Ποιος είναι ο ακροδεξιός Χέκε του AfD που νίκησε στη Θουριγγία

Οι ψηφοφόροι σε Σαξονία και Θουριγγία μίλησαν και επιβεβαίωσαν αυτό που πολλοί φοβόντουσαν στη Γερμανία: Την άνοδο του ακροδεξιού κόμματος AFD (Ενναλακτική για τη Γερμανία) στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.

Η επικράτηση του AfD στη Θουριγγία ήταν αναμενόμενη, καθώς σε όλες τις δημοσκοπήσεις ήταν πολύ μπροστά από τα υπόλοιπα κόμματα και θα διεκδικήσει, όπως έχει πει ο επικεφαλής του Μπγιορν Χέκε την πρωθυπουργία. Κάτι που επανέλαβε και στις πρώτες της δηλώσεις η Άλις Βάιντελ συμπρόεδρος του κόμματος, λέγοντας ότι οι ψηφοφόροι έδωσαν στο κόμμα της εντολή για διακυβέρνηση της χώρας.

Ο Χέκε, όπως έγραψαν οι New York Times, ήταν αυτός που «μαλάκωσε το έδαφος για μια ακραία Γερμανία» καθώς έχει καταφέρει «να φέρει το κυρίαρχο ρεύμα προς την ακροδεξιά».

Ο ίδιος μετά τις δύο καταδίκες του για τη χρήση σε συγκεντρώσεις του AFD του συνθήματος Alles fuer Deutschland (Όλα για τη Γερμανία) που χρησιμοποιούσαν οι Ναζί, επιμένει ότι δεν γνώριζε ότι χρησιμοποιούσε σύνθημα των ταγμάτων εφόδου των Ναζί. Στα δικαστήρια που του επέβαλαν χρηματικά πρόστιμα ύψους περίπου 30.000 ευρώ υποστήριξε ότι οι λέξεις αυτές ήρθαν αυθόρμητα μολονότι έχει καλέσει τουλάχιστον δύο φορές από οπαδούς του κόμματος να επαναλάβουν τη ναζιστική αυτή φράση.

«Θέλουμε να απαγορεύσουμε τη γερμανική γλώσσα επειδή οι Ναζί μιλούσαν γερμανικά;» ρώτησε τους δικαστές. «Πόσο μακριά πρέπει να φτάσει αυτό;» αναρωτήθηκε ο 52χρονος Χέκε.

Όπως λένε οι αντίπαλοί του ο Χέκε με την επαναφορά των φράσεων αυτών προσπαθεί να κάνει τις φασιστικές ιδέες πιο αποδεκτές στη Γερμανία, μια χώρα στην οποία τέτοιες εκφράσεις είναι όχι μόνο ταμπού, αλλά και παράνομες, προσπαθώντας να αποστιγματοποιηήσει το ναζιστικό παρελθόν της χώρας.

Αντίθετα για τους υποστηρικτές του, ο Χέκε είναι ένα είδος μαχητή ελευθερίας του λόγου που προσπαθεί να διατηρήσει την αντίληψη για την εθνική γερμανική κουλτούρα.

Η ακραία ρητορική του

Η ιστορία έχει παίξει σημαντικό ρόλο στη ζωή του Χέκε που γεννήθηκε σε μια συντηρητική οικογένεια ανατολικογερμανών οι οποίοι ήταν μεταξύ των εκατομμυρίων Γερμανών που ζούσαν στην Ανατολική Ευρώπη και αναζήτησαν καταφύγιο στη Δυτική Γερμανία αφού διέφυγαν από τις επιδρομές του Κόκκινου Στρατού στο τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Αυτή η ιστορία του εκτοπισμού και της απώλειας των Γερμανών έχει, κατά την άποψη του ίδιου, επισκιαστεί από τον απολογισμό των ναζιστικών εγκλημάτων πολέμου και του Ολοκαυτώματος. Στο πλαίσιο αυτό – και απευθυνόμενος ιδιαίτερα στους Γερμανούς της πρώην ανατολικής Γερμανίας – υποστηρίζει ότι τους έχει στερηθεί το δικαίωμα στην εθνική υπερηφάνεια και έκφραση.

