Μα που εξαφανίζονται τα όπλα που οι Ευρω-αμερικανοί δίνουν στους Ουκρανούς;

Η ουκρανική πύλη Operdatabot σε κείμενό της αναφέρει το γεγονός της εξαφάνισης πάνω από 270.000 όπλα, για την ακρίβεια 270.945, στην Ουκρανία μέσα σε αυτά τα δυόμιση χρόνια του πολέμου από τον Φλεβάρη 2022.

Η εξαφάνιση του οπλισμού αφορά τα οπλοστάσια που βρίσκονται σε όλη τη χώρα.

   Κατά τη γνώμη του συγγραφέα του κειμένου, όλα αυτά τα όπλα είναι σχεδόν σίγουρο πως κατέληξαν στη διεθνή μαύρη αγορά, σε διάφορα μέρη του πλανήτη, ίσος με προτίμηση τη Μέση Ανατολή όπου οι κρίσεις σιγοβράζουν συνέχεια και συχνά ξεσπούν σε συγκρούσεις.

     Το φαινόμενο της εξαφάνισης οπλισμού στην Ουκρανία όμως δεν είναι πρωτόγνωρο. Απ‘ την άλλη, μη ξεχνάμε πως η Ουκρανία είναι αποδεδειγμένα μια από τις πλέον διεφθαρμένες χώρες στο κόσμο, με τη διαφθορά να βασιλεύει όχι μόνο σε πολιτικό επίπεδο, αλλά ακόμα περισσότερο σχεδόν σε όλα τα στρατιωτικά κλιμάκια, οικονομικά πολύ πιο προσοδοφόρα.

 Έτσι η ανάλυση του φαινόμενου αποκαλύπτει ότι κιόλας πιο πριν, στα οκτώ χρόνια συγκρούσεων στο Ντονμπάς (2014-2022), το «σπορ» των εξαφανίσεων όπλων ήταν πολύ συνηθισμένο. Τώρα όμως μαθαίνουμε πως ο όγκος των εξαφανισμένων όπλων στα δυόμιση χρόνια του ρωσο-ουκρανικού πολέμου τετραπλασιάστηκε (!) σε σχέση με τον όγκο των προηγούμενων οκτώ,

     Κατά τα άλλα, μόνο στους πρώτους οκτώ μήνες του 2024 έχουν ξεπεραστεί οι 78.000 περιπτώσεις κλοπής όπλων ολόκληρου του 2023.

     Τώρα, αν κάποιος θέλει να υπολογίσει κατά πόσο η έλλειψη των κλαπέντων επηρέασε τις επιχειρησιακές δυνατότητες αντιμετώπισης των πολεμικών αναγκών των Ουκρανών στο Ντονμπάς (Ντονέτσκ, Ζαπορίζια, Λουχάνσκ), δύσκολα θα μπορούσε να εξάγει ακριβή συμπεράσματα.

     Ο κλαπείς οπλισμός αποτελείται από μέτρια έως σχετικά μικρά όπλα (λ.χ. πιστόλια, τουφέκια) η χρήση των οποίων δεν μπορούμε να πούμε πως έχει την ικανότητα να διαμορφώσει σημαντικές καταστάσεις υπέρ ή κατά των Ουκρανών.

     Το Ουκρανικό Πρακτορείο Ειδήσεων,  Ukranews,  αναφέρει ορισμένα στο σύνολο ποσοστά κλαπέντος υλικού: 27,9% κυνηγητικά τουφέκια (!), 27,8% τουφέκια μάχης και 10,8% καραμπίνες που προσελκύουν την προτίμηση των κλεφτών.

     ΄Οσο για τα μοντέλα που περισσότερο «αρέσουν», μεταξύ των τουφεκιών μάχης ξεχωρίζει το ΑΚ-74 με 10,8% με 51.008 «κομμάτια». Ακολουθεί το πιστόλι ΡΜ (7,4%) και η καραμπίνα SKS (4,4%).

