«Η Κίνα είναι έτοιμη για πόλεμο»! Foreign Affairs

Εν μέσω μιας αυξανόμενης διακομματικής συναίνεσης ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να κάνουν περισσότερα για να περιορίσουν την Κίνα, μεγάλο μέρος της πολιτικής συζήτησης στην Ουάσιγκτον έχει επικεντρωθεί στην οικονομική και τεχνολογική ισχύ της Κίνας. Τώρα, δεδομένων των οικονομικών προβλημάτων της Κίνας -υψηλή ανεργία των νέων, προβληματική αγορά ακινήτων, αυξημένο δημόσιο χρέος, γήρανση της κοινωνίας και χαμηλότερη από την αναμενόμενη ανάπτυξη- ορισμένοι μελετητές και υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής ελπίζουν ότι το Πεκίνο θα αναγκαστεί να περιορίσει τις αμυντικές του δαπάνες. Άλλοι φτάνουν στο σημείο να λένε ότι ο κινεζικός στρατός είναι υπερεκτιμημένος, υποστηρίζοντας ότι δεν θα αμφισβητήσει την κυριαρχία των ΗΠΑ σύντομα.

Αλλά αυτές οι εκτιμήσεις αποτυγχάνουν να αναγνωρίσουν πόσο πολύ αναπτύσσεται η αμυντική βιομηχανική βάση της Κίνας. Παρά τις τρέχουσες οικονομικές προκλήσεις της χώρας, οι αμυντικές δαπάνες της αυξάνονται κατακόρυφα και η αμυντική της βιομηχανία βρίσκεται σε πολεμική βάση. Πράγματι, η Κίνα αναπτύσσει και παράγει ταχύτατα οπλικά συστήματα σχεδιασμένα για να αποτρέψουν τις Ηνωμένες Πολιτείες και, αν η αποτροπή αποτύχει, να αναδειχθούν νικητές σε έναν πόλεμο μεγάλων δυνάμεων. Η Κίνα έχει ήδη φτάσει τις Ηνωμένες Πολιτείες στην ικανότητά της να παράγει όπλα μαζικά και σε μεγάλη κλίμακα. Σε ορισμένους τομείς, η Κίνα ηγείται πλέον: έχει γίνει η μεγαλύτερη ναυπηγική βιομηχανία στον κόσμο με διαφορά, με δυναμικότητα περίπου 230 φορές μεγαλύτερη από εκείνη των Ηνωμένων Πολιτειών. Μεταξύ του 2021 και των αρχών του 2024, η αμυντική βιομηχανική βάση της Κίνας παρήγαγε περισσότερα από 400 σύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη και 20 μεγάλα πολεμικά πλοία, διπλασίασε το απόθεμα πυρηνικών κεφαλών της χώρας και υπερδιπλασίασε το απόθεμα βαλλιστικών πυραύλων και πυραύλων κρουζ και ανέπτυξε ένα νέο βομβαρδιστικό stealth. Κατά την ίδια περίοδο, η Κίνα αύξησε τον αριθμό των εκτοξεύσεων δορυφόρων της κατά 50%. Η Κίνα αποκτά πλέον οπλικά συστήματα με ρυθμό πέντε έως έξι φορές ταχύτερο από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο ναύαρχος Τζον Ακίλινο, πρώην διοικητής της αμερικανικής Διοίκησης Ινδο-Ειρηνικού, έχει περιγράψει αυτή τη στρατιωτική επέκταση ως «την πιο εκτεταμένη και ταχεία ανάπτυξη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο».

