αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις έχει κερδίσει το δικαίωμα να είναι η επόμενη προεδρική υποψήφια των Δημοκρατικών», η απάντηση είναι ξεκάθαρη.

Το 57,1% δηλώνει «όχι».

Ιστορικά διδάγματα «Οι προεδρικές εκλογές του 2024 δεν έχουν τελειώσει ακόμη», υπογραμμίζει ο αρθρογράφος των Financial Times, Γκίντεον Ράχμαν.

Ενώ ένας «κανονικός πολιτικός» -παρατηρεί- θα μπορούσε να κερδίσει ψήφους συμπάθειας έπειτα από μια απόπειρα δολοφονίας, αυτή δεν είναι η περίπτωση του Ντόναλντ Τραμπ, «μιας ιδιαίτερα πολωτικής φιγούρας».

Εξ ου και χαρακτηρίζει «υπερβολικά μοιρολατρικό» τον φόβο «που εκφράζουν κατ’ ιδίαν ορισμένοι Δημοκρατικοί» ότι αυτές οι εκλογές έχουν ουσιαστικά τελειώσει.

Εκτιμά ότι το «παιχνίδι» παραμένει ανοιχτό, με καθοριστικό όμως παράγοντα τις επόμενες κινήσεις των Δημοκρατικών απέναντι «στην αδυναμία του Μπάιντεν».

«Δεν θα είναι η πρώτη φορά που ένας εν ενεργεία πρόεδρος παραμερίζεται», θυμίζει σε πρόσφατο άρθρο το Politico.

Όμως «οποιαδήποτε κίνηση αντικατάστασης του Μπάιντεν» μόλις λίγους μήνες πριν από τις εκλογές, προειδοποιεί, «ενέχει σημαντικό ρίσκο», όπως έχει δείξει η ιστορία.

Η προηγούμενη περίπτωση που ένας πρώτης θητείας πρόεδρος των ΗΠΑ εγκατέλειψε στα μέσα της προεκλογικής εκστρατείας την κούρσα για την επανεκλογή του στον Λευκό Οίκο ήταν το εκρηκτικό 1968.

Επρόκειτο για τον Δημοκρατικό Λίντον Τζόνσον.

Υπήρχαν ανησυχίες για την υγεία του, η δυσαρέσκεια για τον χειρισμό του πολέμου του Βιετνάμ ήταν μεγάλη και έντονη η εσωκομματική αμφισβήτησή του.

Ήταν πάντως Μάρτιος όταν ο Τζόνσον ανακοίνωσε ότι αποσύρεται από την επαναδιεκδίκηση της προεδρίας.

Μήνες δηλαδή πριν από το χαοτικό εντέλει Εθνικό Συνέδριο των Δημοκρατικών, τον Αύγουστο εκείνης της χρονιάς, που -κατά σύμπτωση με το επικείμενο- διεξήχθη επίσης στο Σικάγο.

Τελικά το χρίσμα των Δημοκρατικών πήρε ο αντιπρόεδρος του Τζόνσον, Χούμπερτ Χάμφρεϊ.

Έχασε κατά κράτος από τον τότε προεδρικό υποψήφιο των Ρεπουμπλικανών, Ρίτσαρντ Νίξον.

Τον μόνο έως τώρα πρόεδρο των ΗΠΑ που αναγκάστηκε σε παραίτηση, εν μέσω της δεύτερης θητείας του, υπό το βάρος του σκανδάλου Γουότεργκεϊτ και με δρομολογημένη την παραπομπή του.