Άδωνις Γεωργιάδης: Η στάση του Κασσελάκη υπαγορεύεται από αντιπολιτευτικές ανάγκες ή πλήρη άγνοια

«Επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, αυστηροποιήθηκε το νομικό πλαίσιο της ΕΥΠ σε σχέση με ό,τι ίσχυε επί ΣΥΡΙΖΑ», δήλωσε, μεταξύ άλλων, ο Άδωνις Γεωργιάδης.

Πιο αναλυτικά, ερωτηθείς για το τι σηματοδοτεί πολιτικά η αρχειοθέτηση της έρευνας για τις υποκλοπές, ο υπουργός Υγείας απάντησε πως «έτσι γίνεται στις δημοκρατίες. Στις δημοκρατίες, όταν έχουμε μια διαφωνία ή μια διαφορά, δεν βγάζουμε τα πιστόλια, αλλά πηγαίνουμε στο δικαστήριο, ένα θεσμό που έχουμε φτιάξει με σκοπό να λύνει αυτές τις διαφορές, και έχουμε συμφωνήσει όλοι εκ των προτέρων ότι κρίνουμε τις δικαστικές αποφάσεις εντός ορισμένων πλαισίων.

Στην προκειμένη περίπτωση, υπήρξε μια καταγγελία από την πλευρά του Νίκου Ανδρουλάκη, σύμφωνα με την οποία ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ παρακολουθείτο παράνομα. Ξεκινάει η έρευνα εδώ και δυο χρόνια από την ελληνική δικαιοσύνη, η οποία ανέθεσε το ζήτημα στο ανώτατο δυνατό δικαστήριο. Η δικαστική έρευνα καταλήγει σε ένα πόρισμα. Λογικό αυτοί που δυσαρεστήθηκαν να ασκούν κριτική στο πόρισμα. Όμως, ο Κασσελάκης λέει ότι η δικαιοσύνη είναι πιασμένη, ότι έκανε το χατίρι της κυβέρνησης. Ο απλός πολίτης τι πρέπει να κάνει όταν διαφωνεί με μια δικαστική απόφαση; Η δικαιοσύνη παύει να είναι λειτουργική όταν οι πολίτες παύουν να έχουν εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη. Η δικαιοσύνη είναι κεντρικός πυλώνας της δημοκρατίας».

Στο σημείο αυτό, ο Ά. Γεωργιάδης πρόσθεσε: «Είμαι απολύτως βέβαιος ότι ο Κασσελάκης δεν έχει την παραμικρή ιδέα για το πώς γίνεται η επιλογή των ανωτάτων δικαστικών. Ο Κασσελάκης είναι κάπου στη Μύκονο, ενώ εμείς συνεχίζουμε να δουλεύουμε στην Αθήνα. Ωστόσο, δεν κάνει η κυβέρνηση ό,τι θέλει στην επιλογή των ανωτάτων δικαστικών. Η διαδικασία είναι πλέον ιδιαίτερα διαφανής. Οι δικαστές φτιάχνουν οι ίδιοι λίστα με τους επικρατέστερους. Η λίστα φτάνει στην επιτροπή θεσμών και διαφάνειας της Βουλής και μετά, επιλέγει το υπουργικό συμβούλιο. Μάλιστα, επί κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη, η κυβέρνηση αποδέχεται κατά βάση τις εισηγήσεις της δικαιοσύνης και ακολουθεί τη σειρά αρχαιότητας. Επί Τσίπρα, αντιθέτως, η κυβέρνηση επέλεγε δικαστές δεκαπέντε θέσεις κάτω στη σειρά. Παρέμβαση της κυβέρνησης στη δικαιοσύνη δεν έχει υπάρξει. Άρα, η στάση του Κασσελάκη προέρχεται από αντιπολιτευτικές ανάγκες ή είναι προϊόν παντελούς άγνοιας. Καμιά κυβέρνηση δεν κάνει ό,τι θέλει στη δικαιοσύνη. Και επειδή μας προκαλεί ο ΣΥΡΙΖΑ, η μεγαλύτερη δημόσια και αντιθεσμική πίεση στην ελληνική δικαιοσύνη τις τελευταίες δεκαετίες ήταν το δημοσίευμα της Αυγής πριν από την εκδίκαση από το ΣτΕ του νόμου για τις τηλεοπτικές άδειες, όταν είχαν δημοσιεύσει ένα προσωπικό email ενός ανώτατου δικαστή του ΣτΕ για θέματα προσωπικής φύσης, με σκοπό να τον αναγκάσουν να παραιτηθεί. Τότε, η ένωση δικαστών και εισαγγελέων κατήγγειλε το δημοσίευμα αυτό ως πραγματική παρέμβαση στο έργο της δικαιοσύνης. Ο γενναίος αυτός δικαστής τελικά δεν παραιτήθηκε και ο νόμος αυτός έπεσε στο ΣτΕ».