Η Κίνα είναι πλέον ένα στρατιωτικό βαρίδι και η αμυντική βιομηχανική βάση των ΗΠΑ αδυνατεί να ακολουθήσει. Όταν οι δυνάμεις του Άξονα προέλαυναν στην Ευρώπη και την Ασία, ο πρόεδρος Φραγκλίνος Ρούσβελτ κινητοποίησε αυτή τη βάση, αποκαλώντας την «οπλοστάσιο της δημοκρατίας». Μια παρόμοια αμερικανική προσπάθεια είναι απαραίτητη σήμερα. Η αμερικανική αμυντική παραγωγή έχει ατονήσει και το σύστημα στερείται της ικανότητας και της ευελιξίας που θα επέτρεπαν στον αμερικανικό στρατό να αποτρέψει την Κίνα και, αν ξεσπάσει σύγκρουση, να πολεμήσει και να κερδίσει έναν παρατεταμένο πόλεμο στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού ή έναν διμέτωπο πόλεμο στην Ασία και την Ευρώπη. Η Ουάσινγκτον πρέπει να διορθώσει κρίσιμα σημεία συμφόρησης και πρέπει να δράσει γρήγορα αν θέλει να συμβαδίσει. Εν ολίγοις, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να αφιερώσουν πολύ περισσότερη προσοχή και πόρους στη στρατιωτική ετοιμότητα, εάν πρόκειται να συγκεντρώσουν ένα νέο “οπλοστάσιο δημοκρατίας”.

Γρήγορη Ανάπτυξη

Ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ έχει καταστήσει σαφές ότι η ανάπτυξη ενός στρατού παγκόσμιας κλάσης αποτελεί κεντρικό στοιχείο του στόχου του για την επιδίωξη της «μεγάλης αναζωογόνησης του κινεζικού έθνους σε όλα τα μέτωπα». Βασικό μέρος αυτής της διαδικασίας είναι η οικοδόμηση μιας αμυντικής βιομηχανικής βάσης που μπορεί να παράγει το υλικό (όπως πλοία, αεροσκάφη, άρματα μάχης και πυραύλους) και το λογισμικό (όπως τεχνολογία και συστήματα διοίκησης, ελέγχου, επικοινωνιών και πληροφοριών) που χρειάζονται οι στρατιωτικές δυνάμεις. Κατά την τελευταία δεκαετία, η παραγωγή από την Κίνα σκαφών επιφανείας και υποθαλάσσιων σκαφών, αεροσκαφών, συστημάτων αεράμυνας, πυραύλων, χερσαίων συστημάτων, διαστημοπλοίων και κυβερνοόπλων έχει καταστήσει τη χώρα σοβαρό ανταγωνιστή των Ηνωμένων Πολιτειών.

Κινητήρια δύναμη αυτής της παραγωγής είναι οι τεράστιες κρατικές επιχειρήσεις της Κίνας, οι οποίες είναι επιφορτισμένες με την ανάπτυξη και την κατασκευή των οπλικών συστημάτων της χώρας. Σήμερα, τέσσερις από τις δέκα μεγαλύτερες εταιρείες παγκοσμίως σε συνδυασμένα αμυντικά και μη αμυντικά έσοδα είναι κινεζικές, συμπεριλαμβανομένων των δύο μεγαλύτερων: Aviation Industry Corporation of China και China State Shipbuilding. Πρόκειται για μια σεισμική αλλαγή σε σχέση με μια δεκαετία πριν, όταν καμία κινεζική εταιρεία δεν είχε καταφέρει να μπει στις 100 κορυφαίες αμυντικές εταιρείες του κόσμου. Εξετάζοντας μόνο τα αμυντικά έσοδα, η Κίνα έχει πέντε εταιρείες στις 12 κορυφαίες εταιρείες παγκοσμίως, επίσης από μηδέν πριν από δέκα χρόνια. Οι κινεζικές αμυντικές εταιρείες ανταγωνίζονται πλέον σε μέγεθος και παραγωγική ικανότητα αμερικανικούς γίγαντες όπως η Lockheed Martin, η RTX (Raytheon), η Boeing, η Northrop Grumman και η General Dynamics.

