Σαμαράς για ελληνοτουρκικά: Άδικες και καταστροφικές οι λύσεις που «μαγειρεύονται» για Αιγαίο & Κυπριακό

«Αιχμές» σχετικά με τον ελληνοτουρκικό διάλογο, αλλά και σαφείς υπαινιγμούς για «μαγειρέματα» εις βάρος της Κύπρου με φόντο το Αιγαίο, εξαπέλυσε από τη Λευκωσία ο πρώην πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς.

Ο πρώην πρωθυπουργός, μίλησε ως καλεσμένος στην εκδήλωση απονομής του ετήσιου βραβείου της «Γυναίκας της χρονιάς», με αφορμή τα 50 χρόνια της τουρκικής εισβολής και κατοχής.

Ο πρώην πρωθυπουργός εμφανίστηκε για μια ακόμη φορά ιδιαίτερα αιχμηρός για τον υπό εξέλιξη ελληνοτουρκικό διάλογο, συνεχίζοντας τη «δεξιά κριτική» στην κυβέρνηση, τακτική που ξεκίνησε από την ομιλία του στο Πολεμικό Μουσείο, όταν και είχε κατηγορήσει την κυβέρνηση ότι δέχεται «τουρκικές ταπεινώσεις» και προβαίνει σε «εθνικές υποχωρήσεις».

Ο κ. Σαμαράς έκανε λόγο για «νέους εμπαιγμούς σε βάρος της Κύπρου», «μαγειρέματα» με φόντο το Αιγαίο και λύσεις συγκαλυμμένης διχοτόμησης, που θα είναι το επόμενο βήμα της πλήρους τουρκοποίησης.

Παράλληλα, τα εθνικά θέματα δεν ξέφυγαν από το επίκεντρο της ομιλίας του, με τον ελληνοτουρκικό διάλογο που να μπαίνει στην επόμενη φάση του με τη συνάντηση Γεραπετρίτη – Φιντάν στην Αθήνα στις 8 Νοεμβρίου: «Τα “ήρεμα νερά”, όταν οδηγούν σε σιωπηλή αποδοχή τετελεσμένων, φέρνουν πάντα τεράστιες φουρτούνες», σημείωσε.

Η παρέμβαση – τοποθέτηση του κ. Σαμαρά έρχεται να παγιώσει τη σχέσης έντασης που έχει αναπτυχθεί με το Μαξίμου με το νέο μήνυμα από την Κύπρο να έχει εκ νέου παραλήπτη τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη για τον οποίο είχε σημειώσει πως οι συζητήσεις με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αποτελούν: «διάλογο με πειρατή».

Αναλυτικά ο χαιρετισμός του Αντώνη Σαμαρά στη Λευκωσία:

«Κλείνουν φέτος 50 χρόνια κατοχής της Κύπρου μας. Αισθάνομαι κάπως άβολα που στέκω μπροστά σας. Ειδικότερα σήμερα, που τιμούμε την Κύπρια γυναίκα, η οποία έδωσε τα παιδιά της, τον άντρα της, τον αδερφό της, τον πατέρα της και ό,τι είχε και δεν είχε γι’ αυτόν τον τόπο.

Τι να πούμε σε αυτές τις μανάδες τις συζύγους, τις αδερφές, τις κόρες, που ζουν ακόμη το δράμα των αγνοουμένων, όταν παραμένουν αδικαίωτες; Να λοιπόν γιατί αισθάνομαι άβολα: Γιατί, οι θυσίες τους και οι αγωνίες τους και οι προσδοκίες τους παραμένουν αδικαίωτες! Γιατί η Κύπρος είναι αδικαίωτη. Γιατί δεν απελευθερώθηκε. Ακόμα…

Η Ελλάδα, ως Μητέρα Πατρίδα και ως εγγυήτρια δύναμη, έχει ευθύνες. Το ελάχιστο λοιπόν που μπορώ να κάνω εγώ, ούτε ως πρώην Πρωθυπουργός, ούτε ως πολιτικός, αλλά ως απλός Έλληνας, είναι να σας πω εδώ, σήμερα ότι είμαι στο πλάι σας. Μαζί σας. Μακριά από νέους εμπαιγμούς σε βάρος της Κύπρου ή «λύσεις» άδικες και καταστροφικές, όπως αυτές που ακούγεται ότι «μαγειρεύονται» – εκ παραλλήλου και με το Αιγαίο πλέον. Και λύσεις συγκαλυμμένης διχοτόμησης. Που θα είναι το επόμενο βήμα της πλήρους τουρκοποίησης.

Τα «ήρεμα νερά», όταν οδηγούν σε σιωπηλή αποδοχή τετελεσμένων, φέρνουν πάντα τεράστιες φουρτούνες. Για τις συνομιλίες στη Νέα Υόρκη, πριν λίγες μόνον ώρες, δεν έχω τίποτα να πω. Θα ήταν ανεύθυνο. Η λύση όμως πρέπει να είναι μία: δίκαιη και βιώσιμη! Αν δεν είναι «δίκαιη» δεν θα είναι «βιώσιμη».

