Τι ωθεί την Τουρκία στην αγκαλιά των BRICS

Είναι μπλόφα του Ταγίπ Ερντογάν προς τη Δύση ή μια ακόμη κίνηση γεωπολιτικής αμφισημίας από την Άγκυρα; Ό,τι κι αν ισχύει, η Τουρκία έχει ζητήσει και επισήμως πλέον να ενταχθεί στην ομάδα των BRICS. Την του επίσημου αιτήματος της Άγκυρας για ένταξη στις BRICS, την ομάδα των αναδυόμενων οικονομιών στην οποία μετέχουν επίσης η Ρωσία και η Κίνα, αποκάλυψε χθες το Bloomberg.

Ακροβασίες μεταξύ Ευρώπης και Ασίας Πρόκειται για κίνηση που αντανακλά την πεποίθηση του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν ότι το γεωπολιτικό κέντρο βάρους μετατοπίζεται σταδιακά από τις ανεπτυγμένες οικονομίες του πλανήτη προς τις αναδυόμενες, ενώ το timing δεν θεωρείται άσχετο με την απογοήτευση της Άγκυρας από τη μακρά στασιμότητα στη διαδικασία ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η Τουρκία, η οποία ακροβατεί διαρκώς πια μεταξύ Ευρώπης και Ασίας, υπέβαλε την αίτηση ένταξης στις BRICS πριν από μερικούς μήνες και πιθανώς το θέμα θα συζητηθεί στη σύνοδο κορυφής στο Καζάν της Ρωσίας από τις 22 έως τις 24 Οκτωβρίου.

«Η Τουρκία μπορεί να γίνει μια ισχυρή, ευημερούσα, υψηλού κύρους και αποτελεσματική χώρα μόνον εάν βελτιώσει τις σχέσεις της με την Ανατολή και τη Δύση ταυτόχρονα» δήλωσε ο Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη το Σαββατοκύριακο. «Οποιαδήποτε άλλη οδός εκτός από αυτή δεν θα ωφελήσει την Τουρκία, αλλά θα τη βλάψει» τόνισε.

Η διεύρυνση των BRICS Η ομάδα των BRICS έχει ως ιδρυτικά μέλη τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία, την Κίνα και τη Νότια Αφρική και περιλαμβάνει πλέον μερικές από τις μεγαλύτερες αναδυόμενες οικονομίες. Απέκτησε τέσσερα νέα μέλη στις αρχές του 2024, με την ένταξη του Ιράν, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Αιθιοπίας και της Αιγύπτου.

Στη Σύνοδο του Καζάν θα συζητηθεί η περαιτέρω διεύρυνσή της και μεταξύ των χωρών που επιθυμούν να ενταχθούν βρίσκονται, πλην της Τουρκίας, η Μαλαισία, η Ταϊλάνδη και το Αζερμπαϊτζάν.

Σε κρίση η τουρκική οικονομία Η συγκυρία της αίτησης ένταξης, πάντως, δεν είναι η καλύτερη δυνατή για την τουρκική οικονομία, καθώς τα επίσημα χθεσινά στοιχεία έδειξαν ότι ο ρυθμός ανάπτυξης της χώρας έχει υποχωρήσει σε χαμηλό τετραετίας.

Τα υψηλά κόστη δανεισμού, ο πληθωρισμός και η συρρίκνωση της μεταποίησης είχαν ως συνέπεια η αύξηση του τουρκικού ΑΕΠ να πέσει στο 2,5% στο δεύτερο τρίμηνο από το 5,3% του πρώτου τριμήνου.