Δεν είναι μόνο ο όγκος της αμυντικής παραγωγής που οδηγεί τη στρατιωτική άνοδο της Κίνας. Το Πεκίνο έχει επίσης βελτιώσει τη διαδικασία έρευνας, ανάπτυξης και απόκτησης οπλικών συστημάτων, επιτρέποντας στο Λαϊκό Απελευθερωτικό Στρατό (PLA) να παράγει προηγμένες πλατφόρμες σε τόσο πολύπλοκους τομείς όπως η αεροπορία με αεροπλανοφόρα, τα υπερηχητικά και τα συστήματα προώθησης. Εκτός από το στρατιωτικό υλικό, ο PLA έχει οικοδομήσει την ψηφιακή αρχιτεκτονική που, σε περίπτωση πολέμου, θα βοηθήσει τον στρατό να συντονίσει τα δίκτυα διοίκησης, ελέγχου, επικοινωνιών, υπολογιστών, κυβερνοχώρου, πληροφοριών, επιτήρησης και αναγνώρισης και να αναπτύξει δύναμη πυρός με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης, των μεγάλων δεδομένων και άλλων αναδυόμενων τεχνολογιών.

Το σαφέστερο παράδειγμα της κινεζικής στρατιωτικής κυριαρχίας είναι οι ναυτικές δυνάμεις της χώρας. Με την τεράστια ναυπηγική ικανότητα της χώρας, το Ναυτικό του PLA έχει γίνει το μεγαλύτερο στον κόσμο. Το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ εκτιμά ότι ένα μόνο κινεζικό ναυπηγείο -όπως αυτό στο νησί Changxing, που βρίσκεται κατά μήκος της ανατολικής ακτής της Κίνας- έχει μεγαλύτερη παραγωγική ικανότητα από όλα τα ναυπηγεία των ΗΠΑ μαζί. Η ναυτική παραγωγή της Κίνας περιλαμβάνει πλέον τα πάντα, από κινητήρες αεριοστροβίλων και ντίζελ έως όπλα πλοίου, ηλεκτρονικά συστήματα, υποβρύχια, μαχητικά επιφανείας και μη επανδρωμένα συστήματα. Την τελευταία δεκαετία, το Ναυτικό του PLA έχει επίσης σημειώσει σημαντική πρόοδο στην κατασκευή κορβετών, έχει κατασκευάσει οκτώ αντιτορπιλικά και έχει ολοκληρώσει τα αεροπλανοφόρα Shandong και Fujian. Ο σχεδιασμός του Fujian διαθέτει σύστημα εκτόξευσης αεροσκαφών με ηλεκτρομαγνητικό καταπέλτη, το οποίο επιτρέπει πιο ολοκληρωμένες αεροπορικές επιχειρήσεις, καθιστώντας το αεροπλανοφόρο πιο ικανό από τα προηγούμενα κινεζικά μοντέλα. Μπορεί να αναπτύξει έως και 70 αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένων μαχητικών αεροσκαφών και ανθυποβρυχιακών ελικοπτέρων.

Το Πολεμικό Ναυτικό της PLA εξακολουθεί να υπολείπεται του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ σε διάφορους τομείς. Η Κίνα διαθέτει περισσότερα πλοία από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά αυτά που διαθέτει είναι μικρότερα. Η Κίνα μειονεκτεί στη δύναμη πυρός- ο στόλος της μπορεί να μεταφέρει περίπου τους μισούς πυραύλους από τον αντίστοιχο των ΗΠΑ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες παράγουν επίσης πιο προηγμένα πυρηνικά υποβρύχια από την Κίνα. Αλλά η ναυπηγική παραγωγή της Κίνας θα της δώσει πιθανότατα πλεονέκτημα έναντι των Ηνωμένων Πολιτειών σε έναν παρατεταμένο πόλεμο, και η διαφορά αναμένεται να αυξηθεί. Τα εμπορικά ναυπηγεία της Κίνας όχι μόνο επισκιάζουν τα αντίστοιχα των ΗΠΑ, αλλά πολλά από αυτά χρησιμοποιούνται επίσης τόσο για στρατιωτικές όσο και για πολιτικές κατασκευές, πράγμα που σημαίνει ότι η Κίνα μπορεί να αυξήσει τη στρατιωτική ναυπηγική της ικανότητα ευκολότερα από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η Κίνα παράγει ταχύτατα συστήματα σχεδιασμένα για να αποτρέψουν τις Ηνωμένες Πολιτείες και, αν η αποτροπή αποτύχει, για να κερδίσουν έναν πόλεμο μεγάλων δυνάμεων.