Αν υπογραφεί κάτι διαφορετικό, απλώς θα αποτελεί την θρυαλλίδα για την επόμενη κρίση. Κι αν δεχθούμε να υπογραφεί κάτι τέτοιο, όλους, θα μας κυνηγούν οι Ερινύες. Θέλουμε την Κυπριακή Δημοκρατία αδιαίρετη και ενιαία. Χωρίς την παρουσία του Αττίλα! Με όλους τους πρόσφυγες στα σπίτια τους! Εξάλλου, το ενιαίο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας εντάχθηκε στην Ευρωπαϊκή Ενωση ολόκληρο. Με αναστολή του “Ευρωπαϊκού κεκτημένου” στο βόρειο τμήμα του, λόγω κατοχής. Οπως ρητά προβλέπει το Ευρωπαϊκό Πρωτόκολλο 10.

Στόχος μας λοιπόν δεν μπορεί να είναι να νομιμοποιηθούν τα διχοτομικά τετελεσμένα της εισβολής. Όπως και με το σχέδιο Αναν, το να νομιμοποιήσουμε τα τετελεσμένα της εισβολής, από την πίσω πόρτα, δεν είναι λύση. Είναι πλήρης υποταγή. Και η υποταγή είναι το έσχατο όριο της παραίτησης από την πολιτική και πάνω απ όλα από την εθνική αξιοπρέπεια.

Στόχος μας λοιπόν είναι να τερματίσουμε την κατοχή και να εφαρμοστεί το Ευρωπαϊκό «κεκτημένο» και στο βόρειο τμήμα του νησιού… Άλλωστε, μην ξεχνάει κανείς ότι η Ευρώπη έχει αποφασίσει, ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2005, πως η Τουρκία οφείλει να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία!

Αυτή πρέπει να είναι η βάση!

Και ας το ακούσουν όλοι. Γιατί, μην κάνετε λάθος:

Η διάλυση του Κυπριακού κράτους θα φέρει και τον διαμελισμό του Αιγαίου… Και θα αρχίσει τη συρρίκνωση της ίδιας της Ελλάδας. Τέρμα λοιπόν στις ουτοπίες και στους εμπαιγμούς σε βάρος του Ελληνισμού. Είναι θέμα Συνείδησης. Αλλά είναι, πια, και θέμα επιβίωσης. Σώζοντας την Κύπρο μας, σώζουμε την Ελλάδα μας.

Σήμερα τιμούμε την γυναίκα της Κύπρου. Και στο πρόσωπό της τιμούμε και την Ελευθερία! Η οποία – μη το ξεχνάμε – είναι γένους θηλυκού. Οι μανάδες μας, μάς τη δίδαξαν από τα γεννοφάσκια μας. Για εμάς τους Έλληνες η Αθηνά, η Θεά της Σοφίας, ήταν και πολεμίστρια- Παλλάδα ! Δεν τολμούσε να τα βάλει μαζί της ούτε ο ίδιος ο Άρης, ο Θεός του Πολέμου!

Οπως λέει ο Πλάτωνας στον Κρατύλο, το όνομά της συμβολίζει και την «Θεού Νόηση» αλλά και την ανίκητη πολεμική δεινότητα. Εξ ου και το ακατανίκητο πάθος της για την Ελευθερία των Ελλήνων. Ενα «Πάθος Ελευθερίας»…

Αλλά και στους νεότερους χρόνους, στην Ορθοδοξία μας, η Παναγία είναι η Σκέπη των Ελλήνων! Η γλυκύτατη μητέρα όλων μας, αλλά, και όταν χρειαστεί, η “Υπέρτατη Στρατηγός”, σε αγώνες Ελευθερίας.

Και είναι η Ελευθερία για μας τους Έλληνες πράγματι γένους θηλυκού.

Και οι μανάδες μας, μας γέννησαν για να περπατάμε όρθιοι – όχι σκυφτοί!

Υπερήφανοι – όχι ταπεινωμένοι.

Ελεύθεροι – όχι υπόδουλοι.

Αξιοπρεπείς – όχι συμβιβασμένοι.

Γι’ αυτό τιμώντας τις γυναίκες, ιδιαίτερα τις γυναίκες της Κύπρου, τιμάμε πρωτίστως την ίδια την Ελευθερία μας.

Μην το ξεχνάμε αυτό, στους δύσκολους καιρούς που ζούμε σήμερα.

Η αποψινή βράβευση της Κύπριας γυναίκας, αποδίδεται συμβολικά στο πρόσωπο της εκλεκτής κας Φιλίππας Καρσερά- Χριστοδουλίδου, συζύγου του Προέδρου της Κύπρου. Η οποία στέκεται άξια δίπλα του. Είναι λοιπόν ένα βραβείο συμβολικό. Οι γυναίκες της Κύπρου ασταμάτητα πονούν για τους αγαπημένους τους που έχασαν. Όμως κι εμάς αδιάκοπα μας συγκινούν. Γιατί στα μάτια τους διαβάζουμε ζωντανά την τραγωδία της απώλειας. Διαβάζουμε όμως στα ίδια μάτια και την υπερηφάνεια τους. Γιατί η θυσία των δικών τους ανθρώπων που χάθηκαν ήταν θυσία για την πατρίδα.

Η βράβευση αυτή ανήκει σε όλες τις γυναίκες της Κύπρου.

Ως ελάχιστη έκφραση, του Σεβασμού μας , της Αγάπης μας και του δικού μας πάθους για Ελευθερία.

Σας ευχαριστώ πολύ».