Κυπριακό: Διαφωνίες στην τουρκοκυπριακή πλευρά

Ήταν απόφαση της Άγκυρας ή του Ερσίν Τατάρ να απορρίψει την πρόταση των Ηνωμένων Εθνών για μια τριμερή συνάντηση στις 13 Αυγούστου στη Νέα Υόρκη; Το θέμα απασχολεί τον τουρκοκυπριακό Τύπο, με την διαδικτυακή εφημερίδα Havadis να αναφέρει ότι υπήρξε «προειδοποίηση» από την Άγκυρα προς τον Τατάρ, μέσω του Χακάν Φιντάν.

Σύμφωνα με το άρθρο της Havadis (όπως αναφέρεται από το Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών της Κυπριακής Δημοκρατίας), ο τούρκος Υπουργός Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, κάλεσε σε συνάντηση τον αποκαλούμενο «πρωθυπουργό» των κατεχομένων, Ουνάλ Ουστέλ, κατά την επίσκεψή του στην Άγκυρα, όπου είχε συνάντηση με τον τούρκο αντιπρόεδρο, Τζεβτνέτ Γιλμάζ.

Η συνάντηση αυτή, σύμφωνα με το δημοσίευμα, είχε ως σκοπό να ενημερώσει τον Ουστέλ για τις επαφές του Φιντάν με ξένους αξιωματούχους σχετικά με την Κύπρο και να μεταφέρει ένα μήνυμα δυσαρέσκειας για τη στάση του Ερσίν Τατάρ, εν μέσω ενός «διπλωματικού πολέμου» με την ελληνοκυπριακή πλευρά.

Ο Ουστέλ, ο οποίος προσπαθεί να διατηρήσει την ηγεσία στο «Κόμμα Εθνικής Ενότητας» στα κατεχόμενα, δήλωσε ότι η συνάντηση με τον Φιντάν ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη και εξέφρασε την ικανοποίησή του για την πλήρη αρμονία μεταξύ της «κυβέρνησης της ΤΔΒΚ» και των απόψεων της μητέρας πατρίδας στο Κυπριακό.

Ο πρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Τουρκικού Κόμματος, Τουφάν Ερχιουμάν, στράφηκε κατά του Τατάρ, υποστηρίζοντας ότι ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης τοποθετείται στην πλευρά που επιθυμεί λύση, κάτι που δεν του αρμόζει.

Σύμφωνα με τουρκοκυπριακά ΜΜΕ, ο Ερχιουμάν σε νέα του ανάρτηση τόνισε ότι οι θέσεις του Τατάρ σχετικά με τη λύση του Κυπριακού δεν μπορούν να οδηγήσουν σε αποτέλεσμα. Πρόσθεσε ότι οι προϋποθέσεις που θέτει ο Τατάρ για την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων είναι συχνά δύσκολα κατανοητές και ακόμη πιο δύσκολα αποδεκτές.

Ο Ερχιουμάν δήλωσε ότι «χωρίς πολλές συζητήσεις, μπορούμε να πούμε ότι ο Τατάρ στην ουσία υποστηρίζει ότι η μη λύση είναι η λύση. Αποφεύγοντας κάθε μορφή διπλωματίας και διαλόγου, και ειδικότερα τις διαπραγματεύσεις, απομακρύνει καθημερινά τον τουρκοκυπριακό ‘λαό’ από τον υπόλοιπο κόσμο. Παρά την επιθυμία των Τουρκοκυπρίων για λύση, που έχει εκφραστεί επανειλημμένα, ο κ. Χριστοδουλίδης τοποθετείται στην πλευρά που επιθυμεί λύση, κάτι που δεν του αξίζει καθόλου».

Ταυτόχρονα, επιτίθεται και στον Νίκο Χριστοδουλίδη, αναφερόμενος στην «πρόσκληση του ΓΓ του ΟΗΕ στις 13 Αυγούστου». Σημειώνει ότι ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, ως διπλωμάτης και πρώην Υπουργός Εξωτερικών, θα έπρεπε να γνωρίζει ότι η δημοσιοποίηση αυτού του γεγονότος σε μια περίοδο που διερευνάται η δυνατότητα τριμερούς συνάντησης, χωρίς επίσημη πρόσκληση από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, θα μπορούσε να βλάψει τη διαδικασία. Τέλος, αναρωτιέται για τη σκοπιμότητα της «αποκάλυψης» από τον Χριστοδουλίδη.

Ταυτόχρονα, πηγές που είναι ενήμερες για τις εξελίξεις στο Κυπριακό αναφέρουν ότι στην Άγκυρα υπάρχουν δύο διαφορετικές προσεγγίσεις. Η μία υποστηρίζει ότι η Άγκυρα θα πρέπει να επιδείξει καλή θέληση, χωρίς αυτό να σημαίνει υποχωρήσεις από τις σταθερές θέσεις της, και να επιτρέψει την επανέναρξη των συνομιλιών για το Κυπριακό, αποφεύγοντας το παιχνίδι της κατηγορίας. Η δεύτερη προσέγγιση, που αποκαλείται «το βαθύ τουρκικό κράτος», απαιτεί ως προϋπόθεση την «αναγνώριση της κυριαρχικής ισότητας» των κατεχομένων.

Σε μια περίοδο όπου οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή είναι ραγδαίες, η Άγκυρα εξετάζει όλες τις επιλογές της, συμπεριλαμβανομένου και του Κυπριακού.

Η τελική της στάση θα εξαρτηθεί από το πώς θα εκτιμήσει η τουρκική διπλωματία ότι θα αποκομίσει τα μεγαλύτερα οφέλη.

Ωστόσο, στους κύκλους των τουρκοκυπρίων γίνεται ολοένα και πιο εμφανής η ανάγκη για μια λύση, καθώς παρατηρούν ότι τα κατεχόμενα πλημμυρίζουν από μετανάστες και «επενδυτές», γεγονός που τους καθιστά μειονότητα και δυσχεραίνει τη ζωή και την επιβίωσή τους.

Στο πλαίσιο αυτό, η ανάγκη για σπάσιμο του αδιεξόδου και επιστροφή στο τραπέζι των συνομιλιών είναι ένα αίτημα που εκφράζεται έντονα και από την τουρκοκυπριακή κοινότητα, η οποία, κυρίως μέσω των προοδευτικών δυνάμεων στα κατεχόμενα, αισθάνεται ασφυκτικά υπό την πολιτική του Ερσίν Τατάρ.