Η αμυντική βιομηχανία της Κίνας παράγει επίσης εξελιγμένα αεροσκάφη. Οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να διαθέτουν τον μεγαλύτερο και πιο προηγμένο στόλο μαχητικών αεροσκαφών πέμπτης γενιάς στον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των F-22 και F-35. Αλλά η Κίνα πλησιάζει. Η μεγαλύτερη εταιρεία στρατιωτικών αεροσκαφών της, η Aviation Industry Corporation of China, παράγει σχεδόν όλα τα μαχητικά αεροσκάφη της χώρας, μεταφορικά και εκπαιδευτικά αεροσκάφη, βομβαρδιστικά, αναγνωριστικά αεροσκάφη, μη επανδρωμένα αεροσκάφη και ελικόπτερα. Η εταιρεία εποπτεύει 86 τεράστια εργαστήρια και κέντρα εφαρμοσμένης έρευνας, ενώ έχει εκατοντάδες θυγατρικές και περισσότερες από 100 υπερπόντιες οντότητες. Το 2023, οι κινεζικές εταιρείες παρήγαγαν πολύ περισσότερα από 2.000 μαχητικά αεροσκάφη τέταρτης και πέμπτης γενιάς, υπερδιπλασιάζοντας τα 800 που κατασκευάστηκαν το 2017. Αν και οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν μπροστά, παράγοντας περισσότερα από 3.350 μαχητικά αεροσκάφη τέταρτης και πέμπτης γενιάς το 2023, η Κίνα πλησιάζει. Η Κίνα αυξάνει επίσης την παραγωγή μη επανδρωμένων αεροσκαφών, τα οποία έχει χρησιμοποιήσει σε ασκήσεις γύρω από την Ταϊβάν. Η China North Industries Group, ή Norinco, παρουσίασε πρόσφατα ένα νέο μη επανδρωμένο αεροσκάφος καμικάζι με εμβέλεια 124 μίλια και ταχύτητα πλεύσης 90 μίλια την ώρα.

Επιπλέον, η Κίνα εκσυγχρονίζει το στρατηγικό πυραυλικό της οπλοστάσιο. Η χώρα είναι σε καλό δρόμο για να έχει περισσότερες από 1.000 επιχειρησιακές πυρηνικές κεφαλές μέχρι το 2030 -από 200 το 2019. Οι δύο κύριες εταιρείες που παράγουν τους πυραύλους της Κίνας, η China Aerospace Science and Technology Corporation και η China Aerospace Science and Industry Corporation, έχουν επεκτείνει τις εγκαταστάσεις τους και έχουν προσλάβει επιπλέον εργαζόμενους τα τελευταία χρόνια. Με αυτή την αυξημένη ικανότητα, η Κίνα χτίζει το οπλοστάσιό της με βαλλιστικούς, πυραύλους κρουζ και υπερηχητικούς πυραύλους. Μόνο το 2021, η Κίνα εκτόξευσε περισσότερους βαλλιστικούς πυραύλους για δοκιμές και εκπαίδευση από ό,τι όλες οι άλλες χώρες μαζί. Το 2020, η Κίνα έθεσε επίσης σε λειτουργία τον πρώτο της πύραυλο με υπερηχητικό όχημα ολίσθησης, τον DF-17, ο οποίος είναι ικανός να πλήξει βάσεις και στόλους των ΗΠΑ και άλλων ξένων χωρών στον δυτικό Ειρηνικό. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, εν τω μεταξύ, έχουν αγωνιστεί με τους υπερηχητικούς πυραύλους- κανένα από τα πρωτότυπα που σχεδίαζαν να τοποθετήσουν το 2024 δεν έφτασε.

Εκτός από αυτές τις ταχέως αναπτυσσόμενες αεροπορικές και θαλάσσιες δυνατότητες, η Κίνα έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο στο διάστημα. Το 2023, η Κίνα πραγματοποίησε 67 διαστημικές εκτοξεύσεις – τις περισσότερες σε ένα μόνο έτος στην ιστορία της χώρας. Οι πύραυλοι εκτόξευσης της Κίνας, οι δυνατότητες του παγκόσμιου δορυφορικού συστήματος πλοήγησης, οι δορυφορικές επικοινωνίες, τα συστήματα προειδοποίησης πυραύλων και οι υπηρεσίες πληροφοριών, επιτήρησης και αναγνώρισης συνεχίζουν να βελτιώνονται. Οι τεχνολογίες της για την αντιμετώπιση των διαστημικών δυνατοτήτων ενός αντιπάλου, συμπεριλαμβανομένων των συστημάτων παρεμβολής και κατευθυνόμενης ενέργειας και των αντιδορυφορικών όπλων, επίσης εξελίσσονται. Η Κίνα εκτόξευσε πρόσφατα έναν νέο δορυφόρο, τον Yaogan-41, ο οποίος μπορεί να εντοπίζει και να παρακολουθεί αντικείμενα μεγέθους αυτοκινήτου στην επιφάνεια της γης, θέτοντας έτσι σε κίνδυνο τα ναυτικά, χερσαία και εναέρια μέσα των ΗΠΑ και των συμμάχων τους σε όλη την περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού.

Τέλος, ο PLA είναι η μεγαλύτερη χερσαία δύναμη στον κόσμο. Διαθέτει περισσότερα άρματα μάχης και πυροβόλα από τον αμερικανικό στρατό. Οι κινεζικές αμυντικές εταιρείες έχουν αυξήσει την παραγωγή σχεδόν σε κάθε κατηγορία: κύρια και ελαφρά άρματα μάχης, τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, οχήματα εφόδου, συστήματα αεράμυνας και συστήματα πυροβολικού.

Βάσεις σε καιρό ειρήνης

Η αμυντική ανάπτυξη της Κίνας αποτελεί σοβαρή απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους και εταίρους, συμπεριλαμβανομένης της Αυστραλίας, της Ιαπωνίας, των Φιλιππίνων, της Νότιας Κορέας και της Ταϊβάν. Η Κίνα διαθέτει χιλιάδες πυραύλους, ορισμένοι από τους οποίους μπορούν να πλήξουν τις ΗΠΑ. Άλλοι μπορούν να πλήξουν υπερπόντιες βάσεις των ΗΠΑ, οι οποίες φιλοξενούν αμερικανικά αεροσκάφη, διαδρόμους προσγείωσης και απογείωσης, πλοία, αποθήκες καυσίμων, χώρους αποθήκευσης πυρομαχικών, λιμάνια, εγκαταστάσεις διοίκησης και ελέγχου και άλλες υποδομές. Η “σουίτα” αντιπλοϊκών βαλλιστικών πυραύλων της Κίνας απειλεί τα αμερικανικά πλοία επιφανείας που επιχειρούν στη Νότια και Ανατολική Κινεζική Θάλασσα και πέραν αυτής. Κοιτάζοντας αυτή τη σειρά κινεζικών στρατιωτικών δυνατοτήτων, ο Αμερικανός υπουργός Αεροπορίας Φρανκ Κένταλ ΙΙΙ σημείωσε ευθέως: «Η Κίνα προετοιμάζεται για πόλεμο και συγκεκριμένα για πόλεμο με τις Ηνωμένες Πολιτείες».