Στη ρητορική του έχει, μεταξύ άλλων, κατηγορήσει τους νικητές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ότι στέρησαν από τους Γερμανούς τις ρίζες τους. «Δεν υπήρχαν πλέον γερμανικά θύματα», είπε σε ομιλία του το 2017. «Υπήρχαν μόνο Γερμανοί δράστες».

Κομβική για την πολιτική ανέλιξή του ήταν η μετακόμιση, το 2013, στο ανατολικό κρατίδιο της Θουριγγίας όπου ίδρυσε παράρτημα του AfD.

Στο παρελθόν έχει αποκαλέσει συνεργάτες της πρώην καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ ως «Tat-Elite», χαρακτηρισμό που χρησιμοποιούσαν οι αξιωματικοί των SS. Παράλληλα εχει επανειλημμένα διαφωνήσει αμφισβητήσει με το ότι ο όρος «Lebensraum» – η λέξη για τον «ζωτικό χώρο» που χρησιμοποιήθηκε από τους Ναζί για την εδαφική επέκταση στην Ανατολική Ευρώπη – εξακολουθεί να αποφεύγεται από τους Γερμανούς ενώ έχει αποκαλέσει «μνημείο ντροπής» το μνημείο του Ολοκαυτώματος στο Βερολίνο.

Προσπάθησαν να τον διώξουν και από το AFD

Για χρόνια, ακόμη και το ίδιο το AFD προσπάθησε να τον παραγκωνίσει αλλά πλέονοι οι υποστηρικτές του κατέχουν τα δύο τρίτα των ηγετικών θέσεων του κόμματος. Σύμφωνα με πολιτικούς αναλυτές το γεγονός αυτό αποτυπώνει την εξέλιξη του ΑFD από ένα μικρό, συντηρητικό, επιφυλακτικό απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση κόμμα σε ένα πολύ πιο ριζοσπαστικό πολιτικό σχηματισμό.

Βασικό όχημα του AFD είναι οι αντιμεταναστευτικές θέσεις καθώς υποστηρίζει ότι μόνο οι σκληρές πολιτικές απέλασης μπορούν να αποτρέψουν τη Γερμανία και άλλες δυτικές κοινωνίες από το να κατακλυστούν από μετανάστες.

Το AFD είναι καχύποπτο απέναντι στις αστικές ελίτ και σε αυτό που θεωρεί υπερβολικές προσπάθειες της κυβέρνησης να καταπολεμήσει την πανδημία του κορωνοϊού και την κλιματική αλλαγή ενώ πολλά στελέχη του ασπάζονται θεωρίες συνωμοσίας που αμφισβητούν τη νομιμότητα της κυβέρνησης της Γερμανίας μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

To πιο ανησυχητικό είναι ότι η άνοδος της δημοτικότητας του AFD έχει επηρεάσει τον πολιτικό λόγο όλης της Γερμανίας καθώς τον τελευταίο χρόνο τα μεγάλα κόμματα υιοθέτησαν σκληρή ρητορική απέναντι στη μετανάστευση, ακόμη και στις περιβαλλοντικές πολιτικές.

Για τους οπαδούς του AFD οι διώξεις σε βάρος του Χέκε είναι ένα κυνήγι μαγισσών για να σταματήσει αυτή η αφύπνιση ως προς το θέμα της μετανάστευσης. Ο ίδιος, μάλιστα, σε συγκέντρωση τον Μάιο είχε συγκρίνει τον εαυτό του με τον Σωκράτη, τον Ιησού και τον Τζούλιαν Ασάνζ ως συναγωνιστές που «διώχθηκαν από τη δικαιοσύνη».

Δεν είναι τυχαίο ότι σε ομιλία στη δυτική Γερμανία ενόψει των ευρωεκλογών είχε πει ότι οι καιροί αλλάζουν στην πατρίδα, προσθέτοντας: «Τα σημάδια δείχνουν μια καταιγίδα». Αυτή η φράση είναι γνωστή σε όσους γνωρίζουν τη γερμανική ιστορία καθώς χρησιμοποιήθηκε από μια ναζιστική εφημερίδα το 1933, την παραμονή της ανάληψης της εξουσίας από τον Χίτλερ.