Κουάχα: Επιστήμονες λένε ότι «ανέστησαν» τον εξαφανισμένο πρόγονο της ζέβρας

Ένα Κουάχα τρώει ανέμελο. Ή μήπως πρόκειται για μια ζέβρα με λιγότερες ρίγες, μιας και τα κουάχα έχουν εξαφανιστεί;

Επιστήμονες που ισχυρίστηκαν ότι ανάστησαν έναν εξαφανισμένο συγγενή ζέβρας, με κάποιους να το θεωρούν ισοδύναμο του «Jurassic Park» ενώ οι πιο σκεπτικιστές το αποκαλούν επιφανειακή κίνηση. «Ουσιαστικά απλώς κάνουν μια ζέβρα λιγότερο ριγέ», είπε ο Ντάγκλας ΜακΚάουλι, ειδικός στην εξέλιξη στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στη Σάντα Μπάρμπαρα στη Wall Street Journal, ενώ χλεύαζε την φημολογούμενη «ανάσταση».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Quagga (@quagga._)

Το εν λόγω ζώο είναι το κουάχα, ένα μέλος της οικογένειας αλόγων που κάποτε περιπλανιόταν στις Μεγάλες Πεδιάδες της Αφρικής προτού κυνηγηθεί μέχρι την εξαφάνιση – το τελευταίο, μια φοράδα, πέθανε σε έναν ζωολογικό κήπο του Άμστερνταμ το 1883.

Αυτό το καλπάζον χορτοφάγο ήταν παρόμοιο με τον γεμάτο ρίγες ομόλογό του, τη ζέβρα, αλλά ήταν πιο καφέ και είχε ρίγες μόνο στο μπροστινό μισό του σώματος και του κεφαλιού του, που δημιουργούσαν ένα ζώο «σαν ζέβρα».

Το 1987, αφοσιωμένοι θαυμαστές του κουάχα ξεκίνησαν το Quagga Project, μια καμπάνια για να φέρει πίσω από τους νεκρούς αυτή τη ζέβρα με τον πιο σέπια χρωματισμό, χάρη στις εξελίξεις στη γενετική αλληλουχία, σηματοδοτώντας την πρώτη φορά που αυτή η τεχνική δοκιμάστηκε σε ένα εξολοθρευμένο πλάσμα, ανέφερε η WSJ.

Αντί να κλωνοποιήσουν το πλάσμα, ωστόσο, οι επιστήμονες προσπάθησαν να αναστήσουν το κουάχα μέσω «επιλεκτικής αναπαράστασης», δηλαδή αναπαραγωγής υποειδών για να ταιριάξουν, ανά τοποθεσία. Μπορεί κανείς να το σκεφτεί ως το γενετικό ισοδύναμο ενός ζωγράφου που αναμειγνύει διάφορα χρώματα σε μια παλέτα για να πάρει την επιθυμητή χρωστική ουσία.

Αφού ανέλυσαν το DNA ενός νεκρού πουλαριού κουάχα, βρήκαν ότι ήταν γενετικά παρόμοιο με τη ζέβρα των νοτίων υψιπέδων, μια πιο καφέ, με αραιές ριγώσεις ζέβρα που θεώρησαν καλή βάση για τη δεύτερη έλευση του κουάχα.

Η εκστρατεία ήταν γεμάτη εμπόδια. Ο Ράινχολντ Ράου που ήταν αναπόσπαστο κομμάτι του Quagga Project, πέθανε το 2006, πράγμα που ανεκοψε λίγο τις προσπάθειές τους, ενώ χρειάστηκε λίγος χρόνος για να δούμε αν τα πειράματα απέδωσαν καρπούς. Για παράδειγμα, χρειάζονται δύο χρόνια για να καθοριστεί εάν το πουλάρι έχει τον απαιτούμενο αριθμό λωρίδων και οι επιβήτορες πρέπει να μετακινούνται κάθε πέντε περίπου χρόνια για να περιοριστεί η αιμομιξία.

Παρά τα εμπόδια, οι ερευνητές δημιούργησαν τελικά ένα ζώο – που ονομάστηκε Rau quaggas από τον εκλιπόντα νονό του έργου – που ήταν φτυστό ο εξαφανισμένος πρόγονός του.

«Είναι τόσο καλοί», αναφώνησε ο March Turnbull, ο συντονιστής του έργου για το Quagga Project, ενώ παρακολουθούσε τους σωσίες στο Vergelegen, μια φάρμα κρασιού κοντά στο Κέιπ Τάουν που φιλοξενεί 10 από αυτά τα ζώα.

Ευτυχώς, εκτός από τις προαναφερθείσες επικρίσεις για το ότι ήταν απλώς μια λιγότερο ριγέ ζέβρα, πολλοί βρήκαν τον επανασχεδιασμό των κουάχα πιο λογικό από τις συνεχιζόμενες προσπάθειες ανάστασης των μαμούθ, που περιλαμβάνουν την αναπαραγωγή ενός ελέφαντα για να είναι πιο ανθεκτικός στο κρύο. Για παράδειγμα, ο Νοτιοαφρικανός συντηρητής Stuart Pimm, θεώρησε ότι αυτό είναι καθαρός εγωισμός.

Η Annelin Molotsi, μια μοριακή βιολόγος που εργάζεται στο έργο, σχεδιάζει να αναλύσει το γονιδίωμα των κουάχα που αναπαράγονται, τα οποία πιστεύει ότι θα «απαντήσουν πολλά ερωτήματα» πέρα ​​από την ικανοποίηση μιας επιστημονικής περιέργειας.

Για παράδειγμα, ακόμα κι αν τα Rau quagga δεν είναι πανομοιότυπα με τα πραγματικά, το έργο έχει δυνητικά το σχέδιο για την ανοικοδόμηση πληθυσμών απειλούμενων ζώων, σύμφωνα με τον Peter Heywood, ομότιμο καθηγητή βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Brown που έγραψε ένα βιβλίο για το κουάχα. «Είναι σημάδι ελπίδας», είπε.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Quagga (@quagga._)