Με μια τόσο σαφή εκτίμηση της απειλής, είναι απορίας άξιον το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν έχουν κινητοποιήσει τη δική τους αμυντική βιομηχανική βάση για να συμβαδίσουν. Ο αμερικανικός στρατός δεν διαθέτει επαρκή πυρομαχικά και άλλο εξοπλισμό για έναν παρατεταμένο πόλεμο εναντίον της Κίνας στα Στενά της Ταϊβάν, στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας ή στη Θάλασσα της Ανατολικής Κίνας -όλες περιοχές όπου οι εδαφικές διαφορές μεταξύ της Κίνας και των εταίρων και συμμάχων των ΗΠΑ, όπως η Ιαπωνία, οι Φιλιππίνες και η Ταϊβάν, θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε βίαιες. Στα πολεμικά παιχνίδια που προσομοιώνουν μια σύγκρουση στα Στενά της Ταϊβάν, για παράδειγμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες συνήθως εξαντλούν το απόθεμα των αντιπλοϊκών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς μέσα στην πρώτη εβδομάδα. Τα όπλα αυτά θα ήταν κρίσιμα σε έναν πραγματικό πόλεμο, καθώς μπορούν να πλήξουν τις κινεζικές ναυτικές δυνάμεις από το πεδίο δράσης της κινεζικής αεράμυνας. Ειδικά στα πρώτα στάδια μιας σύγκρουσης, οι κινεζικές άμυνες θα εμπόδιζαν πιθανότατα τα περισσότερα αεροσκάφη να κινηθούν αρκετά κοντά ώστε να ρίξουν πυρομαχικά μικρού βεληνεκούς.

Οι κινεζικές αμυντικές εταιρείες έχουν αυξήσει την παραγωγή σχεδόν σε κάθε κατηγορία. Αλλά η αμυντική βιομηχανική βάση των ΗΠΑ δεν διαθέτει την ευελιξία και την ικανότητα αιφνιδιασμού για να καλύψει αυτές και άλλες ελλείψεις. Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ένα αναχρονιστικό σύστημα συμβάσεων και αποκτήσεων που είναι πολύ πιο κατάλληλο για τον χαλαρό ρυθμό της ειρηνικής περιόδου παρά για τον επείγοντα χαρακτήρα της πολεμικής περιόδου. Όπως το έθεσε ευθέως μια μελέτη του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ το 2009, «τα μεγάλα αμυντικά προγράμματα συνεχίζουν να χρειάζονται δέκα χρόνια ή και περισσότερο για να παραδώσουν λιγότερες δυνατότητες από τις προγραμματισμένες, συχνά με κόστος δύο έως τρεις φορές μεγαλύτερο από το προγραμματισμένο». Η ευθραυστότητα των αλυσίδων εφοδιασμού της αμυντικής βιομηχανίας δημιουργεί ένα άλλο πρόβλημα. Οι αμερικανικές αμυντικές εταιρείες παράγουν περιορισμένες ποσότητες βασικών εξαρτημάτων, όπως κινητήρες στερεών πυραύλων, συγκροτήματα επεξεργαστών, χυτά, σφυρήλατα, ρουλεμάν, μικροηλεκτρονικά και ανιχνευτές για πυρομαχικά. Ορισμένοι τύποι εξοπλισμού, όπως οι κινητήρες και οι γεννήτριες, απαιτούν μεγάλους χρόνους παράδοσης. Περιπλέκοντας τα πράγματα, η Κίνα κυριαρχεί στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού προηγμένων μπαταριών και έχει μονοπώλιο στην παγκόσμια αγορά για διάφορους τύπους πρώτων υλών που χρησιμοποιούνται στον αμυντικό τομέα, όπως ορισμένα μέταλλα σιδήρου και σιδηροκραμάτων, μη σιδηρούχα μέταλλα και βιομηχανικά ορυκτά. Εάν κλιμακωθεί η ένταση ή ξεσπάσει πόλεμος, η Κίνα θα μπορούσε να αποκόψει την πρόσβαση των ΗΠΑ σε αυτά τα υλικά και να υπονομεύσει την αμερικανική παραγωγή γυαλιών νυχτερινής όρασης, αρμάτων μάχης και άλλου αμυντικού εξοπλισμού.