      Βέβαια, μια «παραξενιά» δεν μπορεί να μην είναι και τα «κυνηγητικά τουφέκια» που περιλαμβάνονται στα κλοπιμαία.  Μήπως στον πόλεμο που διεξάγεται χρησιμοποιούνται και κυνηγητικά όπλα;!  Όλα να τα περιμένει κανείς:  à la guerre comme à la guerre,  αλλά υπάρχει και η ερώτηση: οι «σύμμαχοι» ΗΠΑ-ΕΕ μεταξύ του άλλου ελαφρού ή βαρύ οπλισμού, δωρίζουν επίσης στην Ουκρανία και όπλα για το κυνήγι;!  Και όποιον πάρουν τα… σκάγια!…

      Πάντως αναφέρεται πως το 1/5 των εξαφανίσεων γίνεται στο  oblast  του Ντονέτσκ, κοντά στη πρώτη γραμμή των ουκρανικών δυνάμεων. Στη περιοχή της Ζαπορίζια εξαφανίστηκε γύρω στο 12%, περιοχή μαχών, όπως ξέρουμε. Ωστόσο εξαφανίστηκε και ένα 10% στο Κίεβο, που δεν είναι περιοχή μαχών!

      Επισήμως οι ουκρανικές αρχές δηλώνουν επισήμως ότι μόνο το 12% του οπλισμού θεωρείται κλαπέν, εννοώντας ίσως πως το υπόλοιπο 88% «χάθηκε» στις μάχες (ή και έπεσε τα χέρια των Ρώσων, κάτι που προφανώς δεν ομολογείται).

      Υπάρχει βέβαια και η περίπτωση (που είναι μάλλον και η κυριαρχούσα) τα όπλα να έχουν άμεσα αφαιρεθεί από τις αποθήκες, κάτι που σημαίνει και ύπαρξη μιας καθεαυτού οργανωμένης ενέργειας στους κόλπους του στρατού με σκοπό την αφαίρεση και τη σχετική πώληση σε ενδιαφερόμενους καλοπληρωτές.

      Σχετικά δεν λείπουν ασφαλώς και οι συζητήσεις στις υψηλές σφαίρες του Υπουργείου Άμυνας της Ουκρανίας, συνδεδεμένες με το φαινόμενο της διαφθοράς. Απ’ ό, τι φαίνεται όμως τα αποτελέσματα των συζητήσεων είναι μηδέν.

      Η κλοπή των όπλων στην Ουκρανία και η ανακάλυψή τους στα χέρια της κοινής εγκληματικότητας στη Δυτική Ευρώπη έχει πολύ προβληματίσει τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες (intelligence) και ειδικά την  Global Initiatve Transnational Organized Crime (GI – Toc) η οποία αυτομάτως – αλλά κατά τη γνώμη μας πολύ επιφανειακά –  συνδέει την εξαφάνιση των όπλων στην Ουκρανία και την εύρεσή τους στις χώρες της Ευρώπης με τη δράση του οργανωμένου εγκλήματος, ωσάν να μην υπήρχε καμία άλλη προηγούμενη, διευκολύνουσα αιτία (π.χ. απιστία τοπικών αρχών, αναξιοπιστία υπηρεσιών, κλπ.).

     Δεν λείπει και ο υπαινιγμός ότι ένα μεγάλο μέρος της αφθονίας αμερικανικών όπλων που προέκυψε στην Ουκρανία μετά την έναρξη των συγκρούσεων του 2014, μαζί με τον ήδη τότε  πλούσιο ουκρανικό οπλισμό που έγινε ακόμη πιο πλούσιος μετά το 2022 με την «βοήθεια» και της ΕΕ,  διόλου απίθανο να προξενεί τεράστια έλξη στους αναμεμειγμένους στις διάφορες υποβόσκουσες διενέξεις και σε εξέλιξη συρράξεις στη Μέση Ανατολή, κυρίως, αλλά και αλλού, πιο  μακριά.

