Το νέο τοπίο στις σχέσεις μεταξύ πολιτικών αρχηγών

Η χθεσινή κοινοβουλευτική πρεμιέρα για τους πολιτικούς αρχηγούς, τη νέα πολιτική περίοδο που ανοίγεται μπροστά μας, είχε εκτός από συγκρούσεις και αντιπαραθέσεις, μηνύματα εκατέρωθεν για τη στάση που προοιωνίζεται να τηρήσουν οι αρχηγοί μεταξύ τους, ως απόρροια των νέων πολιτικών συσχετισμών που ανέκυψαν το τελευταίο διάστημα.

Και μπορεί η κυβέρνηση να θεωρεί ότι η αντιπολιτευτική τακτική και παρουσία του ΠΑΣΟΚ και του επανεκλεγέντος αρχηγού του, Νίκου Ανδρουλάκη, δεν αναμένεται να έχει σημαντικές διαφοροποιήσεις και τομές σε σχέση με την προηγούμενη θητεία του, ωστόσο τα μηνύματα που εκπέμφθηκαν από πλευρά του Κυριάκου Μητσοτάκη ήταν σαφή.

Η εσωκομματική αναστάτωση του ΣΥΡΙΖΑ και η τρέχουσα δημοσκοπική του πτώση, σε συνδυασμό με την ενίσχυση που καταγράφουν οι μετρήσεις για το ΠΑΣΟΚ μετά τις εσωκομματικές εκλογές της Χαριλάου Τρικούπη, καθιστούν το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη de facto αξιωματική αντιπολίτευση, αν και θεσμικά και κοινοβουλευτικά αυτή τη θέση διατηρεί ο ΣΥΡΙΖΑ.

Με δύο μόνο κινήσεις του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά τη διάρκεια της συζήτησης στη Βουλή μεταξύ των πολιτικών αρχηγών, ξεκαθάρισε τις προθέσεις του. Ο ίδιος και η κυβέρνησή του θεωρούν πλέον το ΠΑΣΟΚ ως τον κύριο πολιτικό και αντιπολιτευτικό αντίπαλο της Νέας Δημοκρατίας.

Η επαναλαμβανόμενη κίνηση του πρωθυπουργού, να αποχωρήσει από την αίθουσα μετά την ολοκλήρωση της πρωτολογίας του και να κατευθυνθεί στο γραφείο του στη Βουλή κατά τη διάρκεια της ομιλίας του προέδρου της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκου Παππά, καθώς και κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Νίκου Ανδρουλάκη, είχε έντονη σημειολογία.

Αυτή η ενέργεια εξέπεμψε μηνύματα προς τα έδρανα τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και του ΠΑΣΟΚ. Η απουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη αποτύπωσε την εικόνα που έχει πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι μόνο στα μάτια του κοινού και των υποστηρικτών του, αλλά και στους πολιτικούς του αντιπάλους, υποδεικνύοντας ότι, αν και είναι «τύποις» αξιωματική αντιπολίτευση, στην πραγματικότητα έχει χάσει αυτόν τον ρόλο.

Επιπλέον, η αποχώρηση του κ. Μητσοτάκη ερμηνεύτηκε ως μια σαφής αποδοκιμασία προς τον Νίκο Παππά, τον οποίο, όπως δήλωσε, δεν επιθυμεί να αναγνωρίσει ως θεσμικό συνομιλητή στη Βουλή. Με αυτή τη στάση του, εκφράζει την απαξίωση προς έναν πολιτικό που φέρει το βάρος της απόφασης του Ειδικού Δικαστηρίου σχετικά με τους χειρισμούς του στην υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών.

«Δεν μπορώ να αναγνωρίσω ως εκπρόσωπο της αξιωματικής αντιπολίτευσης έναν πολιτικό που έχει καταδικαστεί με 13-0 στο ειδικό δικαστήριο. Προστατεύω το πολίτευμα και δεν θα χαιρετηθώ, ούτε θα συνδιαλλαγώ μαζί του. Όταν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης εκλέξει νέο αρχηγό και αποκτήσει κομματική συνοχή, θα είμαι εδώ για να συζητήσουμε. Μην εκπλαγείτε αν αποχωρήσω, αυτή θα είναι η στρατηγική μου μέχρι να εκλεγεί μόνιμος αρχηγός στον ΣΥΡΙΖΑ» δήλωσε ο πρωθυπουργός αναφερόμενος στον Νίκο Παππά κατά τη δευτερολογία του.

Αντίθετα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, μόλις επέστρεψε στα κυβερνητικά έδρανα, αμέσως μετά την ομιλία του Νίκου Ανδρουλάκη, τοποθέτησε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ σε έναν αναβαθμισμένο πολιτικό ρόλο απέναντί του.

«Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τη νέα πολιτική κατάσταση που διαμορφώνεται», ανέφεραν κυβερνητικοί παράγοντες, αναφερόμενοι στο νέο πολιτικό δίπολο που αρχίζει να σχηματίζεται, φέρνοντας στο νου μνήμες από την περίοδο πριν τα μνημόνια, η οποία είχε οδηγήσει στην κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ και στην ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβερνητικού κόμματος.