Παναγιώτης Πετράκης: «Δεν μου πήγαινε το μπότοξ, όταν γελούσα ήμουν σαν τη μάσκα του διαβόλου»
ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ 4 '
Πηγή Φωτογραφίας: instagram petrakis panagiotis//Παναγιώτης Πετράκης: «Δεν μου πήγαινε το μπότοξ, όταν γελούσα ήμουν σαν τη μάσκα του διαβόλου»
Ο Παναγιώτης Πετράκης παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό Λοιπόν και στον Παναγιώτη Βαζαίο.Μίλησε για το μπότοξ που είχε κάνει στο παρελθόν και τη συμμετοχή του στο J2US.
-Τα μυστικά της νεότητάς ποια είναι;
Το γονίδιο του μπαμπά μου. Είναι 86 ο πατέρας μου και πάνω από 75 δεν φαίνεται.
Στο παρελθόν είχα κάνει και μπότοξ, αλλά δεν μου πήγαινε γιατί όταν γελούσα, ήμουν σαν τη μάσκα του διαβόλου, οπότε δεν το ξαναέκανα ποτέ. Γενικά δεν πίνω και δεν καπνίζω και κάνω μία ήρεμη ζωή.
-Θα πήγαινες ξανά στο J2US αν σου γινόταν αντίστοιχη πρόταση;
Όχι δεν θα ξαναπήγαινα να κάνω το ίδιο. Το J2US το έκανα τότε κάτω από πίεση που δεχόμουν εκείνο τον καιρό.
Δεν μου βγήκε σε κακό βέβαια και το χάρηκα μπορώ να σου πω και πέρασα και καλά μέσα σε αυτό.
Ήταν το πρώτο Just που είχε γίνει και ήμουν μαζί με την Ελένη Φουρέιρα. Το απολαμβάναμε πολύ τότε.
-Με την Ελένη Φουρέιρα δεν έχετε επικοινωνία σήμερα;
Δεν έχει γίνει κάτι, απλά χαθήκαμε. Έχω τις καλύτερες εντυπώσεις από την Ελένη κι έχουμε πολλή αγάπη μεταξύ μας.
Είναι εξαιρετικό παιδί και πολύ δουλευταρού.
Παναγιώτης Πετράκης: Κινδύνεψα να πνιγώ δύο φορές πάνω στη σκηνή
Ο Παναγιώτης Πετράκης αναφέρθηκε στον παρ’ ολίγον πνιγμό του στη σκηνή.
Ο ηθοποιός σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Λοιπόν» περιέγραψε τον τρόπο με τον οποίο κόντεψε να πνιγεί στο παρελθόν όταν πρωταγωνιστούσε στην παράσταση «Δαίμονες» με την Άννα Βίσση.
Στην ερώτηση αν είναι αλήθεια ότι πήγε να πνιγεί πάνω στη σκηνή, απάντησε: «Αλήθεια είναι. Δεν έγινε μόνο μια φορά, αλλά δυο φορές κινδύνεψα να πνιγώ πάνω στη σκηνή. Έκανα τον Ντάνιελ που στο τέλος αυτοκτονεί. Κρεμιόμουν με ένα σεντόνι γύρω από τον λαιμό. Ήταν δικό μου το λάθος. Από μέσα φορούσα ένα ορειβατικό γιλεκάκι που με κρατούσε. Το σεντόνι το έδενα εγώ γύρω από τον λαιμό μου κάθε βράδυ. Εκείνες τις δυο φορές το έδεσα πιο κοντά στον λαιμό μου από ότι έπρεπε. Όταν λοιπόν τράβηξαν το κρεβάτι από κάτι και έπεσα, με πίεζε στον λαιμό αλλά μπορούσα να αναπνεύσω».
Στη συνέχεια, ο Παναγιώτης Πετράκης πρόσθεσε: «Έλεγα ”ΟΚ, πεθαμένος είμαι, ας χαλαρώσω να μην φαίνομαι τεντωμένος”. Μόλις χαλάρωσα, λοιπόν, χαιρέτησα κανονικά. Έβλεπα μαυροκόκκινες εικόνες μπροστά μου και άκουγα μια μουσική να έρχεται από το βάθος μακριά. Εκείνη την στιγμή έβλεπα επίσης άτακτες φλασιές από τη ζωή μου. Εικόνες από την παιδική μου ηλικία, από τον στρατό και τη δραματική σχολή, από τις παραστάσεις μου. Έρχονται να με ξεκρεμάσουν λοιπόν αλλά για να γίνει αυτό έπρεπε να τους βοηθήσω εγώ. Δηλαδή βοηθούσα με το βάρος μου και μετά με ξάπλωναν στο κρεβάτι, εγώ ήμουν όμως τελείως αναίσθητος. Κατάλαβαν ότι κάτι δεν πάει καλά. Κατάφεραν να με λύσουν και μόλις έβγαλαν το σεντόνι από τον λαιμό μου επανήλθα σιγά σιγά».
Πηγή: pagenews.gr
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας