Έλτον Τζον: «Βρήκα την απόλυτη ευτυχία στον σύζυγό μου και τα παιδιά μας»

Ο Έλτον Τζον κάνει μια αναδρομή στη λαμπρή καριέρα του.

Ο Έλτον Τζον εξέπληξε το κοινό με μια εμφάνιση στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης με αφορμή την πρεμιέρα της ταινίας Elton John: Never Too Late. Ο τραγουδοποιός συνοδευόταν στην εκδήλωση από τον σύζυγό του David Furnish, ο οποίος συν-σκηνοθέτησε το ντοκιμαντέρ μαζί με τον R.J. Cutler. Ενώ βρισκόταν στη σκηνή, ο Έλτον Τζον τραγούδησε το Tiny Dancer και στη συνέχεια μίλησε για την «εκπληκτική ζωή του».

«Υπήρχε πάντα μουσική μέσα από τις καλές και τις κακές στιγμές. Πάντα βασιζόμουν στη μουσική για να με τραβήξει. Ακόμα και όταν βρισκόμουν στις πιο σκοτεινές μου στιγμές, εξακολουθούσα να παίζω μουσική, εξακολουθούσα να ηχογραφώ μουσική, οπότε πρέπει να ευχαριστήσω τη μουσική που ήταν η πιο απίστευτη έμπνευση για μένα σε όλη μου τη ζωή», ανέφερε.

Συνέχισε, λέγοντας: «Όταν έγινα για πρώτη φορά επιτυχημένος εκείνα τα πρώτα πέντε χρόνια, ήταν υπέροχο. Ήταν το μόνο που ήθελα. Ήθελα ο κόσμος να αγαπάει τα τραγούδια, να αγοράζει τους δίσκους». Και στη συνέχεια πρόσθεσε: «Από το 1990 είμαι νηφάλιος και όταν συνέβη αυτό, άρχισα να καταλαβαίνω τι έλειπε από τη ζωή μου: ταπεινότητα, ευγνωμοσύνη και πίστη. Έπρεπε να χτίσω ένα θεμέλιο. Ναι, η μουσική είναι υπέροχη. Η φήμη είναι υπέροχη. Αλλά δεν με ικανοποιούσε. Κάτι έλειπε. Έτσι, τελικά, βρήκα την πλήρη και απόλυτη ευτυχία και ευδαιμονία όταν γνώρισα τον David και όταν απέκτησα τα παιδιά μου».

Κατέληξε λέγοντας ότι «ποτέ δεν ένιωσε ευτυχία όπως τώρα», σημειώνοντας ότι «είμαι 77 ετών, έχω κάνει ό,τι υπάρχει να κάνω». Η τελευταία αποχαιρετιστήρια συναυλία του Έλτον Τζον στις ΗΠΑ στο Λος Άντζελες θα μεταδοθεί ζωντανά στο Disney+.

Το ντοκιμαντέρ έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα του τον Σεπτέμβριο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο. Περιλαμβάνει τα πρώτα χρόνια της καριέρας του μέχρι την τελευταία του εμφάνιση στο Dodgers Stadium του Λος Άντζελες τον Νοέμβριο του 2022. «Καθώς αποχαιρετά τους θαυμαστές του σε έναν ιστορικό αποχαιρετισμό που δεν μοιάζει με κανέναν άλλον, ταξιδεύει πίσω στο χρόνο στις ταπεινές αρχές του ως ένας αγωνιζόμενος μουσικός που πρέπει να ξεπεράσει τις αντιξοότητες, την κακοποίηση και τον εθισμό προκειμένου να γίνει το είδωλο που είναι σήμερα», αναφέρει η επίσημη σύνοψη της ταινίας.

«Γεμάτη με όλες τις μεγαλύτερες επιτυχίες του, καθώς και λιγότερο γνωστά διαμάντια από τη δεκαετία του ’70 και αθέατο υλικό από τα προσωπικά αρχεία του Έλτον, αυτή η οικεία και συναισθηματικά φορτισμένη ιστορία δίνει μια θέση στην πρώτη σειρά στην ιστορία της μουσικής: Την πρωτοποριακή εμφάνιση του Έλτον στο Troubadour Club το 1970, τη συγγραφή του ‘Tiny Dancer’, το ζωντανό παίξιμο με τον Τζον Λένον στην τελευταία δημόσια εμφάνιση του Λένον». Tέλος, η σύνοψη αναφέρει: «Είναι το πορτρέτο μιας από τις πιο διάσημες μορφές στην ιστορία της ποπ μουσικής και ένα μοναδικό παράθυρο στην πρωτοφανή άνοδο, την παραλίγο πτώση και τη θριαμβευτική επιτυχία του».