Η κυβέρνηση και η γκρίζα ζώνη των αναποφάσιστων

Σε κάθε δημοσκόπηση που δημοσιοποιείται το τελευταίο διάστημα, παρατηρούνται δύο κοινά χαρακτηριστικά. Πρώτον, οι πολίτες παραμένουν επιφυλακτικοί απέναντι στις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, με τα ποσοστά της Νέας Δημοκρατίας – όταν αναλογιστούν οι απαντήσεις – να κυμαίνονται στα επίπεδα των ευρωεκλογών. Δεύτερον, οι ίδιοι πολίτες δεν έχουν άλλη «διέξοδο», καθώς τα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν προσφέρουν εναλλακτική λύση. Ως εκ τούτου, η αύξηση του ποσοστού των αναποφάσιστων, γνωστών και ως «γκρίζα ζώνη», φαίνεται αναπόφευκτη.

Για παράδειγμα, στην πρόσφατη δημοσκόπηση της Alco, οι αναποφάσιστοι ξεπέρασαν το 17%. Σχεδόν ένας στους πέντε ερωτηθέντες δήλωσε ότι δεν έχει αποφασίσει τι θα ψήφιζε αν είχαμε εκλογές την Κυριακή. Το ερώτημα που προκύπτει είναι ποιοι ψηφοφόροι ανήκουν στην κατηγορία των αναποφάσιστων.

Δεδομένου ότι το ΠΑΣΟΚ και η Ελληνική Λύση καταγράφουν αυξημένα ποσοστά στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων, ενώ η Φωνή Λογικής της κ. Λατινοπούλου εμφανίζεται σταθερά, οι Σπαρτιάτες έχουν αποσυρθεί από τον δημοσκοπικό χάρτη. Είναι προφανές ότι τα «κέρδη» των υπόλοιπων κομμάτων έχουν ήδη καταγραφεί.

Το ποσοστό των αναποφάσιστων ψηφοφόρων κυμαίνεται μεταξύ 16-20% σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Αυτοί οι αναποφάσιστοι φαίνεται να προέρχονται κυρίως από πρώην υποστηρικτές της Νέας Δημοκρατίας, οι οποίοι είχαν δώσει εντολή για μια δεύτερη τετραετία στον Κυριάκο Μητσοτάκη, ζητώντας την αντιμετώπιση των χρόνιων προβλημάτων του κράτους, τις μεταρρυθμίσεις που θα έφερναν τη χώρα πιο κοντά στην ευρωπαϊκή πραγματικότητα, καθώς και πολιτική σταθερότητα και οικονομική ανάπτυξη. Ταυτόχρονα, η καθημερινότητα αναδεικνύεται ως σημαντικός παράγοντας στην τοποθέτηση των πολιτών.

Αυτό το τμήμα του εκλογικού σώματος, που ουσιαστικά εκπροσωπεί τον μεσαίο χώρο, εκφράζει την άποψη ότι η χώρα κινείται προς λάθος κατεύθυνση, ότι το επιτελικό κράτος δεν λειτουργεί αποτελεσματικά, ότι η κρατική λειτουργία δεν προσφέρει ασφάλεια και ότι δεν είναι ικανοποιημένο από την κυβέρνηση. Παρ’ όλα αυτά, οι ίδιοι ψηφοφόροι φαίνεται να υιοθετούν μια στάση αναμονής και να παρέχουν πίστωση χρόνου, καθώς το απόλυτο αδιέξοδο αντικατοπτρίζεται στην κρίση τους για την αντιπολίτευση, με περισσότερους από τους μισούς – το 54% – να μην βλέπουν αξιόπιστη εναλλακτική σε κανένα άλλο κόμμα.

Από τις δημοσκοπήσεις προκύπτει ότι η κατάσταση είναι μάλλον πιο ευνοϊκή για την κυβέρνηση σε σύγκριση με την αντιπολίτευση. Οι πολίτες φαίνεται να έχουν περισσότερες απαιτήσεις από την κυβέρνηση, περιμένοντας μεγαλύτερο έργο και αποτελέσματα. Εμφανίζονται επιφυλακτικοί και είναι βέβαιο ότι, εκτός από εξαγγελίες, αναμένουν και συγκεκριμένες πράξεις, βάσει των οποίων θα την αξιολογήσουν. Οι πληθωριστικές πιέσεις έχουν ήδη αφήσει το αποτύπωμά τους στη διάρκεια της δεύτερης τετραετίας.

Η εικόνα που θα προκύψει μέχρι τότε θα αντικατοπτρίζει τη λειτουργία του κράτους σε κρίσιμους τομείς, όπως η υγεία, η εκπαίδευση και οι μεταφορές. Η κυβέρνηση έχει θέσει ως κύριο «στοίχημα» την καθημερινότητα των πολιτών, επιδιώκοντας να την βελτιώσει. Τα αποτελέσματα σε αυτούς τους τομείς θα μπορούσαν να αποτελέσουν το «όπλο» της κυβέρνησης για να επανασυσπειρώσει τις εκλογικές της δυνάμεις.