Πώς οι προορισμοί προσελκύουν επισκέπτες με αντίστροφη ψυχολογία -Το παράδειγμα του Όσλο

Ένα από τα φαινόμενα που παρατηρήθηκε μετά την πανδημία, είναι η άνοδος των λιγότερο γνωστών προορισμών που σε άλλη περίπτωση κανείς σχεδόν δεν θα σκεφτόταν να περάσει τις διακοπές του εκεί.

Κύριος λόγος αυτής της μεταβολής, ήταν η τάση για αποφυγή του συνωστισμού. Έτσι, οι ταξιδιώτες για να αποφύγουν τα πλήθη αναζήτησαν και εξακολουθούν να αναζητούν-προορισμούς που δεν είναι τόσο «τουριστικοί». Αυτό καταδεικνύει ότι η επιθυμία για απομόνωση και ασφάλεια μετά την πανδημία έχει επιβιώσει, οδηγώντας στην αναζήτηση πιο απομακρυσμένων και ήσυχων περιοχών.

Στο πλαίσιο αυτό, η διαμόρφωση εξατομικευμένων εμπειριών, δεν αφορά πλέον μόνο σε προορισμούς με παράξενα αξιοθέατα και πεζοπορίες στη ζούγκλα, αλλά και σε τόπους που, όπως διατείνονται, δεν έχουν να προσφέρουν απολύτως τίποτα.

Τι έκανε το Όσλο

Και εδώ έρχεται η viral τουριστική καμπάνια του ‘Οσλο, να αποδείξει ότι σήμερα, οι καμπάνιες αντίστροφης ψυχολογίας κινούνται πέραν του αστεϊσμού. Με τον τίτλο, «Όσλο: Είναι καν πόλη;», η καμπάνια χρησιμοποιεί την ειρωνεία και την αντιστροφή της ψυχολογίας για να αναδείξει τα εξαιρετικά χαρακτηριστικά του Όσλο, επικρίνοντάς τα. Ουσιαστικά, η καμπάνια του Visit Oslo εξηγεί στους τουρίστες το γιατί η πόλη είναι χάλια. Η διαφήμιση ξεκινά με έναν κάτοικο της πόλης, ο οποίος δηλώνει ότι, ειλικρινά, δεν θα ταξίδευε ποτέ στο ‘Οσλο. Ο κυνικός πρωταγωνιστής, περιπλανιέται απρόθυμα στην πόλη, γκρινιάζοντας για το τι δεν πάει καλά με την πρωτεύουσα, ενώ παράλληλα παρουσιάζει ακριβώς τι την καθιστά τόσο ελκυστική για τους επισκέπτες – από την προσβασιμότητα και την αντι-ελιτίστικη νοοτροπία της, μέχρι την καθαριότητα στα κορυφαία αξιοθέατα και την ευκολία να βρει κανείς τραπέζι στα καλύτερα εστιατόρια.

Η διαφήμιση αντιστρέφει έξυπνα τις προσδοκίες, παρουσιάζοντας το Όσλο ως μια πόλη που δεν παίρνει τον εαυτό της στα σοβαρά, υποδεικνύοντας ταυτόχρονα τη μοναδική της γοητεία.

‘Όπως ανέφερε στα ξένα μέσα η κα Άννε-Σίνιε Φάγκερενγκ, διευθύντρια μάρκετινγκ του Visit Oslo, η ιδέα ήταν να αναδείξει την έλλειψη υπερτουρισμού στην πόλη. Η έμπνευση για τη διαφήμιση είναι η θέση του Όσλο ως αουτσάιντερ όσον αφορά τους προορισμούς για αστικές διακοπές, τόσο στην Ευρώπη όσο και στη Σκανδιναβία. Το γεγονός ότι δεν είναι τόσο διάσημο και πολυσύχναστο μέρος όσο κάποιες άλλες πρωτεύουσες, ήταν κάτι που οι δημιουργοί της καμπάνιας θεώρησαν ότι έπρεπε να αναδειχθεί ως πλεονέκτημα.

Σημειώνεται ότι το μήνυμα έχει ήδη συγκεντρώσει εκατομμύρια προβολές σε διάφορες πλατφόρμες μέσων κοινωνικής δικτύωσης, με τους χρήστες να επαινούν την αναζωογονητική του προσέγγιση.

Η επιτυχία της ασυνήθιστης προσέγγισης του Visit Oslo εγείρει ερωτήματα για το μέλλον του τουριστικού μάρκετινγκ, και λόγω του γεγονότος ότι οι ταξιδιώτες αναζητούν όλο και περισσότερο αυθεντικές εμπειρίες. Προς αυτή την κατεύθυνση μπορεί να κινηθούν και άλλοι προορισμοί, παρουσιάζοντας μια πιο αυθεντική και ακριβή εικόνα.