      Το γεγονός πάντως είναι ένα και εμφανές: αποδεδειγμένα η Ουκρανία είναι ένα απέραντο «σουρωτήρι», ξέφραγο αμπέλι, μέσα στο οποίο όποιος θέλει μπορεί να προμηθευτεί οπλικά συστήματα! Και τώρα με την πολεμική αναστάτωση που κυριαρχεί, ακόμα περισσότερο.

  Οι Αμερικανοί (και εν μέρει οι ευρωπαίοι Κοινοτικοί) ανησυχούν δήθεν τώρα για τη «κακή κατάληξη» μέρους των πολύ μεγάλων ποσοτήτων όπλων που έστειλαν και συνεχίζουν να στέλνουν στους Ουκρανούς, οι οποίοι, εκόντες άκοντες  χρησιμοποιούνται ως πληρεξούσιοι των Αμερικανο-ευρωπαίων στον πόλεμο με τη Ρωσία.

      Προσποιούνται πως δεν γνωρίζουν (ή δεν θυμούνται), ιδιαιτέρως ο Αμερικανοί, εκείνο που έγινε κατά τη διάρκεια του αφγανικού πολέμου μεταξύ Σοβιετικών και Ταλιμπάν (1979-1989), όταν είχαν δώσει στους αντάρτες, αλλά και στην Αλ-Κάιντα, χιλιάδες πυραύλους εδάφους-αέρος οι οποίοι, μετά την άδοξη, και για τους Αμερικανούς, λήξη του πολέμου έμειναν εκεί και χρησιμοποιήθηκαν από τους ίδιους Ταλιμπάν και Αλ-Κάιντα εναντίον, αυτή τη φορά, των παλιών τους προμηθευτών Αμερικανών!

      Και κάνουν επίσης πως ξεχνούν οι Αμερικανοί τί έγινε, μετά από περίπου είκοσι χρόνια πολέμου, στο Αφγανιστάν όταν τον Αύγουστο του 2021 εγκαταλείποντας τη χώρα κατέστρεψαν μεν τα ελικόπτερα και τα τεθωρακισμένα που δεν μπορούσαν να πάρουν μαζί τους, αφήνοντας όμως παραγεμισμένες αποθήκες διαφόρων οπλισμών και στρατιωτικών εξαρτήσεων που οι Ταλιμπάν βρήκαν και χρησιμοποιούν ενδυναμώνοντας αφάνταστα το οπλοστάσιο τους.

      Και το ίδιο δεν έγινε πριν από χρόνια στο Ιράκ και στη Συρία, και τελευταία στη Υεμένη όπου οι Ούθι, νικητές των Σαουδαράβων, χρησιμοποιούν άνετα όλα τα είδη οπλισμού που σε αυτούς οι Αμερικανοί αφθόνως είχαν χορηγήσει;

      Άλλωστε, κακά τα ψέματα, οι Αμερικανοί δεν είναι και οι κύριοι, «κανονικοί»   τροφοδότες όπλων απανταχού στον πλανήτη Γη όπου έχουν ανάψει φωτιές;!

      Τώρα στην Ουκρανία, στα πλαίσια ενός πολέμου με απεριόριστες χρήσεις συμβατικών οπλισμών, η κατάσταση μπορεί να εκτραχυνθεί ραγδαία.

     Όπως γνωρίζουμε, πριν από λίγο καιρό διάφορες ανταποκρίσεις τύπου είχαν εκτενώς συνδέσει την διεφθαρμένη ουκρανική πολιτικο-στρατιωτική  intelligentsia με τα κρυφά κυκλώματα διάθεσης ελαφριού οπλισμού στη μαύρη αγορά απ’ όπου ακολουθεί η διοχέτευση σε εγκληματικές και, πιο πέρα, τρομοκρατικές ομάδες.

