Το “μάθημα Τραμπ” για την κυβέρνηση Μητσοτάκη

Αντιλαμβανόμενοι τη δική μας άποψη ως την απόλυτη αλήθεια, δυσκολευόμαστε να αποδεχτούμε γεγονότα που αμφισβητούν την αυθεντία μας. Όταν ένα εκλογικό αποτέλεσμα δεν μας ικανοποιεί, συχνά στρέφουμε την οργή μας προς τους ψηφοφόρους, θεωρώντας τους υπεύθυνους για την απογοήτευση των προσδοκιών και των προβλέψεών μας. Δεν είμαστε σίγουροι αν ο Τραμπ είναι χειρότερη επιλογή από την Κάμαλα, αλλά γνωρίζουμε ότι εκατομμύρια Αμερικανοί τον ψήφισαν. Δεν είναι λογικό να πιστεύουμε ότι όλοι αυτοί έχουν χαμηλό δείκτη νοημοσύνης.

Η εύκολη ρίψη του χαρακτηρισμού «φασίστες» δεν συμβάλλει στην ανθρώπινη πρόοδο, παρά μόνο μας δίνει την ψευδαίσθηση ότι επιλύουμε ένα ζήτημα. Με αυτόν τον αντιπαραγωγικό τρόπο, δεν εκπληρώνουμε κάποια ανώτερη αποστολή ούτε αποπληρώνουμε χρέη προς την ανθρωπότητα. Αυτό που πρέπει να μας προβληματίσει είναι οι λόγοι για τους οποίους οι Αμερικανοί επέλεξαν τον Τραμπ αντί της Κάμαλα. Ωστόσο, δεν πρέπει να προσεγγίσουμε το θέμα με τη λογική του «καλού και του κακού», καθώς αυτή η στάση μας οδηγεί σε λανθασμένα συμπεράσματα.

Έχουμε αναλογιστεί, για παράδειγμα, ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα των εκλογών αν στη θέση του Τραμπ υπήρχε ένας πιο «ευχάριστος» ρεπουμπλικάνος. Είναι πιθανό ότι θα είχε κερδίσει με μεγαλύτερη διαφορά. Ωστόσο, και αυτή η σκέψη παραμένει μια υπόθεση. Το γεγονός είναι ότι η ατζέντα των Δημοκρατικών δεν κατάφερε να πείσει. Ή, πιο σωστά, μια σημαντική μερίδα του κοινού φαίνεται να έχει κουραστεί από ζητήματα που η «προοδευτική κοινότητα» του δυτικού κόσμου θεωρεί σημαντικά για τον πλανήτη. Όμως, ο πλανήτης φαίνεται να μην ενδιαφέρεται γι’ αυτά ή, ακόμα χειρότερα, να δείχνει κόπωση από μια ατζέντα θεμάτων που το ευρύ κοινό δεν θεωρεί άμεσες προτεραιότητες.

Φυσικά, η ακρίβεια και ο πληθωρισμός είναι σημαντικά ζητήματα. Στο τέλος της ημέρας, ο καθένας μας αξιολογεί τι έχει στο τραπέζι του το μεσημέρι. Αυτό θα πρέπει να προβληματίσει και τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις. Ο μέσος Ευρωπαίος δεν διαφέρει πολύ από τον μέσο Αμερικάνο στην αντίδρασή του. Τα κοινά καταναλωτικά πρότυπα έχουν οδηγήσει σε μια σύγκλιση στον τρόπο που οι άνθρωποι αντιδρούν στα καθημερινά ζητήματα.

Πιστεύουμε ότι και η ελληνική κυβέρνηση έχει ήδη αντιληφθεί αυτά τα θέματα που συζητάμε. Υπάρχουν δύο επιλογές αν θέλει να αποφύγει μια «μαύρη» εκλογική αναμέτρηση. Η προτιμότερη επιλογή θα ήταν να εστιάσει στα απλά καθημερινά προβλήματα που απασχολούν τους πολίτες. Αντίθετα, η λανθασμένη επιλογή, κατά τη γνώμη μας, θα ήταν να ακολουθήσει μια προσέγγιση παρόμοια με αυτή του Τραμπ.

Απλά και ξεκάθαρα, αυτό δεν ταιριάζει με τη φιλοσοφία της παρούσας κυβέρνησης. Θα ήταν ασύμβατο. Ο Τραμπ είναι καλός για την Αμερική, όπως αποφάσισαν οι Αμερικανοί ψηφοφόροι. Οι Έλληνες, από την άλλη, ψήφισαν πρόσφατα για κάτι διαφορετικό: τον Κυριάκο Μητσοτάκη, με σκοπό να προχωρήσει στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις για τη χώρα. Αν ο Τραμπ «προδώσει» τους ψηφοφόρους του στην Αμερική, θα υποστεί τις συνέπειες. Αυτό ισχύει για όλες τις κυβερνήσεις. Το ίδιο θα συμβεί και με την κυβέρνηση Μητσοτάκη: θα αξιολογηθεί με βάση την εντολή που έλαβε από τον ελληνικό λαό.