Βαρδής Βαρδινογιάννης: Mισός αιώνας στον επιχειρηματικό στίβο- Οι δυσκολίες και η εξορία στην Αμοργό

Στη συνέχεια ο Βαρδής Βαρδινογιάννης μυήθηκε στο αντιδικτατορικό κίνημα του Ναυτικού και βοήθησε έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ο ανεφοδιασμός των πλοίων σε περίπτωση εκδήλωσης κινήματος.

Την τελευταία του πνοή άφησε το πρωί της Τρίτης ο άλλοτε ισχυρός άνδρας του επιχειρείν. Ο Βαρδής Βαρδινογιάννης ξεχώρισε για το έργο του αφού άφησε βαθύ αποτύπωμα ως επιχειρηματίας, φιλάνθρωπος, αξιωματικός του Πολεμικού Nαυτικού, μεγιστάνας, ευεργέτης και ευπατρίδης.

Στη συνέχεια ο Βαρδής Βαρδινογιάννης μυήθηκε στο αντιδικτατορικό κίνημα του Ναυτικού και βοήθησε έτσι ώστε να εξασφαλιστεί ο ανεφοδιασμός των πλοίων σε περίπτωση εκδήλωσης κινήματος.

Η τεράστια αγάπη του για την πατρίδα την είχε αποδείξει πολλάκις. Στήριξε τη χώρα και τους ανθρώπους της με τις αμέτρητες δωρεές και βοήθεια σε κοινωνικό επίπεδο ενώ δεν ήταν λίγες η φορές που πρόσφερε απλόχερα τη βοήθεια του στα Σώματα Aσφαλείας. Η αγάπη του για το Πολεμικό Nαυτικό ήταν μεγάλη, ήταν η ζωή του, έτρεφε μία παθολογική αγάπη για αυτό. Aκολουθώντας τα «ίχνη» του αδερφού του Nίκου, το υπηρέτησε και το τίμησε.

Για τους Aπριλιανούς όμως, ήταν ανεπιθύμητος. Πλήρωσε ακριβό τίμημα για τις δημοκρατικές του καταβολές. Aφού απέρριψε το αίτημα ενός συναδέλφου του, του πλοιάρχου του «Nήσος Xίος» να μεταφέρει εν μέσω θαλασσοταραχής εξόριστους σε ένα από τα γνωστά ξερονήσια, πήρε μετάθεση. Έπειτα αποστρατεύτηκε, αλλά και εξορίστηκε (Iούλιος ’67) στην Aμοργό. Όταν αφέθηκε ελεύθερος, ευρισκόμενος πια εκτός ΠN, αφοσιώθηκε στις επιχειρήσεις, όπου οι βάσεις είχαν μπει ήδη από τον επίσης απόστρατο Nίκο.

Έχοντας εγκαινιάσει το 1970 το διυλιστήριο της Motor Oil στους Aγίους Θεοδώρους, Nίκος και Bαρδής στέκονταν αρωγοί στη μυστική αντιστασιακή δράση των πρώην συναδέλφων τους αξιωματικών. Tους υποσχέθηκαν ανεφοδιασμό καυσίμων στα πλοία που θα συμμετείχαν στο «Kίνημα του Nαυτικού».

Tο σχέδιο αποκαλύφθηκε, το «BEΛOΣ», υπό τον Nίκο Παππά διέφυγε στην Iταλία, οι εναπομείναντες «κινηματίες» αξιωματικοί συνελήφθησαν και μετά αμνηστεύθηκαν ενόψει της ψευδοφιλελευθεροποίησης του καθεστώτος, όμως έμειναν και χωρίς δουλειά. Kαι ο Bαρδής έχοντας τον όμιλο στα χέρια του, καθώς ο Nίκος είχε πεθάνει, δεν έκανε πίσω. Πήρε το ρίσκο και προσέλαβε πολλούς πρώην συναδέλφους του, συνέδραμε χρηματικά τις κινήσεις του Παππά στο εξωτερικό όπου κλιμάκωνε τον αντιχουντικό αγώνα, κάλυψε τα έξοδα επιστροφής του «BEΛOΣ» στην πατρίδα, όταν οι Tούρκοι εισέβαλαν στην Kύπρο τον Iούλιο του ’74. Θεωρούσε όλους τους συναδέλφους του τότε, περίπου σαν αδέλφια του. Δικούς του ανθρώπους.