      Στις αρχές του 2024 ο Γενικός Επιθεωρητής του αμερικανικού Πενταγώνου σε μια αναφορά του, για την οποία οι  New York Times  δημοσίευσαν εκτεταμένη ανάλυση στις 13-14 του Γενάρη 2024, επιβεβαιώνει τον συναγερμό που χτύπησε στην αμερικανική κυβέρνηση, προοίμιο κάκιστων προβλέψεων.

      Το θέμα είναι ότι κατά κάποιον τρόπο όσα δηλώνει ο Γενικός Επιθεωρητής είναι πολύ χειρότερα απ’ όσα οι Ουκρανοί ομολογούν.

      Έτσι, ο Αμερικανός αξιωματούχος μας λέει πως ούτε λίγο ούτε πολύ το 60% του πιο εξελιγμένου οπλισμού υψηλής τεχνολογίας που παραδόθηκε στους Ουκρανούς, αξίας πολλών δις δολαρίων, εξαφανίστηκε χωρίς να αφήσει το παραμικρό ίχνος!

      Μόνο αυτό αρκεί για να καταλάβει κανείς τί γίνεται στην Ουκρανία και τί σόι χώρα είναι αυτή. Και λέγοντας «χώρα», εννοούμε ασφαλώς και τους «ανθρώπους» της, όχι καμία αφηρημένη έννοια «χώρας».

      Υπάρχει και μια σημαντική διευκρίνιση:  αυτό 60% δεν αφορά το σύνολο των οπλισμών που οι Αμερικανοί έδωσαν στην Ουκρανία, αλλά – και εδώ έγκειται η βαθιά διαφοροποιός σημασία του ποσοστού – αφορά  τα πιο εξειδικευμένα όπλα, εκείνα που εύκολα μπορούν να μεταφερθούν και επομένως είναι πιο «ελκυστικά».       

      Πρόκειται για πυραύλους ώμου εδάφους-αέρος  Stinger (αξίας 170.000 δολαρίων ο ένας, όπως πληροφορεί  η  Raytheon  που τους παράγει!)  πυραύλους ώμου εδάφους-εδάφους  Javelin, 23.000  σκόπευτρα νυχτός, 750  drones, ένα υλικό που θα έκαναν τα πάντα οι τρομοκρατικές οργανώσεις, οι διάφοροι αντάρτες ανά τον κόσμο και οι μεγάλοι εγκληματίες για να το αποκτήσουν στα διάφορα παράνομα τοπία της Αφρικής, Ασίας και Λατινικής Αμερικής, αλλά και, γιατί όχι;, και Ευρώπης.

      Σίγουρα υφίσταται θέμα ελέγχου και λογιστικής των άπλετων ποσοτήτων όπλων που διατίθενται και κυκλοφορούν στην Ουκρανία, σήμερα κεντρικός τομέας διαχείρισης οπλισμών.

      Διαβάζουμε πως η αμερικανική πρεσβεία στο Κίεβο ομολογεί την αδυναμία της  ελλείψει προσωπικού (ποιος ξέρει γιατί δεν αυξάνουν το προσωπικό;!) να παρακολουθεί τον «δρόμο» των όπλων από τις ΗΠΑ έως την Πολωνία, όπου αποθηκεύονται, και απ’ εκεί στην Ουκρανία, τελικός προορισμός. Όσο για τους Ουκρανούς, οι Αμερικανοί τους «απαλλάσσουν»(!) από ευθύνες λόγω του ότι μέσα στο χάος των πολεμικών επιχειρήσεων και την ανάγκη τα όπλα να φτάσουν το γρηγορότερο στα μέτωπα, προκύπτουν ανυπέρβλητες «φυσιολογικές» αδυναμίες τήρησης λογαριασμών στις «κινήσεις» και προορισμών των μεγάλων ποσοτήτων υλικού!

      Απ’ την άλλη, κανείς δε μας βεβαιώνει πως οι Πολωνοί «αποθηκάριοι» δεν κρατούν αυθαίρετα για τον εαυτό τους ένα ποσοστό οπλισμού πριν το διοχετεύσουν στην Ουκρανία. έτσι κι αλλιώς απ’ ό, τι καταλάβαμε ουσιαστικά δεν υπάρχει κανένας σοβαρός έλεγχος σε όλη αυτή την «ιστορία όπλων».

