Ο χρυσός ζει τις δικές του… χρυσές μέρες

Οι πολύ πλούσιοι τροφοδοτούν το σπριντ σε θησαυροφυλάκια αποθήκευσης για να κρατήσουν τις ράβδους χρυσού τους. Η τιμή έχει χτυπήσει ένα νέο ρεκόρ σε οποιοδήποτε σημαντικό νόμισμα που σας ενδιαφέρει. Μια τυπική ράβδος χρυσού είδε την αξία της να αυξάνεται σε περισσότερα από ένα εκατομμύριο δολάρια για πρώτη φορά.

Υπάρχουν μερικά ενδιαφέροντα πράγματα σχετικά με αυτό το bull run. Το ένα είναι ότι ο χρυσός έχει επιδείξει ένα εκπληκτικό επίπεδο αδιαφορίας τόσο για το δολάριο ΗΠΑ όσο και για τα επιτόκια των ΗΠΑ. Μέχρι τον Covid, ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες της τιμής του χρυσού ήταν τα «πραγματικά» (προσαρμοσμένα στον πληθωρισμό) επιτόκια των ΗΠΑ. Αυτό δεν έχει αποδειχθεί επί του παρόντος.

Το ασήμι («χρυσός σε κρακ», σύμφωνα με τα αξιομνημόνευτα λόγια ενός γνωστού διαχειριστή κεφαλαίων) δεν μπορεί να σπάσει το φράγμα των 30 δολαρίων ανά ουγγιά, ενώ οι ανθρακωρύχοι, έχοντας αποκτήσει τη φήμη του χρηματιστηριακού τομέα όπου το χρήμα πεθαίνει, έχουν μείνει πίσω από την τιμή του μετάλλου που εξορύσσουν.

Τι συμβαίνει λοιπόν; Τι οδηγεί αυτή την ανοδική αγορά χρυσού;

Ποιο είναι το νόημα του χρυσού;

Υποψιάζομαι, σημειώνει ο Stepek,  ότι αυτό είναι κάτι αρκετά θεμελιώδες, και έτσι είναι χρήσιμο σε αυτό το σημείο να επιστρέψουμε στο ερώτημα: σε τι χρησιμεύει ο χρυσός;

Ο χρυσός είναι ανθεκτικός (ώστε να μπορείτε να τον συσσωρεύσετε και δεν θα σκουριάσει). Ο χρυσός είναι ανταλλάξιμος (ένα κομμάτι είναι το ίδιο με ένα άλλο κομμάτι). Ο χρυσός διαιρείται (αν κάνετε λίγη προσπάθεια). Και η ποσότητα του χρυσού που συγκεντρώνετε αυξάνεται αρκετά αργά ώστε να μην υποτιμηθεί καθαρά από μία αύξηση της προσφοράς. (Μερικοί από εσάς τους νεαρούς Bitcoiners εκεί έξω μπορεί να αναγνωρίσετε αυτά τα χαρακτηριστικά.)

Ένα πράγμα που ο χρυσός δεν είναι, ωστόσο, είναι βολικό, σε σύγκριση με άλλους τύπους χρημάτων και πίστωσης. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν τον χρησιμοποιούμε πλέον ως χρήμα και, όταν κοιτάζετε την ιστορία του χρήματος, ο χρυσός απέχει πολύ από τη μόνη ουσία που έχει χρησιμοποιηθεί για το σκοπό αυτό. Το χρήμα είναι μια κοινωνική τεχνολογία και, όπως κάθε τεχνολογία, εξελίσσεται.

Αλλά αν το νομισματικό σας σύστημα αποτύχει, οι εγγενείς ιδιότητες του χρυσού το καθιστούν μια πολύτιμη εναλλακτική λύση. Και δεν χρειάζεται να είναι το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα. Αυτό είναι ένα κρίσιμο σημείο: Ο χρυσός δεν είναι απαραίτητα ένα περιουσιακό στοιχείο «τέλους του κόσμου».

Υπάρχει μια συσχέτιση μεταξύ του χρυσού και της αποκαλυπτικής σκέψης, αλλά δεν απολαμβάνουν όλες οι χώρες τη θεσμική σταθερότητα που οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο θεωρούν δεδομένη εδώ και δεκαετίες, αν όχι αιώνες σε ορισμένους τομείς.

Για παράδειγμα, αν πρέπει να φύγετε από τη Βενεζουέλα, ας πούμε – ή να προσπαθήσετε να ξεπεράσετε την υπερπληθωριστική κατάρρευση – τότε το να το κάνετε με λίγο χρυσό στις αποσκευές σας ή θαμμένο στον πίσω κήπο σας, αντί για μπολιβάρ, θα σημαίνει τουλάχιστον ότι θα διατηρήσετε μέρος του πλούτου σας.

Εάν πιστεύετε ότι η ανοδική αγορά του χρυσού θα μπορούσε να μετατραπεί σε φούσκα – ή νομίζετε ότι τα βιομηχανικά εμπορεύματα πρόκειται να επιστρέψουν – τότε σίγουρα θα μπορούσατε να εξετάσετε να επενδύσετε αλλού τα χρήματά σας. Το ασήμι είναι μια επιλογή.

Αλλά θυμηθείτε μόνο, όπως αναφέρει ο Stepek, αυτές δεν είναι επενδύσεις που θα αποδώσουν μακροπρόθεσμα.