Μια τελευταία πρόκληση είναι το εργατικό δυναμικό. Η αμερικανική αγορά εργασίας δεν είναι σε θέση να προσφέρει αρκετούς εργαζόμενους με τις κατάλληλες δεξιότητες για να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις της αμυντικής παραγωγής. Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα έντονο στα ναυπηγεία, τα οποία υποφέρουν από έλλειψη μηχανικών, ηλεκτρολόγων, σωληνουργών, ναυπηγοεπισκευαστών και μεταλλουργών. Το 2024, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι η πρώτη φρεγάτα κατευθυνόμενων πυραύλων κλάσης Constellation θα έφτανε με καθυστέρηση τουλάχιστον ενός έτους, επειδή η ναυπηγική εταιρεία Fincantieri δεν είχε αρκετούς εκατοντάδες εργάτες, συμπεριλαμβανομένων των συγκολλητών, στο ναυπηγείο Marinette Marine στο Ουισκόνσιν. Οι φρεγάτες διαδραματίζουν βασικό ρόλο στις ομάδες κρούσης αεροπλανοφόρων ως σκάφη συνοδείας που προστατεύουν τις θαλάσσιες γραμμές επικοινωνίας. Η κατασκευή της έκδοσης Block V του υποβρυχίου ταχείας επίθεσης κλάσης Virginia, το οποίο θα ήταν ζωτικής σημασίας για την επίθεση σε κινεζικά αμφίβια πλοία σε περίπτωση πολέμου, καθυστερεί τουλάχιστον δύο χρόνια πίσω από το χρονοδιάγραμμα για παρόμοιους λόγους. Ορισμένα νέα αντιτορπιλικά κατευθυνόμενων πυραύλων, τα οποία παρέχουν αντιαεροπορικές ικανότητες, βρίσκονται έως και τρία χρόνια πίσω από το χρονοδιάγραμμα.

Ένα νέο οπλοστάσιο “δημοκρατίας”

Η αμυντική βιομηχανική βάση της Κίνας δεν είναι χωρίς προβλήματα. Βασίζεται σε τεράστιες κρατικές επιχειρήσεις με δαιδαλώδεις και εκτεταμένες οργανωτικές δομές που υπονομεύουν την αποτελεσματικότητα, τον ανταγωνισμό και την καινοτομία. Στα τέλη του περασμένου έτους, το Πεκίνο απομάκρυνε τρεις υψηλόβαθμους αξιωματούχους της αμυντικής βιομηχανίας σε μια εκκαθάριση που προφανώς σχετιζόταν με τη διαφθορά στη διαδικασία αξιολόγησης των προσφορών. Η Κίνα παλεύει επίσης με ορισμένα τρωτά σημεία της αλυσίδας εφοδιασμού, ιδίως όσον αφορά τους κινητήρες, τα υψηλής τεχνολογίας τσιπ, τα ολοκληρωμένα κυκλώματα και τον εξοπλισμό κατασκευής. Η αναφορά βύθισης ενός κινεζικού πυρηνικού υποβρυχίου στο ναυπηγείο Wuchang νωρίτερα φέτος υποδηλώνει ότι η Κίνα έχει ακόμη δρόμο να διανύσει στην παραγωγή ορισμένων πολύπλοκων συστημάτων. Και παρόλο που ο κινεζικός στρατός είναι μεγάλος και καλά εξοπλισμένος, δεν έχει μεγάλη πολεμική εμπειρία από τον σινο-βιετναμέζικο πόλεμο του 1979. Αλλά αυτές οι προκλήσεις δεν εμπόδισαν την κινεζική αμυντική βιομηχανική βάση να ξεπεράσει την αντίστοιχη των ΗΠΑ σε ορισμένους βασικούς τομείς.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει τώρα να καλύψουν το χάσμα. Το πρώτο βήμα είναι να αναγνωριστεί ο επείγων χαρακτήρας του προβλήματος και η κλίμακα της απαιτούμενης λύσης. Αυτό θα μπορούσε να επιτευχθεί με μια πρωτοβουλία υπό την ηγεσία του προέδρου για την αναζωογόνηση της αμυντικής βιομηχανικής βάσης, αντλώντας έμπνευση από ιστορικά μοντέλα όπως το Συμβούλιο Πολεμικής Παραγωγής του Ρούσβελτ, το Γραφείο Αμυντικής Κινητοποίησης του Χάρι Τρούμαν και το Συμβούλιο Ετοιμότητας Κινητοποίησης Έκτακτης Ανάγκης του Ρόναλντ Ρίγκαν. Αντί να επιβαρύνει μόνο το Υπουργείο Άμυνας με το έργο της προμήθειας και της παραγωγής, το νέο όργανο θα πρέπει να παρέχει κατευθύνσεις υψηλού επιπέδου, να θέτει προτεραιότητες και να επιβλέπει τις πολιτικές, τα σχέδια και τις διαδικασίες των ομοσπονδιακών υπηρεσιών που εμπλέκονται στην αμυντική παραγωγή. Μια τέτοια δομή θα βοηθούσε επίσης στην ενσωμάτωση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, του Γραφείου Διαχείρισης και Προϋπολογισμού, των Υπουργείων Εξωτερικών και Εμπορίου, του Κογκρέσου, του ιδιωτικού τομέα και άλλων οργανισμών που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην αμυντική βιομηχανική βάση.