      Η αναφορά του Αμερικανού Γενικού Επιθεωρητή ασφαλώς θορύβησε το Κογκρέσο και ειδικά τους Ρεπουμπλικάνους. Η σημερινή εκλογική διαδικασία όμως μπλόκαρε οτιδήποτε αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία και προπαντός τον τομέα των χρηματοδοτήσεων.

      Προβληματισμούς εγείρουν και οι πρόσφατες εκπαραθυρώσεις πολύ σημαντικών κυβερνητικών Ουκρανών αξιωματούχων και κρατικών αντιπροσώπων

       Τους περασμένους μήνες μαθεύτηκε η απόλυση στρατηγών κατηγορουμένων για διαφθορά, ενώ τον Σεπτέμβρη που πέρασε και ο ίδιος ο ΥΠΑΜ παύθηκε  για λόγους η ακρίβεια των οποπίων δεν έχει ποτέ διασαφηνιστεί.

       Μη ξεχνάνε επίσης πως τον Αύγουστο του 2023 είχαν απολυθεί όλοι οι διοικητές των στρατιωτικών περιφερειών μετά τη αποκάλυψη πολλών περιπτώσεων απαλλαγής από την στρατιωτική θητεία επί πληρωμή.

       Επίσης, ουκ ολίγους προβληματισμούς δημιουργεί στις δυτικές κυβερνητικές τάξεις το γεγονός της ύπαρξης και διόγκωσης μιας νέας ολιγαρχικής καθεστωτικής οργάνωσης στις υψηλότερες πολυθρόνες  του κυβερνητικού συμπλέγματος η οποία ελέγχει όλη την πολεμική οικονομία με απίστευτα χρηματικά κέρδη, ακριβώς μέσα στα πλαίσια της πολυδαίδαλης γενικευμένης διαφθοράς που ασφαλώς παράγει η έλλειψη ικανών ελέγχων όντας όλα παραδομένα στην αναμπουμπούλα του πολέμου.

      Στην ορισμένη περίπτωση, εκείνο που άμεσα τραβάει την προσοχή είναι η εμφανής  ανικανότητα του Ζελένσκι να τιθασεύσει το νέο ουκρανικό ολιγαρχικό φαινόμενο μέσα στα κρατικά γρανάζια. Είναι ανικανότητα, αδυναμία ή μήπως αδιαφορία λόγω ιδίων ολιγαρχικών συμφερόντων του;!

     Ανέκαθεν στην Ουκρανία οι ολιγάρχες είχαν σημαντικότατη επιρροή στα πολιτικά και οικονομικά δρώμενα των κυβερνήσεων. Και ο ίδιος ο Ζελένσκι αναρριχήθηκε στην προεδρία το 2019 με την αμέριστη χρηματική βοήθεια του ολιγάρχη μεγιστάνα του πετρελαίου και ιδιοκτήτη τηλεοπτικών σταθμών Ίχορ Κολομότσκι.

     Περιληπτικά, το πρόβλημα της εξαφάνισης σημαντικών οπλικών αντικειμένων, μεγεθυμένο από τις, σε μεγάλο βαθμό, ανεξέλεγκτες ενέργειες σχεδόν όλων των ουκρανικών κρατικών υπηρεσιών, φαίνεται πως είναι τελείως αδύνατον να αντιμετωπιστεί με κάποια επιτυχία.

      Ούτε και στον ορίζοντα διαγράφεται κάποια δυνατότητα μείωσης του φαινομένου, πολύ πιθανόν έως ότου θα συνεχίζουν Αμερικανοί και Ευρωπαίοι να  τροφοδοτούν την ουκρανική «πολεμική αγορά» σχεδόν με όλα τα είδη οπλισμού.

Πηγή: militaire, Κρεσέντσιο Σαντζίλιο