Απαντώντας, εν συνεχεία, σε ερώτημα για το αν τα θύματα των υποκλοπών έμαθαν αν είχαν τεθεί υπό παρακολούθηση από την ΕΥΠ, ο υπουργός Υγείας υποστήριξε πως «τα θύματα των υποκλοπών δεν μπορούν να μάθουν το γιατί. Η ΕΥΠ δεν είναι ένας απλός δημόσιος οργανισμός, αλλά ένας δημόσιος οργανισμός που μέσα στις αποστολές του είναι να παρακολουθεί και τηλέφωνα. Η διαδικασία με την οποία η ΕΥΠ παρακολουθεί τηλέφωνα, προβλέπεται σε νόμο. Και με βάση το χθεσινό πόρισμα, ο νόμος τηρήθηκε. Και προσωπικά, είχα πει από την πρώτη στιγμή πως αν οι παρακολουθήσεις γίνονται νόμιμα, κακώς τίθεται ζήτημα και πως αν γίνονται παράνομα, πρέπει να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι. Και την ΕΥΠ την ελέγχουμε θεσμικά με το νόμο που έχουμε φτιάξει. Και όταν έγινε αυτή η ιστορία και κρίθηκε πολιτικά ότι ο τότε νόμος δεν είναι επαρκής, ο Μητσοτάκης έκανε το νόμο πολύ πιο αυστηρό και έβαλε και δεύτερο εισαγγελέα να ελέγχει. Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στη διακυβέρνηση της χώρας, ο τότε νόμος έλεγε πως για να μπορέσεις να παρακολουθήσεις κάποιον, χρειάζονται δύο εισαγγελείς. Όταν ανέλαβε ο Τσίπρας, αυτός μείωσε τους εισαγγελείς από δύο σε έναν. Όταν ήρθε ο Μητσοτάκης, ίσχυε ο νόμος του ΣΥΡΙΖΑ με τον έναν εισαγγελέα και όταν έγινε το θέμα με τον Ανδρουλάκη, ο πρωθυπουργός άλλαξε το νόμο και έβαλε δύο εισαγγελείς. Άρα, ο ίδιος ο Μητσοτάκης έκανε το νόμο πολύ πιο αυστηρό σε σχέση με ό,τι ίσχυε επί ΣΥΡΙΖΑ».

Μιλώντας για το εάν κακώς ανέλαβε την ευθύνη ο πρωθυπουργός, ο Άδωνις ήταν ξεκάθαρος, υποστηρίζοντας πως «καλώς ανέλαβε την ευθύνη ο Μητσοτάκης. Όλες οι πολιτικές αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται στο σωστό πολιτικό χρόνο. Ο πρωθυπουργός είδε πως η κοινή γνώμη άκουγε πως παρακολουθείτο ο κ. Ανδρουλάκης, πήρε μια ευθύνη που δεν του αναλογούσε για να μπορέσει να οικοδομήσει και πάλι στους πολίτες ένα αίσθημα εμπιστοσύνης στους θεσμούς. Άρα, από το ρόλο του και γενναίο ήταν και σωστό. Το ότι το έκανε όμως δεν σημαίνει πως αναγνώρισε το παράνομο της πράξης, γιατί αυτό κρίνεται από το αρμόδιο δικαστήριο».

Ερωτηθείς για το αν καλώς είχε απομακρυνθεί από τη θέση του ο Γρηγόρης Δημητριάδης, ο Άδωνις υπογράμμισε πως «εκείνη τη στιγμή ορθώς απομακρύνθηκε ο Γρηγόρης Δημητριάδης. Γιατί αν ο πρωθυπουργός δεν είχε ζητήσει την παραίτηση του Δημητριάδη, τι θα γινόταν; Οι πολιτικοί αντίπαλοι θα έσπευδαν να την αξιοποιήσουν, κάτι που θα προκαλούσε κλονισμό των θεσμών και πολιτική κρίση. Και πάλι στο σωστό χρόνο ο πρωθυπουργός «θυσίασε» το δεξί του χέρι για να δείξει στον λαό ότι η κυβέρνηση είναι καθαρή και εμπιστεύεται τους θεσμούς». Αναφερόμενος στο αν γίνονταν σωστά οι παρακολουθήσεις, ο υπουργός Υγείας είπε: «Αυτό δεν το γνωρίζω. Τι μας λέει η δικαιοσύνη; Η απάντηση της δικαιοσύνης χθες είναι νομίμως παρακολουθούνταν. Η απάντηση της δικαιοσύνης χθες δεν είναι καλώς παρακολουθούνταν».

Τέλος, ως προς τις ιδιωτικές εταιρείες που εμπλέκονται, αναφέρθηκε ότι «είναι αφελές να έχεις δημόσιο αξίωμα και να πιστεύεις ότι δεν έχεις παρακολουθηθεί ποτέ. Στο κόσμο, που ζούμε, οι παρακολουθήσεις γίνονται πολύ πιο εύκολα. Είναι προφανές ότι αυτά συμβαίνουν στον κόσμο μας. Κακώς συμβαίνουν, αλλά συμβαίνουν. Και δεν είναι ζήτημα της Ελλάδας, αλλά παγκόσμιο. Η κυβερνοασφάλεια είναι παγκόσμιο ζήτημα. Η κυβερνοασφάλεια είναι μια από τις μεγαλύτερες συζητήσεις που γίνονται σε παγκόσμια κλίμακα», κατέληξε ο Άδωνις Γεωργιάδης.