Η Ουάσιγκτον πρέπει επίσης να αντιμετωπίσει τις κραυγαλέες αδυναμίες του σημερινού αμυντικού βιομηχανικού της συστήματος. Το Υπουργείο Άμυνας -συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών υπηρεσιών- χρειάζεται μια ταχύτερη, πιο ευέλικτη και λιγότερο ριψοκίνδυνη διαδικασία σύναψης συμβάσεων και απόκτησης. Για αρχή, θα πρέπει να συντομεύσει τα χρονοδιαγράμματα για την επιβράβευση των συμβάσεων και να βοηθήσει τις καινοτόμες εταιρείες να προχωρήσουν γρήγορα από τα πρωτότυπα στις συμβάσεις. Το Κογκρέσο πρέπει επίσης να χρηματοδοτήσει πολυετείς προμήθειες για βασικά πυρομαχικά. Για την αντιμετώπιση των ελλείψεων εργατικού δυναμικού, το Πεντάγωνο θα πρέπει να προσφέρει οικονομικά κίνητρα στις αμυντικές εταιρείες για την αναβάθμιση και την επανεκπαίδευση των εργαζομένων. Το Υπουργείο Άμυνας και το Κογκρέσο θα πρέπει επίσης να επενδύσουν περισσότερο σε γυμνάσια, επαγγελματικές σχολές, πανεπιστήμια και άλλα ιδρύματα που εκπαιδεύουν και καταρτίζουν άτομα για θέσεις εργασίας στην αμυντική βιομηχανική βάση. Και οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να αναζωογονήσουν τον ναυπηγικό τους τομέα. Η επαναφορά των επιδοτήσεων που βρίσκονται σε μακρά αδράνεια μπορεί να ενισχύσει τις επενδύσεις στα εμπορικά ναυπηγεία της χώρας, να εκσυγχρονίσει και να επεκτείνει τη βιομηχανία και να αναπτύξει ένα πιο ικανό και ανταγωνιστικό εργατικό δυναμικό στον τομέα αυτό.

Ένα χρόνο πριν η ιαπωνική επίθεση στο Περλ Χάρμπορ φέρει τις Ηνωμένες Πολιτείες στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Ρούσβελτ προέτρεψε τη χώρα να «κατασκευάσει τώρα με κάθε δυνατή ταχύτητα κάθε μηχανή, κάθε οπλοστάσιο, κάθε εργοστάσιο που χρειαζόμαστε για να κατασκευάσουμε το αμυντικό μας υλικό». Ο ταχύς επανεξοπλισμός της Κίνας και οι συνεχιζόμενοι πόλεμοι στην Ουκρανία και τη Μέση Ανατολή είναι σημάδια ότι τα σύννεφα σκοτεινιάζουν. Για να είναι έτοιμες για ένα πολεμικό περιβάλλον, οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να ακολουθήσουν και πάλι τη συμβουλή του Ρούσβελτ.

Πηγή: Foreign Affairs, Militaire