Πώς μια νίκη του Τραμπ ή της Χάρις θα μπορούσε να διαμορφώσει τη Μέση Ανατολή

Το πώς θα προσεγγίσει ο Τραμπ τον πόλεμο είναι πιο δύσκολο να προβλεφθεί. Δημόσια, έχει καλέσει το Ισραήλ να «τελειώσει το πρόβλημα» στα παλαιστινιακά εδάφη και κατηγόρησε τον Μπάιντεν ότι προσπαθεί να «συγκρατήσει» τον Νετανιάχου, υπονοώντας ότι το Ισραήλ θα είχε περισσότερο ελεύθερα χέρια για να συνεχίσει τον πόλεμό του κατά της Χαμάς, αν επέστρεφε στον Λευκό Οίκο. 

Αλλά ο Τραμπ έχει επίσης σηματοδοτήσει ότι η υποστήριξή του προς το Ισραήλ δεν είναι απεριόριστη. Το έχει καλέσει να «σταματήσει να σκοτώνει ανθρώπους» στη Γάζα, όπου έχει προειδοποιήσει για τις συνέπειες στις δημόσιες σχέσεις της συνεχιζόμενης στρατιωτικής επίθεσης του Ισραήλ. Ο πρώην πρόεδρος αρνήθηκε να πει σε συνέντευξή του τον Απρίλιο στο περιοδικό Time αν θα εξέταζε το ενδεχόμενο να μοχλεύσει τη στρατιωτική βοήθεια προς το Ισραήλ. Σε ένα σχόλιο που δημιούργησε αντιδράσεις, ο υποψήφιος σύντροφος του Τραμπ, ο Τζέι Ντι Βανς, δήλωσε ότι τα συμφέροντα του Ισραήλ δεν ευθυγραμμίζονται πάντα με εκείνα των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ιράν

Και οι δύο υποψήφιοι μοιράζονται τον στόχο της αποτροπής ενός πυρηνικά εξοπλισμένου Ιράν, αλλά ως πρόεδρος, ο Τραμπ απέσυρε τις Ηνωμένες Πολιτείες από τη συμφωνία-ορόσημο που έθεσε όρια στην πυρηνική δραστηριότητα του Ιράν. Αφού διέλυσε αυτό που αποκάλεσε «τη χειρότερη συμφωνία στην ιστορία», ο Τραμπ επέβαλε ένα πλήθος οικονομικών κυρώσεων που είδαν τις ξένες επενδύσεις στο Ιράν να στερεύουν και τις ιρανικές εξαγωγές πετρελαίου να πέφτουν κατακόρυφα. Αλλά οι επικριτές λένε ότι η λεγόμενη εκστρατεία μέγιστης πίεσης του Τραμπ δεν κατάφερε να αλλάξει τη συμπεριφορά της Τεχεράνης ή των πληρεξουσίων της, ούτε κατάφερε να φέρει το Ιράν πίσω στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. 

Μετά την έξοδο του Τραμπ από τη συμφωνία, το Ιράν άρχισε να επεκτείνει το απόθεμά του σε εξαιρετικά εμπλουτισμένο ουράνιο σε επίπεδα σχεδόν οπλικού επιπέδου. Ακόμα και αν ο επόμενος πρόεδρος ήθελε να αναβιώσει τη συμφωνία της εποχής Ομπάμα, οι ειδικοί λένε ότι το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν είναι πλέον πολύ προχωρημένο για να αποκατασταθεί ο 12μηνος «χρόνος ξεμπλοκαρίσματος» της αρχικής συμφωνίας του 2015. Ο Τραμπ δήλωσε στους δημοσιογράφους τον περασμένο μήνα ότι «πρέπει να κάνουμε μια συμφωνία» με το Ιράν, χωρίς να διευκρινίσει πώς θα διέφερε από εκείνη που εγκατέλειψε.  

Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, η Χάρις δήλωσε ότι θεωρεί το Ιράν ως τον «μεγαλύτερο αντίπαλο της Αμερικής», μια κρίση που προβλημάτισε ορισμένους ειδικούς σε θέματα εθνικής ασφάλειας, οι οποίοι λένε ότι η Κίνα αποτελεί πολύ μεγαλύτερη απειλή.

Η κυβέρνηση Μπάιντεν απέτυχε να εξασφαλίσει τη «μεγαλύτερη και ισχυρότερη» ιρανική πυρηνική συμφωνία που επιδίωκε όταν ανέλαβε καθήκοντα. Εάν εκλεγεί, η Χάρις δήλωσε ότι προτιμάται μια διπλωματική λύση, αλλά «όλες οι επιλογές» θα πρέπει να βρίσκονται στο τραπέζι για να αποτραπεί το Ιράν από το να οπλοποιήσει το πυρηνικό του πρόγραμμα. Η Χάρις αρνήθηκε να συζητήσει «υποθετικά» όταν ρωτήθηκε αν θα αναλάμβανε στρατιωτική δράση εάν της δίνονταν αποδείξεις ότι το Ιράν κατασκευάζει πυρηνικό όπλο.  

Λίγες ημέρες μετά την τελευταία ιρανική πυραυλική επίθεση σε ισραηλινό έδαφος, ο Τραμπ συμβούλεψε το Ισραήλ να «χτυπήσει πρώτα τα πυρηνικά και να ανησυχήσει για τα υπόλοιπα αργότερα». Το Ισραήλ πραγματοποίησε την απάντησή του, η οποία περιορίστηκε σε ιρανικούς στρατιωτικούς στόχους. 

Λύση δύο κρατών

Μια λύση δύο κρατών που θα εγκαθίδρυε ένα ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος παράλληλα με το Ισραήλ έχει διαφύγει από τους προέδρους των ΗΠΑ εδώ και δεκαετίες. Παραμένει μια μακρινή προοπτική μετά τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου, με τον Νετανιάχου και τους δεξιούς εταίρους του στον συνασπισμό να περιγράφουν μια λύση δύο κρατών ως ανταμοιβή για την τρομοκρατία. Μετά τη συνάντησή του με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό τον Ιούλιο, η Χάρις δήλωσε ότι η λύση των δύο κρατών παραμένει ο «μόνος δρόμος» προς τα εμπρός. 

Ερωτηθείς κατά τη διάρκεια του πρώτου προεδρικού ντιμπέιτ αν θα υποστήριζε τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους, ο Τραμπ είπε: «Θα πρέπει να το δω». Ο λεγόμενος οδικός χάρτης του Τραμπ για μια λύση δύο κρατών το 2020 απορρίφθηκε από τους Παλαιστίνιους, εν μέρει επειδή θα άφηνε το Ισραήλ υπεύθυνο για τη διατήρηση της ασφάλειας στην Παλαιστίνη και θα νομιμοποιούσε τους περισσότερους ισραηλινούς οικισμούς στη Δυτική Όχθη. 

Αρκετές από τις πολιτικές του Τραμπ κατά τη διάρκεια της τετραετούς θητείας του ευνόησαν αποφασιστικά το Ισραήλ έναντι των Παλαιστινίων, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ και του κλεισίματος του γραφείου της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης στην Ουάσινγκτον. 

Πηγή:Al Monitor, Militaire