Φαινομενική η νηνεμία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις

Ο κοινός νους υποδεικνύει ότι όταν δύο κράτη βρίσκονται σε μια περίοδο ηρεμίας, είναι προτιμότερο να αποφεύγονται ενέργειες που μπορεί να ενοχλήσουν τη μία πλευρά. Έτσι, θα περιμέναμε, έστω και την τελευταία στιγμή, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να επέτρεπε τη διεξαγωγή Θείας λειτουργίας στην Παναγία Σουμελά, όπως συνέβη πέρυσι. Ωστόσο, αυτό δεν συνέβη. Πριν από αυτό, είχαμε τα γεγονότα στην Κάσο και το μνημόσυνο του Χανίγια στην Αγία Σοφία.

Δυστυχώς, παρά την ηρεμία, πληροφορηθήκαμε ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις έχουν αναπτύξει δύο νέες ταξιαρχίες πεζοναυτών στο Τσανάκαλε, απέναντι από τη Ρόδο, ενώ στο Νταλαμάν δημιουργούν τη 16η κύρια διοίκηση της πολεμικής αεροπορίας. Αυτό σημαίνει ότι ενισχύουν τη στρατιωτική τους παρουσία στο νοτιοανατολικό Αιγαίο, κοντά στα όρια του ελληνοαιγυπτιακού συμφώνου για την ΑΟΖ. Επιπλέον, διαβάζω ότι στις 13 Αυγούστου, ενώ η Αττική ήταν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω πυρκαγιών, εμφανίστηκε στο FIR Αθηνών ένα νέο τύπου UAV, το Aksungur, το οποίο διαθέτει πολύ ανώτερες δυνατότητες σε σύγκριση με το παραδοσιακό Bayraktar.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι αν υπάρχει τελικά μια θεμελιώδης διαφορά στον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε εμείς τα ήρεμα νερά σε σύγκριση με την Τουρκία.

Θα ήταν αφελές να πιστεύουμε ότι οι τουρκικές ελίτ, είτε ισλαμικές είτε κεμαλικές, έχουν εγκαταλείψει τις στρατηγικές τους επιδιώξεις εις βάρος της χώρας μας. Αυτές οι επιδιώξεις είναι ιστορικές και έχουν ενσωματωθεί στις θεμελιώδεις αρχές του τουρκικού κράτους, γεγονός που σημαίνει ότι δεν αναθεωρούνται, δεν τροποποιούνται και δεν αλλάζουν. Ο εθνικός στόχος της Τουρκίας είναι η αναθεώρηση των Συνθηκών Λωζάνης, Παρισίων και Λονδίνου, που αφορούν την Κυπριακή Δημοκρατία.

Αυτά είναι γνωστά σε όλους, ακόμη και σε εκείνους που πιστεύουν ότι μπορεί να βρεθεί μια συνολική λύση με τους γείτονές μας.

Πραγματικά, προκαλεί απορία το γιατί τώρα ενισχύεται η παρουσία των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων στο νοτιοανατολικό Αιγαίο, και μάλιστα με επιθετικές δυνάμεις, όπως οι ταξιαρχίες πεζοναυτών και η ανάπτυξη νέου τύπου αποβατικών σκαφών. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη σκέψη για να κατανοήσει κανείς ότι ο στόχος αυτών των δυνάμεων είναι τα ελληνικά νησιά. Μια απλή ματιά στον χάρτη είναι αρκετή.

Δεν θέλουμε να ρωτήσουμε «τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό». Παρακολουθούμε στενά την κατάσταση και νομίζω ότι αναλαμβάνουμε δράση. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η συγκέντρωση επιθετικών δυνάμεων μόνο κακό μπορεί να προμηνύει.

Αν οι θάλασσες δεν ήταν ήρεμες, τι άλλο θα συνέβαινε; Ο αναγνώστης μπορεί να μας πει πολλά πράγματα. Πρώτον, θα υπήρχε αυξημένη μετανάστευση από τις ακτές της Μικράς Ασίας. Δεύτερον, δεν θα υπήρχαν άλλα κύματα Τούρκων τουριστών που θα επισκέπτονταν τη χώρα μας. Επιπλέον, θα σταματούσαν οι γνωστές υπερπτήσεις και οι αερομαχίες πάνω από το Αιγαίο. Όλα αυτά είναι θετικά πράγματα, αλλά συνοδεύονται από ένα μεγάλο «αλλά».

Τι ακριβώς είναι αυτό; Το αναφέραμε και προηγουμένως. Η Τουρκία, ως μια αναθεωρητική, επεκτατική και επιθετική δύναμη, δεν πρόκειται ποτέ να εγκαταλείψει τον στρατηγικό της στόχο. Αυτό περιλαμβάνει την αναθεώρηση των συνθηκών και τη σταδιακή φινλανδοποίηση της χώρας μας.