Πρόσκληση Μητσοτάκη για λύση σε υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ

Στο σημείο να διερευνήσουν οι δύο χώρες όλες τις πιθανότητες έναρξης του διαλόγου για τις θαλάσσιες ζώνες έχουν βρεθεί Ελλάδα και Τουρκία ύστερα από τη συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ταγίπ Ερντογάν στη Νέα Υόρκη.

Πλέον μπαίνουμε στην πιο κρίσιμη φάση μίας διαδικασίας που ξεκίνησε πριν 14 μήνες στο Βίλνιους της Λιθουανίας και μέσα στους επόμενους τρεις μήνες θα διαφανεί αν οι δύο χώρες μπορούν να καθίσουν στο τραπέζι του διαλόγου για να επιλύσουν τις θεμελιώδεις διαφορές τους.

Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές που έχουν πλήρη γνώση των όσων διημείφθησαν στη Νέα Υόρκη το πλέον κρίσιμο ραντεβού θα είναι αυτό που θα έχουν οι υπουργοί Εξωτερικών στην Αθήνα, πιθανότατα το Νοέμβριο, όπου θα συζητήσουν τις γενικές αρχές στη βάση των οποίων θα μπορεί να οικοδομηθεί ο διάλογος. Τουτέστιν, η πλήρης αναγνώριση του Διεθνούς Δικαίου, η αποδοχή της προσφυγής στη Χάγη ή το Δικαστήριο του Αμβούργου στη δικαιοδοσία του οποίου υπάγονται οι θαλάσσιες ζώνες.

«Πρόκειται για τα προκαταρκτικά της συζήτησης στα οποία θα πρέπει να συμφωνήσουμε ώστε να ξεκινήσει ο διάλογος επί της ουσίας», σύμφωνα με τις ίδιες πηγές. «Αν δεν υπάρχει συναντίληψη και κοινή βάση κατανόησης δεν μπορούμε να πάμε στο επόμενο βήμα», όπως συμπληρώνουν. Σε περίπτωση που οι δύο ΥΠΕΞ συμφωνήσουν το πλαίσιο, οι ηγέτες των δύο χωρών θα ανάψουν το πράσινο φως για την έναρξη του ουσιαστικού διαλόγου στο Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας που θα διεξαχθεί στην Άγκυρα στις αρχές του επόμενου έτους.

Η ελληνική πλευρά διευκρινίζει σε όλους τους τόνους ότι αν η Άγκυρα βάλει στο τραπέζι θέματα που αφορούν την εθνική κυριαρχία όπως έχει κάνει στο παρελθόν ή θέσει ζητήματα που δεν άπτονται των θαλασσίων ζωνών ή η Ελλάδα έχει ως κόκκινες γραμμές δεν θα υπάρξει διάλογος. Κρίσιμο στην όλη προσπάθεια είναι η διατήρηση ενός επιπέδου καλής επικοινωνίας και κατανόησης μεταξύ των δύο χωρών. «Προβλήματα πάντα θα υπάρχουν» όπως σημειώνει διπλωματική πηγή, σημειώνοντας ότι αυτό ήταν κάτι που ανέμενε η Αθήνα. Όμως, αυτή τη στιγμή υπάρχει και «μία στοιχειώδης εμπιστοσύνη για να προλαμβάνουμε κρίσεις», συμπληρώνει.