Καμπάνιες αντίστροφης ψυχολογίας του χθες και του σήμερα

Πάντως, στο παρελθόν, οι τουριστικές καμπάνιες αντίστροφης ψυχολογίας στόχευαν ως επί το πλείστον στη δημιουργία «θορύβου» γύρω από τους προορισμούς, χρησιμοποιώντας σχεδόν πάντα χιουμοριστικές καταστάσεις. Η Ισλανδία, για παράδειγμα, το 2011 λάνσαρε την καμπάνια με τίτλο «Το δυσκολότερο τραγούδι καραόκε στον κόσμο», προσκαλώντας τους ανθρώπους να τραγουδήσουν ένα δύσκολο ισλανδικό τραγούδι, τονίζοντας έτσι τη μοναδική γλώσσα και κουλτούρα της χώρας. Όντως, το χιούμορ και η πρόκληση ενίσχυσαν την ελκυστικότητα της καμπάνιας. Λίγα χρόνια μετά, το 2014, η Δανία με την καμπάνια Do it for Denmark, δηλαδή «Κάντε το για τη Δανία», προωθούσε τον τουρισμό μέσω του χιούμορ και της αντιστροφής της ψυχολογίας, καλώντας τους Δανούς να κάνουν περισσότερα παιδιά για να αυξηθεί ο πληθυσμός της χώρας, ενώ προωθούσε τα ταξίδια ως ρομαντική δραστηριότητα. ‘Ένα παράδειγμα πιο κοντά στην πρόσφατη καμπάνια του Όσλο, ήταν το Βέλγιο, όταν το 2016 λάνσαρε την καμπάνια με τίτλο, «Η Βελγική Ακτή: Τίποτα το ιδιαίτερο». Η καμπάνια παρουσίαζε τη βελγική ακτή ως έναν απλό και μη ιδιαίτερο προορισμό, με σκοπό να υπογραμμίσει την ηρεμία και τη χαλαρή ατμόσφαιρα, τονίζοντας ότι δεν χρειάζεται να είναι όλα φαντασμαγορικά για να είναι απολαυστικά.

Δύο χρόνια αργότερα, η Αυστραλία «εκμεταλλεύτηκε» τον κινηματογραφικό Κροκοδειλάκια, παρουσιάζοντας ένα trailer για μια ταινία που δεν υπήρχε, στο οποίο διάσημοι ηθοποιοί διαφήμιζαν την Αυστραλία με χιούμορ και αναφορές στην ταινία «Crocodile Dundee», ο Κροκοδειλάκιας. Άρα, για να δημιουργήσει ενδιαφέρον και να προσελκύσει επισκέπτες, η καμπάνια της Αυστραλίας χρησιμοποίησε την ψευδαίσθηση.

Τελευταία ίσως τουριστική καμπάνια αντίστροφης ψυχολογίας λίγο πριν την πανδημία του κορωνοϊού, ήταν η Rent a Finn της Φινλανδίας το 2019. Η καμπάνια προωθούσε τη Φινλανδία προσκαλώντας τουρίστες να «ενοικιάσουν» έναν Φινλανδό για να τους δείξει τα μυστικά της ευτυχίας, παρουσιάζοντας τη χώρα ως το πιο ευτυχισμένο μέρος στον κόσμο, με χιούμορ και αυθεντικότητα.

Αυτές οι καμπάνιες δείχνουν πως η χρήση της αντίστροφης ψυχολογίας και του αυτοσαρκασμού μπορεί να δημιουργήσει ενδιαφέρον και να προσελκύσει τουρίστες με τρόπο που ξεφεύγει από τις παραδοσιακές διαφημιστικές μεθόδους.

Μετά την πανδημία, ωστόσο, φαίνεται ότι οι καμπάνιες αντίστροφης ψυχολογίας άλλαξαν ρότα και αντί για το προβοκατόρικο χιούμορ, το οποίο εξάλλου υποβόσκει, αναδεικνύεται περισσότερο η ασφάλεια, η ηρεμία, η καλή οργάνωση και η ύπαρξη εξαιρετικών υποδομών.

‘Όσον αφορά στα επιστημονικά ευρήματα που υποστηρίζουν την αποτελεσματικότητα της αντίστροφης ψυχολογίας, αυτά δείχνουν μεταξύ άλλων ότι ο αυτοσαρκασμός λειτουργεί. Οι αναλύσεις στις καμπάνιες που τον χρησιμοποιούν και που συχνά εντάσσονται στον ευρύτερο τομέα του «αντισυμβατικού μάρκετινγκ» διαπιστώνουν οι καταναλωτές τείνουν να βλέπουν τις αυτοσαρκαστικές διαφημίσεις ως πιο αυθεντικές και ειλικρινείς, γεγονός που μπορεί να αυξήσει την πρόθεση για ταξίδι στον προορισμό που διαφημίζεται.

Πηγή:Στάθης Κουσουνής