Το Big Oil προσαρμόζει στα μέτρα του την ενεργειακή πολιτική της ΕΕ

Η επιρροή του Big Oil στην πολιτική της ΕΕ για το κλίμα μεγάλωσε απότομα κατά την πρώτη θητεία της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στην Κομισιόν, με πάνω από 900 συναντήσεις μεταξύ εταιρειών ορυκτών καυσίμων, όπως η Shell και η BP και υψηλόβαθμων αξιωματούχων της ΕΕ.

Οι συναντήσεις άρχισαν από το 2019, και συνέχισαν μέχρι και φέτος, με τις συνέπειες να είναι προφανείς: μέσω εντατικών πιέσεων, το Big Oil μετατόπισε την ευρωπαϊκή πράσινη συμφωνία από την αρχική της εστίαση στην απαλλαγή από τον άνθρακα, μετατρέποντάς την σε μια βιομηχανική στρατηγική που ευνοεί όλο και περισσότερο τον τομέα των υδρογονανθράκων.

Τεχνολογίες όπως η δέσμευση του άνθρακα και το υδρογόνο, που αμφότερα προωθούνται έντονα από τη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων, είναι πλέον κεντρικές πλευρές της στρατηγικής της ενεργειακής μετάβασης της ΕΕ.

Παρόλο όμως που προωθούνται ως λύσεις για το κλίμα, εξακολουθούν να επιτρέπουν την εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, καθυστερώντας την πλήρη κατάργηση που οι επιστήμονες θεωρούν κρίσιμη για την επίτευξη των κλιματικών στόχων της ΕΕ.

Μεταξύ των οδηγιών που άλλαξαν ή τροποποιήθηκαν κατ’ απαίτηση του Big Oil είναι οι μεταρρυθμίσεις στο Σύστημα Εμπορίας Δικαιωμάτων Εκπομπών (ΣΕΔΕ) της ΕΕ, όπου οι προσπάθειες άσκησης πίεσης καθυστέρησαν και αποδυνάμωσαν τα μέτρα για την αυστηροποίηση των ανώτατων ορίων εκπομπών και τη μείωση των δικαιωμάτων για τους ρυπαντές.

Ένα ακόμα παράδειγμα είναι η αποδυνάμωση των κανονισμών για τις εκπομπές μεθανίου, όπου η βιομηχανία άσκησε πιέσεις κατά των αυστηρών κανόνων για τις διαρροές μεθανίου και την καύση, με αποτέλεσμα λιγότερο φιλόδοξες πολιτικές.

Επιπλέον, το Big Oil επηρέασε το χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή αυστηρότερων ορίων CO2 για τα αυτοκίνητα, επιβραδύνοντας την πρόοδο στη μείωση των εκπομπών των μεταφορών.

Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί, συμπεριλαμβανομένης και της -μέχρι τώρα- Επιτρόπου Ενέργειας Kadri Simson, οι οποίοι ήταν ιδιαίτερα δεκτικοί – πραγματοποιώντας συχνές συναντήσεις με τους ηγέτες της βιομηχανίας, αποτελούν σύμφωνα με αναλυτές το μεγαλύτερο πρόβλημα της ΕΕ.

Αυτή η άνεση των πολιτικών του γκρουπ έχει ως αποτέλεσμα να διοχετεύονται δισεκατομμύρια δημόσιας χρηματοδότησης σε έργα που υποστηρίζουν τις προτεραιότητες των ορυκτών καυσίμων αντί να επιταχύνουν τη στροφή προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Το μέγεθος της επιρροής των ενεργειακών κολοσσών στην ΕΕ, απειλεί τις κλιματικές φιλοδοξίες της Ευρώπης, καθώς υπονομεύει τις προσπάθειες για τη μείωση των εκπομπών και εγείρει βασικές ανησυχίες σχετικά με τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στους Ευρωπαίους πολίτες και το περιβάλλον.

Πηγή: www.worldenergynews.gr